Czarny flaming
Dean Atta

„Czarny Flaming” to piękna opowieść o dorastaniu i odkrywaniu swojej tożsamości. Perełka wśród perełek, którą każdy powinien przeczytać. Ta powieść to niepowtarzalna historia głównego bohatera o imieniu Michael, którą sam bohater opowiada czytelnikowi z czułością, wyrozumiałością, taktem. Do tego wierszem białym, co wyróżnia tę książkę na tle innych o tej samej tematyce. Michael dorastając stopniowo odkrywa swoją queerową tożsamość, dość szybko jednak jest jej pewien. I nie kwestionuje jej. Od najmłodszych lat wie, że jest inny. Od zabawek samochodami woli zabawę lalkami Barbie, od zabawy z kolegami woli te z koleżankami, chyba że chodzi o zabawy w dom, w których odgrywane są role męża i żony. W tę zabawę bawi się tylko z chłopcami. I chociaż już od dawna wie, kim jest, nie jest gotowy, nie jest też nieustraszony, dlatego bardzo powoli „wychodzi z szafy”. Boi się odrzucenia, braku akceptacji i nieprzyjemności ze strony innych. Tych ostatnich doświadcza w latach szkolnych od rówieśników. Jest wyśmiewany, dręczony z powodu swojej orientacji. Czuje się nierozumiany, niechciany, niekochany. W domu rodzinnym, który na początku tworzy tylko z mamą, a później też z siostrą, otrzymuje tak potrzebne ciepło i wsparcie.

Warto zauważyć, że problemy chłopaka wynikają nie tylko z faktu, że jest osobą nieheteronormatywną, ale również z tego, że jego rodzice to imigranci pochodzący z zupełnie różnych kultur, a on sam nie wie, gdzie tak naprawdę przynależy. Być może również z faktu, że dorasta w rozbitej rodzinie. Chociaż wydaje się, że akurat ten aspekt jego życia nie ma na niego tak dużego wpływu, jak mogłoby się wydawać, że będzie miał. Oprócz matki i siostry chłopiec ma kochającego wuja i babcię. I najlepszą przyjaciółkę, która wspiera go, jak może, próbując jednocześnie odkryć, kim sama jest. Michael cierpi z powodu braku zainteresowania ze strony ojca, ale uczy się z tym żyć. Cały czas poszukuje. Swojej drogi, potwierdzenia tożsamości, swojego miejsca w świecie, miłości. Jego droga wypełniona jest porażkami i sukcesami, miłościami i odrzuceniami, a w końcu, kiedy jest już na studiach odkrywaniem pełnego kolorów świata drag. Chłopak poznaje w swoim życiu, które możemy obserwować od czasu, kiedy jest małym dzieckiem do momentu studiów, mnóstwo różnych osób, wśród których znajdują się osoby heteronormatywne (chociaż tych wydaje się być w książce najmniej, albo raczej najmniejsza uwaga zostaje na nich skupiona), homoseksualne, transpłciowe, a nawet niebinarne. Dzięki temu ta krótka opowieść porusza szereg trudnych tematów i robi to w niezwykle czuły i uważny sposób. A ponieważ mamy w tekście do czynienia z wspomnianą osobą niebinarną, konieczne zostało użycie neutratywów i języka neutralnego, co nie jest łatwą sztuką, jeśli mamy do czynienia z przekładem. Monice Bukowskiej przekład wyszedł bardzo dobrze, a użyte w powieści neutratywy brzmią naturalnie i bardzo dobrze pasują do osoby, o której w danym momencie wypowiada się narrator.

Powieść zachwyca wdziękiem i minimalizmem formy. Mimo owej prostoty, uniwersalny i mimo ciężkości podjętych tematów również optymistyczny wydźwięk powieści i przekaz, jaki niesie, uderzają w czytelnika z siłą huraganu. To jest coś niesamowitego! Tak niewiele słów, a tak wiele treści i tak mocny przekaz. Z bohaterami, również drugoplanowymi, z łatwością utożsami się każdy, kto w swoim życiu zmuszony jest przeżywać podobne rozterki, zmaga się z niezrozumieniem, brakiem tolerancji, musi przepracować podobne emocje. Powieść pokazuje, że warto, a nawet trzeba kierować się uczuciem, sercem i odwagą. Niby banał, a tak często o tym zapominamy.

„Czarny Flaming” to książka wyjątkowa z wielu względów. Z powodu formy, zawartości tak odmiennej od tego, co znamy, ogromnego ładunku emocjonalnego i mocnego przekazu. To niezwykła opowieść pełna uczuć i poszukiwania swojej tożsamości, która daje nadzieję, siłę i pomaga być sobą. Polecam!

