Droga po dziecko
Sinead Moriarty

Pogodna historia o rzeczach całkiem poważnych. Międzynarodowa adopcja gdy brakuje już możliwości na posiadanie własnego dziecka, związek z mężczyzną, który zostaje opiekunem prawnym siostrzenicy a może miłość Irlandzyka i Iranki - w kulturowym tyglu irlandzkim wszystko jest możliwe.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Emma i James zgodne, zwariowane małżeństwo któremu do szczęścia brakuje tylko dziecka, jednak matka natura nie pomaga, a zegar biologiczny tyka nieubłaganie. Kiedy wszystkie możliwe sposoby, aby zajść w ciążę zostały już "wyczerpane"... "Przyjęłam tony różnorakich leków hormonalnych, przeszłam jeden nieudany zabieg zapłodnienia In vitro i nadal nie jestem w cholernej ciąży. Muszę przyznać, że nabawiłam się małej obsesji na tym punkcie, a ściśle rzecz biorąc - kompletnej, patologicznej manii. Zdałam sobie sprawę, że doprowadzam do szaleństwa siebie i wszystkich dookoła, dlatego postanowiłam przerwać leczenie i postarać się o adopcję. James przystał na ten pomysł (po krótkiej przepychance) i teraz oboje realizujemy drugi etap stawania się rodzicami. Przysposobienie dziecka, będzie idealnym rozwiązaniem naszych problemów. Poza tym powinno być zdecydowanie łatwiejszym niż naturalny sposób... czyż nie? " Emma postanawia rozwiązać problem najprostszym sposobem, zaadoptować dziecko... z Rosji, Aby mogło dojść do adopcji, małżeństwo musi przejść szereg testów, kontroli, spotkań, które potwierdzą, że są odpowiednimi kandydatami na rodziców. Pomysły Emmy są szalone i rozbrajające, przez to lektura nie staje się przygnębiająca, podchodzimy do problemu bezpłodności z dystansem, bez stresu, z dużą dawką humoru dzięki pozytywnemu nastawieniu Emmy.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)