Cztery pory baśni
Włodzimierz Dulemba

Moją recenzję zacznę od tego, co rzuca się w oczy na samym początku, czyli od szaty graficznej. Jest przepiękna! Wspaniała, gruba oprawa, śnieżnobiały, gładki papier i bajecznie kolorowe obrazki sprawiają, że chce się tę książkę otworzyć. A kiedy już otworzymy - czeka nas fascynująca podróż po świecie przyrody. 

Jej zawartość nie rozczarowuje - choć baśnie te są dość nietypowe - raczej nie ma tu księżniczek, wróżek i dzielnych rycerzy, tylko baśniowa strona przyrody i naszego życia, opowiedziana prostym językiem, w sposób ciekawy, ciepły, momentami zabawny, czasami wzruszający. 

Książka - jak wskazuje jej tytuł - podzielona jest na cztery części, z których każda należy do innej pory roku. W części o wiośnie mamy więc opowieść o pierwszej jaskółce, o narodzinach listków, o topieniu marzanny, o powolnym ślimaku, który zaraził wszystkich nudą, o lesie, który na wiosnę zmienia się w istny szpital położniczy, bo niemal wszystkie zwierzęta rodzą wówczas swoje młode, o odradzaniu się życia po zimie, a także o wiosennych świętach i obyczajach: Niedzieli Palmowej, Wielkanocy, Lanym Poniedziałku, prima aprilisie. Autor wyjaśnia w przystępny sposób ich istotę i znaczenie, a także miejsce w tradycji. 

Część letnia przenosi nas oczywiście w cudowny świat wakacji i beztroskich zabaw, zbierania bursztynów na plaży i zajadania czereśni w sadzie, ale także - ciężkiej pracy związanej ze żniwami. Mówi o słońcu, błękitnym niebie, tęczy i obłokach, czyli magii codzienności.

Część poświęcona jesieni jest bardziej nostalgiczna: odloty ptaków, bukiety z jesiennych liści, zwierzęta szykujące się do zimowego snu, chochoły w sadach, szybko zapadający zmierzch, ale także Dzień Nauczyciela, Andrzejki, wróżby, przygotowywanie ludzików z kasztanów. 

No i wreszcie część zimowa, w kórej znajdziemy nie tylko piękne i nastrojowe opowieści związane ze świętami Bożego Narodzenia, ale też o Dniu Babci i Dziadka, ostatkach, karnawale, Walentynkach oraz zimowych zabawach: kuligu, lepieniu bałwana, zjeżdżaniu na sankach i nartach.  Cykl kończy opowieść zatytułowana "Zima odchodzi", podkreślając w ten sposób, że historia zatacza koło i wszystko zaczyna się od nowa - znów przyjadzie wiosna i przyroda obudzi się z zimowego snu.

Książka wspaniale pomaga przybliżyć dzieciom następstwo pór roku, zwraca uwagę na zjawiska pogodowe i zwyczaje charakterystyczne dla poszczególnych miesięcy i okresów oraz udowania, że w naszym codziennym świecie dzieje się mnóstwo cudów i pełno jest magii, musimy tylko uważnie się rozglądać. Polecam małym i dużym :)