Droga do szczęścia
Richard Yates

Pełna smutku i cierpienia historia. Bohaterów jednocześnie lubiłam i nie. Autor bardzo dokładnie ich wykreował. Bardzo łatwo można poczuć z nimi bliską więź, poczuć klimat małego amerykańskiego miasteczka. Ale też przez te dokładne opisy książka momentami się dłużyła. Wydawało się, że autor niepotrzebnie opisuje pewne sprawy. Całość jednak dość dobra. 

To była trudna książka, poruszająca poważne, ciężkie kwestie życiowe. Była to historia miłości, w której mnóstwo skomplikowanych uczuć. W moim odczucia cała historia okazała się wstrząsająca i przygnębiająca, ale wcale nie oznacza to, że była zła. Ciekawa, interesująca, ale styl, w jakim została napisana dla mnie okazał Cię zbyt ciężki. Czasem się nudziłam, chcąc dobrnąc do końca. Mimo wszystko, zasługuje na 4 gwiazdki, ze względu na tę historię miłości, którą warto poznać.

Małżeństwo z dwójką dzieci. Dwoje ludzi, którzy niegdyś byli w sobie szaleńczo zakochani. Teraz popadli w tak znaną wszystkim parom z dłuższym stażem rutynę. Dla Franka każdy kolejny dzień spędzony w pracy (za którą nie przepada) jest takim samym dniem. Każdy powrót do domu jest też taki sam.
Jego żona April jest niezadowolona i nerwowa - złości się o byle co . Oboje wpadli w marazm, ich własny dom - piękny, wymarzony dom już ich nie cieszy.
W końcu April wpada na pomysł aby wyrwać się z przedmieść i wyjechać do Europy. Wybierają Paryż. Ich życie od chwili powzięcia tego zamiaru nagle zaczyna biec szybciej. Mają wielkie plany. Czy uda im się je zrealizować do końca? Przed jakimi trudnymi wyborami staną nasi bohaterowie? Czy los będzie dla nich łaskawy?

Autor bardzo dobrze ukazał tu odczucia April i Franka. U naszych bohaterów jak na dłoni widać tą pogłębiającą się rutynę i brak pomysłu na siebie, nudną pracę Franka oraz zmienne stany emocjonalne znudzonej April.

Książka jak wielu twierdzi może nieraz wywołać u czytelnika przygnębienie - owszem. Jednak nie uważam jakoby był to minus. Wręcz przeciwnie. Przecież życie nie zawsze jest kolorowe, piękne i różowe. Według mnie ten ciężki, przygnębiający klimat nadaje powieści idealne tło jeszcze bardziej podkreślając nudę i rutynę jakie wkradły się w życie bohaterów.