Detektyw Miś Zbyś na tropie. Lis, ule i miodowe kule
Jasiński Maciej, Nowacki Piotr, Rybb

MIŚ ZBYŚ NA TROPIE MIODU

We wrześniu, wraz z premierą najnowszej, czwartej części przygód Misia Zbysia pt. Skarb kapitana Czarnofutrzastego, na księgarskie półki trafiło także poprawione wznowienie pierwszego tomu serii. Lis, ule i miodowe kule, bo o nim mowa, to prosta i szybka w odbiorze opowieść dla najmłodszych czytelników. Coś w sam raz na pierwszą przygodę dziecka z rodzimym komiksem.

Głównym bohaterem historii jest oczywiście Miś Zbyś prowadzący agencję detektywistyczną, zatrudniającą oprócz niego także jego asystenta, Borsuka Mruka. Pewnego dnia zjawia się u nich królowa pszczół, która prosi o pomoc. Każdej nocy z uli znika bowiem miód, a złodzieja nikt nie może złapać. Zbyś i Mruk, chociaż dopiero co skończyli jedno śledztwo, z miejsca ruszają w drogę do Pszczelego Królestwa. Na miejscu szybko znajdują ślady, jednakże te urywają się, kiedy docierają nad rzekę. Na szczęście siedząca na okolicznym drzewie sowa podsuwa im trop – co noc widzi bowiem przechodzącego tędy lisa. Bohaterowie postanawiają zastawić na niego pułapkę, przyczajają się w krzakach i czekają. Widząc, jak okrada z miodu ule, ruszają za nim w pościg i od tego momentu zaczyna się ich szalona przygoda, która prowadzi ich do najróżniejszych miejsc, zaczynając od portu, przez dżunglę, po miasto. Po drodze spotkają wiele ciekawych zwierząt i dowiedzą się mnóstwa interesujących rzeczy, jak chociażby to, jakie dźwięki wydają… pancerniki!

Proste, bardzo, bardzo kolorowe, cartoonowe i szybkie w odbiorze. Takie w skrócie są komiksy z serii Detektyw Miś Zbyś na tropie. To niewymagająca lektura dla najmłodszych, starsi nie będą więc powaleni na kolana, ale w końcu nie oni są grupą docelową. Dzieci natomiast na pewno będą zadowolone z tej lektury.

Co warto zauważyć, w przypadku pierwszego tomu, fabuła jest nieco niewyważona. Z kolejnych części pamiętam, że przedstawiała się lepiej, w tym jednak przypadku jest to właściwie ciąg niezwiązanych ze sobą zbytnio zdarzeń, jakie przydarzają się bohaterom w pościgu za złodziejem. Coś w stylu „opowieści drogi”, z tym, że brak tu pewnego wyśrodkowania. Nie przeszkadza to oczywiście w odbiorze całości, niemniej nie zaszkodziłoby, gdyby Lis, ule i miodowe kule oferował bardziej dopracowaną fabułę.

Nie mam natomiast nic do zarzucenia stronie graficznej. Rysunki Piotra Nowackiego są jak zwykle znakomite. Proste, cartoonowe, ale urocze i znakomicie pasujące do całej opowieści. Całość uzupełniają dobrze dobrane barwy, podobnie nieskomplikowane, bardzo kolorowe, co już wspominałem, ale właśnie takie powinny być. Trochę słodkie jak miód, który kradnie lis, trochę urocze, jak bohaterowie tej historii – dzieciom na pewno się spodobają. Tak samo zresztą jak komiks, a właściwie cała ta seria. Dlatego najmłodszym miłośnikom komiksów polecam.

Recenzja opublikowana na portalu NTG: https://nietylkogry.pl/post/recenzja-komiksu-detektyw-mis-zbys-na-tropie-lis-ule-i-miodowe-kule/

Czy znacie Detektywa Misia Zbysia i jego sympatycznego asystenta? ?

My, poznaliśmy ich wczoraj i mamy miłość od pierwszego czytania! Cieszę się niezmiernie, że moje najmłodsze dzieci polubiły komiksy, bo to daje nam jeszcze więcej możliwości i więcej czytelniczych odkryć.

Takim odkryciem jest właśnie Miś Zbyś, jego asystent Borsuk Mruk ich niezwykłe przygody.

W tej części nasi dzielni detektywi ruszą do Pszczelego Królestwa, aby odnaleźć niecnego złodzieja miodu. O pomoc poprosiła sama Królowa! Zjawiła się w biurze detektywistycznym i osobiście opowiedziała o bezwstydnym złodzieju, który ciągle okrada ule i pozostaje nieuchwytny.

To sprawa dla prawdziwego detektywa!

Dla prawdziwego detektywa i jego najlepszego asystenta.

Detektyw Miś Zbyś i Borsuk Mruk natychmiast ruszają tropem złoczyńcy.

Czekają ich niesamowite przygody: lot balonem, przejażdżka na grzbiecie pancernika (tak, tego żywego?), przeprawa łodzią podczas sztormu i wiele, wiele więcej!

Ale czego nie robi się dla dobra śledztwa?! 

Kim okaże się złodziej?

Po co kradnie miód?

I... czy Borsukowi Mrukowi w końcu uda się dokończyć drzemkę? ?

Wspaniałe, tętniące kolorami ilustracje, zagadki kryminalne, humor na wysokim poziomie i niezwykle barwni bohaterowie! W tej historii pojawia się nawet tukan (ulubione zwierzę) , co wprawiło moje dziewczynki w ostateczną, nieziemską euforię! Muszę przyznać, że sama czytałam ten komiks z ogromną przyjemnością. To naprawdę fantastyczna historia, a te barwne ilustracje działają niesamowicie na wyobraźnię.

Bardzo, bardzo pozytywnie oceniam ten komiks!

Sugerowany wiek czytelnika, to 4 lata, ale myślę, że można czytać go nawet młodszym. Będzie też idealny dla dzieci, które dopiero rozpoczynają swoją czytelniczą przygodę.