Dialog dwóch węży
Michalina Peek

Gdybym tej książki nie dostała, to raczej na pewno bym jej nie przeczytała, gdyż z reguły trzymam się z daleka od książek wydawanych w systemie vanity publishingu (przez wydawnictwo, lecz na koszt własny autora). Dałam jej jednak szansę, bo krótka, a i tematyka wydawała się ciekawa, ale bardzo się zawiodłam. Styl bardzo toporny, ciężko się to czyta, ale mogę to zwalić na problemy psychiczne głównej bohaterki, z punktu widzenia której poznajemy historię. Co więcej, nic się tu nie dzieje i cały czas wieje nudą. Postacie drugoplanowe zarysowane tylko pobieżnie, nijakie.

Poza tym książka nie widziała korekty (dosłownie, bo w stopce redakcyjnej nie ma wspomnienia o korekcie), przez co razi choćby źle wstawionymi przecinkami. Redakcja też kuleje, bo pojawiają się błędy logiczne i natknęłam się na kilka zdań o dziwnej konstrukcji, których sensu nie potrafiłam zrozumieć. No i na koniec cytat perełka: „Wyciągnął z kieszeni mikrofalówkę i coś tam plecie”. Cóż, mikrofalówka i krótkofalówka to takie podobne słowa…