Wywiad, słowo pełne magnetyzmu, ma także swoje ludzkie oblicze. Jak każda instytucja ma
w swoich szeregach określony procent nieuków, życiowych niedorajd, cwaniaków, erotomanek, karierowiczów. Oni też są, niestety, historią służb specjalnych. Postanowiłem zatem bliżej się przyjrzeć uczestnikom pracy wywiadowczej w latach międzywojennych. Tego typu przykładów, zarówno wśród agentów, jak i wśród oficerów, znalazłem bez liku. Od polskiej hrabiny o wielkim polskim nazwisku, bohaterki wspaniałego obrazu Jana Rudnickiego Dama z pieskiem, która na widok męskich spodni traciła kontrolę nad swoim intelektem, poprzez muzyków, celników, włóczęgów, dojarzy i innych chętnych, całkowicie nieświadomych czyhających niebezpieczeństw.
Hrabina prezentowała rodzaj wyrafinowanej agentury. Była osobą otwartą na wszelkie, nawet te najbardziej odważne, męskie propozycje. Każdą z tych przygód wraz z opisem wyszukanych technik zaspokajających jej żądze, skrupulatnie zapisywała w swoim tajnym kajeciku. Notes ten stał się w sądzie niemieckim sensacyjnym dowodem w sprawie. Na pytanie śledczych ,,jak to możliwe, że pani mąż tolerował tego typu pani zachowania?", hrabina odpowiadała: ,,Mój mąż robił dokładnie to, czego sobie zażyczyłam. A już na pewno nie chciał, abym z jakiegoś powodu była zasmucona".
Z uznaniem podchodzę do pana Zacharskiego mozolnych wysiłków dochodzenia do faktów
historycznych i ich prezentacji.
Władysław Bartoszewski, Minister Spraw Zagranicznych
Andrzej Milczanowski .strzelił w dziesiątkę., angażując do rozpracowania wywiadu rosyjskiego płk Mariana Zacharskiego, słynnego szpiega wywiadu PRL. Jego profesjonalizm
i znajomości w hermetycznym środowisku ambasady Rosji dawały możliwość podjęcia
działań operacyjnych. Zacharski .namierzył. grupę kilku ludzi Moskwy na najwyższy
szczeblach władzy w Polsce.
Nikt w historii służb specjalnych III RP przez te 20 lat nie osiągnął więcej. Tym razem
Zacharski w roli historyka. Jestem bardzo ciekaw jego oceny działań polskiego wywiadu
w starciu z Reichswehrą.
Piotr Gontarczyk, historyk
Uważam, że krzywdziłem go swoimi opiniami poddającymi w wątpliwość to, że był oficerem
wywiadu. Nie zdawałem sobie sprawy, w jak ciężkim więzieniu Marian siedział cztery lata. Różni ludzie wprowadzali mnie celowo w błąd, mówiąc o Zacharskim różne rzeczy. Jego Rosyjska ruletka mną wstrząsnęła. Uświadomiła mi, jak mało wiedziałemi jak potężny jest rosyjski wywiad w Polsce.
Generał Sławomir Petelicki
Wydawnictwo: Zysk i S-ka
Data wydania: 2013-09-30
Kategoria: Literatura faktu, reportaż
ISBN:
Liczba stron: 492
Kolejny tom cyklu ,,Kulisy wywiadu II RP" poświęcony jest operacjom wywiadowczym Oddziału II Sztabu Generalnego/Głównego. Tym razem autor szczególny...
To już siódma z kolei książka gen. Mariana Zacharskiego na temat historii walk wywiadów. Tym razem autor dzięki dostępowi do unikalnych materiałów...
Przeczytane:2016-10-04, Ocena: 1, Przeczytałem,