Recenzja książki: Duma i uprzedzenie. Wydanie filmowe

Recenzuje: Klaudia Dutkiewicz

Klasykę często traktujemy nieco "po macoszemu". Zdecydowanie wolimy współczesne powieści o zabarwieniu obyczajowym. A szkoda. Szkoda, bo wśród klasyki znaleźć można prawdziwe perełki. Takie na przykład, jak Duma i uprzedzenie. 

Nie możesz ze względu na jednego człowieka zmienić powszechnego poglądu na zasady czy prawość ani usiłować wmówić w siebie czy też we mnie, że samolubstwo to roztropność, a nieświadomość niebezpieczeństwa to gwarancja przyszłego szczęścia.

Akcja powieści toczy się na przełomie XVIII i XIX wieku na brytyjskiej prowincji, a głównymi bohaterami są członkowie rodziny Bennetów, która ma na wydaniu piątkę córek. Dwie najstarsze, Jane i Elizabeth, są rozsądnymi młodymi damami, natomiast najmłodsze siostry, Lidia i Kitty, mają w głowie jedynie jurnych oficerów. Nadzieja pani Bennet, której największym marzeniem jest wydanie córek za mąż, wzrasta z momentem przybycia do Netherfield niejakiego pana Bingley'a wraz z towarzyszami podróży. Ów człowiek, jak można przypuszczać, żywo interesuje się Jane. Darcy, który mu towarzyszył, wydał się za to nieprzystępnym i niesamowicie dumnym człowiekiem. Nie rozmawiał praktycznie z nikim, a jeżeli już z kimś zamieniał słowo, nie zawsze był uprzejmy. Także Elizabeth była wobec niego chłodna, nie szczędziła mu również niemiłych słów. Wszystko zmienia się w momencie, kiedy Bingley musi wyjechać do Londynu w interesach. Pani Bennet wówczas zupełnie się załamuje.

Ale trudno ciągle śmiać się z ludzi, nie potykając się od czasu do czasu na własnym dowcipie.

Postać pani Bennet wydaje się niezwykle grotestkowa. Wraz z Lidią i Kitty wydaje się nie mieć innych tematów do rozmowy prócz małżeństwa czy zamożności kawalerów. Pana Benneta, a także jego trzy pozostałe córki, cechuje za to rozum i pewnego rodzaju dystans wobec innych. Zwłaszcza Elizabeth wydaje się podobna do swojego ojca. Podobnie jak i on jest pewna swoich racji, ma cięty język. Więcej sympatii czytelników zdobędą z pewnością postaci rozważne, kobiety, które mają więcej rozumu, niż ich puste i powierzchowne siostry. Łatwo się z nimi identyfikować, łatwo je zrozumieć - mimo, że żyją w zupełnie innych niż współczesne realiach. 

Wszyscy lubimy prawić nauki, choć najczęściej nie potrafimy wyjaśnić tego, co warte wyjaśnienia.

Warto przemóc początkową niechęć do klasyki, warto pozbyć się uprzedzeń i spróbować przełamać barierę niedzisiejszego stylu. Wówczas od lektury naprawdę trudno się oderwać. Duma i uprzedzenie to wspaniała propozycja dla wszystkich, którym podobała się ekranizacja powieści, ale też lektura obowiązkowa dla miłośników powieści obyczajowych. Nieco niedzisiejsza, lecz urocza - klasyka żywa do dziś.