Czego pragnie Maryla
Katarzyna Terechowicz, Wojciech Cesarz

Czego pragnie Maryla -, Katarzyna Terechowicz, Wojciech Cesarz

opowieść o 33letniej Maryli, która walczy z nadwagą oraz topi swe smutki w alkoholu.

Nadopiekuńczej i toksycznej matce – psychiatrze – zamiast wspierac córkę, ciągle ją krytykuje i wynajduje u niej ciągle nowe choroby i twierdzi że Prozak ulecza wszystko... i ekscentrycznej babci – celebrytce i skandalistce a ADHD.

Mimo że Maryla ma pod górkę, to nie poddaje się... i walczy o swoje marzenia..

książka napisana z lekkim humorem...

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Pokręcona rodzinka, pokręcone przyjaciółki, pokręceni faceci, pokręceni współpracownicy, jednocześnie wszyscy i wszystko bardzo realne. A w centrum tej dziwacznej rzeczywistości główna bohaterka - niedoceniana, zakompleksiona, próbująca walczyć o swoje prawa. Czy jej się to uda? Czy uświadomi sobie o czym tak naprawdę marzy i czy odważy się zawalczyć o swoje marzenia?

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Świetna książka :) bohaterowie (w szczególności Kocurek i Irena) pozytywni, w sam raz dla kobiet takich jak ja co to maja problem ze sobą ;)

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Tytułowa Maryla (trochę przypomina Bridget Jones) ma kilka kompleksów, kilka dylematów i kilka kobiet wokół siebie. Mężczyzn zresztą też. Ale zatrzymajmy się przy kobietach, zwłaszcza z jej rodziny. Matka Maryli to lekarka psychiatra, która ciągle u swej córki diagnozuje jakąś chorobę psychiczną i chce ją faszerować lekami, najlepiej prozackiem, a od biedy relanium. Ciągle ją też nachodzi (ma własny klucz do mieszkania córki) lub wydzwania do niej i zadręcza pytaniami, analizuje jej życie, opowiada o córce koleżanki i ją porównuje do Maryli oraz stawia diagnozę. Z powodu miłości do kotów i życia wraz z nimi matka bohaterki ma ksywę Kocurek. Jeszcze lepszą aparatką jest ekscentryczna babcia Irena po 70-tce z ADHD, wielokrotna rozwódka, celebrytka i artystka w jednym, której ulubionym tematem wystaw jest... wagina. Życie emocjonalne Maryli ciągle narażone jest na huśtawki nastrojów nie tylko dzięki swej rodzince, ale także kłopotom damsko-męskim (chłop ją rzucił, nowy nie wiadomo czy jest czy nie, brak rodziny, rozumie ją 12-letni Filip), osobistym (nadwaga, wiecznie psujące się auto) oraz zawodowym (suflerka, która trzykrotnie nie zdała do szkoły teatralnej, a której niemalże codziennie dyrektor grozi utratą pracy). Są jeszcze dwie przyjaciółki - dziennikarka Kaja i kura domowa Monika. Oj, wiele się dzieje w życiu Marylki. Ona sama czasami nie wie, gdzie jest i co się dzieje, zwłaszcza gdy rano budzi ją telefon lub ktoś wpada do mieszkania. Co jakiś czas bohaterka robi rachunki sumienia, podsumowania swojego życia, a że narracja jest prowadzona w pierwszej osobie, to czytelnik doskonale poznaje rozterki, przemyślenia, uczucia, wahania nastrojów. Maryla w podpunktach wymienia co i jak, czasem niektóre podpunkty są wymienione w kolejnym, ale już podniesione do kwadratu. Te bilanse wychodzą różnie, w zależności od "pozycji" Maryli na paraboli życia. Głównie są to dołki... Sytuacja bohaterki byłaby mniej skomplikowana, gdyby choć rodzina dała jej święty spokój, w końcu w wieku 33 lat chyba jest się już dorosłą i umie się podejmować decyzje. ale Maryla nie ma łatwo. Jej bunt i wyzwalanie się z kajdan rodzicielskich nie jest łatwe z wielu przyczyn i generalnie dość długo trwa, a przy tym wymaga wiele cierpliwości i samozaparcia. Czy Maryli się uda? Czy zrealizuje swe różne pragnienia? Jak potoczy się jej życie? To w książce. Powieść jest jak najbardziej prawdziwa, a przynajmniej bardzo prawdopodobna. Ileż to rodziców tłamsi swoje dzieci i wie lepiej co i jak?! Iluż z nich chce sterować życiem własnych dzieci?! Wiarygodności sytuacjom i bohaterce dodają... wulgaryzmy, które pojawiają się gdzieniegdzie. Mają one potężny ładunek emocjonalny, a ten jest wyzwalany głównie przez byłego i Kocurka. Nie rażą one czytelnika, są dobrze wkomponowane w dialogi. W ogóle dialogi to niezła dawka rozrywki i humoru. Maryla jest bardzo elokwentna, ma niezwykle bogate i wyszukane słownictwo. Jej teksty bawią. Podsumowując, ,,Czego pragnie Maryla" to powieść obyczajowa z elementami komizmu i psychologii. Lekka, przyjemna, a mimo wszystko prawdziwa w swej tematyce i dająca do myślenia, zastanowienia się nad własnym życiem. Przy okazji można się nauczyć szybkich podsumowań swojego życia.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Książka wyborna dla poprawy nastroju. Ekscentryczna babcia, Kocurek probujący faszerować córkę prozakiem i w tym wszystkim Maryla walcząca ze swoim jestestwem. Czyli opowieśc o tym jak wystawić za drzwi dobre rady wraz z życzliwymi wszechwiedzącymi. Polecam w pochmurne dni, Uwaga na niekontrolowane wybuchy śmiechu. Kilkakrotnie udało mi się obudzić śpiącego bobasa. P.S.: Skołatanej dupy długo nie zapomnę :)

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Można przeczytać historię Maryli - suflera teatralnego z nadwagą - szukającej swego miejsca. Trudno to jednak czynić skoro matka - psychiatra, babcia - celebrytka, ciągle "wchodzą" w jej życie i dają np. do przeczytania książkę"Nie bądź ofiarą losu! Jak odbudować nadszarpnięte poczucie własnej wartości". 33-latka tuż przed swoimi urodzinami poznaje ojca, którego nie znała, a chłopak - nie chłopak wyjeżdża do Hiszpanii. Czego pragnie Maryla rozwiąże się w ostatnim rozdziale książki.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Książka taka sobie przeciętna. Bohaterowie to oryginały, których w takim nadmiarze ciężko byłoby znaleźć w realu. Nie powiem, momentami można było się uśmiać, jednak w ogólnym odczuciu, powieść należy do tych "męczących". Tytułowa Maryla to 33-letnia panna z nadwagą, suflerka, która ma nietypową rodzinę - matkę, babkę i cudownie odnalezionego ojca. Dodajmy do tego pokręcone przyjaciółki, "nowego" i "starego" chłopaka, mocno oryginalnych współpracowników i wyjdzie prawdziwy galimatias.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)