Devil's Line tom 1
Ryou Hanada

Japonia to kraj dziwny i magiczny -- zawsze przyciąga ciekawe indywidua. Tym razem są to wampiry. Tak, tak, Kraj Kwitnącej Wiśni przyjął pod swoje skrzydła dzieci nocy. Jednym z nich jest Anzai -- wyglądający na wiecznie niewyspanego chłopak, który nota bene jest policjantem? Albo detektywem, coś w ten deseń. Ale to nie od niego zaczyna się manga. Ktoś zabija ludzi -- właściwie nie ktoś, a wampir. Ciała kobiet noszą ślady kłów i gwałtu -- jakże miłe powiązanie ;/ W pociągu poznajemy bohaterkę - Tsukasę. Dziewczyna jest miła, nawet ładna i ma adoratora, który w przypływie miłości pragnie odprowadzić ją bezpiecznie do domu. Ale w pociągu spojrzenie dziewczyny przyciąga dziwni wyglądający chłopak... A może jej się zdawało? Już w drodze do domu Akimura (adorator) podstępnie stacza rozmowę na kwestie prywatne. Taki mały trik, żeby wkraść się na miano "chłopaka Tsukasy". I znów dziewczyna widzi tego chłopaka z pociągu! Akimura, przeczuwając niebezpieczeństwo, chwyta dziewczynę i razem uciekają. Kilka minut po ukryciu się w zaułku chłopak niespodziewanie się przymila do naszej bohaterki... I jest w tym piekielnie przerażający, booo...No właśnie, bo ON TO ON. Myślałam schematem i spodziewałam się, że Anzai okażę się TAKI A TAKI, a tutaj nie. Tom pierwszy skupia się na nawiązaniu relacji między Anzaim a Tsukasą. W głównej mierze wplątani w nią zostają współpracownicy Anzaia - wśród których jest upierdliwa, wciąż podkreślająca swoją wyższość miseczki stanika wampirzyca, barman chyba będący człowiekiem (nie zostało wyjaśnione) oraz koordynator grupy, z wyglądu przypominający Gina Ichimaru na dragach. Znajomych ze strony bohaterki jest mało -- raz po raz pojawia się bezimienna koleżanka, a w drugim rozdziale mamy epizod z senseim, który ROBI I JEST, JAKI JEST. Tyle. Poznajemy zasady rządzące koegzystencją ludzi i wampirów -- według mnie są dość oryginalne, jeżeli chodzi o kwestie zawierania związków. O ile zauważyłam, to nie samą krwią wampiry żyją, krzyżyków się nie boją, a czosnek... jest dość dobrym dodatkiem do zupy. Z drugiej strony zaczyna raczkować przyjaźń/miłość? Anzaia i Tsu. Ona jest niewtajemniczona w zasady i postrzega naszego bohatera jako człowieka, on z kolei wciąż sobie powtarza w głowie, że nie może dać się "ponieść emocjom". Wychodzi z tego ciekawy duet, gdzie jedno zachowuje się jak rozhisteryzowana nastolatka, a drugie ... w zasadzie też sie tak zachowuje :) Również muszę przyznać, że końcowe rozdziały przyprawiają o palpitację serca. Widok Anzaia, który JEST W TAKIM STANIE, to doprawdy przerażająca scena. I jeszcze starania Tsu, żeby COŚ SIĘ NIE STAŁO. Pojawienie się blondwłosego gościa, który uważa, że ZROBIENIE CZEGOŚ TO NIC ZŁEGO, bo Anzai to wampir ... Drugi tom będę o wiele bardziej emocjonalnym.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)