Pamiętam moment, gdy po raz pierwszy ujrzałam okładkę Czarnego Flaminga. Już przy tym pierwszym zetknięciu wzbudziła ona moje zainteresowanie, a gdy zagłębiłam się w opis tej pozycji - przepadłam. Podświadomie czułam, że historia Michaela wywoła we mnie mnóstwo emocji i zapadnie w pamięci. Czy moja intuicja miała rację? O tym w tej recenzji.

Michael od małego wie, że jest inny. Ma tylko mamę, a tata nie ma ochoty rozmawiać z nim nawet przez telefon. Co więcej, oboje rodzice pochodzą z różnych kultur, co ma bardzo duży wpływ na życie chłopaka. No i nie można zapomnieć o tym, że Michael od zabaw kolejnymi samochodami zdecydowanie woli zabawy lalkami Barbie. To z kolei daje mu pole do zastanawiania się nad własną tożsamością i tym, jak może być postrzegany przez innych. Czy uda mu się odkryć prawdę o sobie?

Zaczynając lekturę tej pozycji, z miejsca zostałam wciągnięta w świat Michaela i jego przeżyć. Jego początkowe rozważania na temat tego, dlaczego interesują go rzeczy, które “normalnych” chłopców raczej odrzucają, okazały się tylko początkiem całej masy przemyśleń i drogi do poznania samego siebie. To był pierwszy, ale jakże ważny powód, dla którego zaczęłam postrzegać tę pozycję jako taką ”moją” książkę.

Główny bohater zdecydowanie wzbudził moją sympatię i zainteresowanie. Michael próbuje odnaleźć się w otaczającej go rzeczywistości, choć wychodzi mu tu z różnym skutkiem. To, co najbardziej mnie w nim urzekło to to, że nie poddawał się presji narzuconej przez społeczeństwo i wciąż parł do przodu jako Michael – czyli był po prostu sobą. Z czasem oczywiście zaczęły następować liczne zmiany w jego zachowaniu, jednak wciąż widziałam w nim po prostu... jego samego, czyli takiego, jakiego poznałam na samym wstępie książki. Nie przez całą książkę było jednak tak kolorowo – podczas poznawania kolejnych sytuacji z życia głównego bohatera, z mroku wyłaniały się zarówno homofobia, jak i rasizm. Nie zabrakło tutaj również innych negatywnych zachowań, które zdecydowanie nadały całej publikacji dosyć poważnego tonu.

Książka ta została napisana wierszem. Co to oznacza? Na kolejnych stronach mamy opowiedzianą historię Michaela, ale za pomocą epiki wierszowanej, więc z góry uprzedzam, że nie każdemu taka forma przypadnie do gustu. Mimo tej mniejszej ilości tekstu na stronie, cała historia jest bardzo bogata w przeróżne przemyślenia głównego bohatera, w sytuacje, które chwytają czytelnika za serce, ale i w pewien sposób wiele uświadamiają. Po skończeniu tej pozycji poczułam coś w rodzaju satysfakcji i odniosłam wrażenie, że książka ta jest taka... pełna. Nie było tutaj miejsca na niedosyt.

Jestem zachwycona prozą Deana Atta, a Czarny Flaming był dla mnie prawdziwą ucztą. Wiem, że niektórym może wydawać się, że moje słowa są na wyrost, a książka była po prostu okej – ja jednak odnalazłam w tej historii wiele fragmentów, z którymi w pewien sposób mogłam się identyfikować. Myślę, że właśnie ten aspekt w dużej mierze przyczynił się do mojego postrzegania tej pozycji, ale no cóż - nie mam zamiaru ukrywać swoich prawdziwych odczuć.

Jeśli poszukujecie dobrej, wciągającej i pokazującej wiele wątków pozycji, to Czarny Flaming powinien znaleźć się na Waszej liście “do przeczytania” i to jak najszybciej.

Michael od zawsze czuł, że różni się od innych chłopców. Przez lata odkrywał siebie i szukał swojego miejsca. Tak trafił do świata drag, który otworzył się przed nim i sprawił, że chłopak znalazł sposób, by wyrazić siebie i swoje uczucia.

TW znajdziecie w jednym ze zdjęć w poście, proszę, zapoznajcie się z nimi zanim sięgniecie po tę książkę!🦩

"Czarny flaming" to oryginalna i ciekawa pozycja. Forma wiersza białego nadaje świeżości i lekkości historii, która wcale nie jest lekka. To bardzo ważna i emocjonująca opowieść o wyboistej drodze do poznania siebie.

Bo nie każdy zna siebie od zawsze. Często błądzimy, popełniamy błędy, próbujemy, żałujemy i ZMIENIAMY SIĘ.

Dlatego tak ważne jest aby mieć obok siebie kochające i wspierające osoby gotowe pomóc, pocieszyć, zrozumieć. Albo po prostu być obok.

Michael nie jest idealny. Ja też nie. Ani ty. Ani twoi rodzice, przyjaciele, nauczyciele, przypadkowi ludzie mijani przez nas na ulicy. Każdy zmaga się z własnymi problemami i próbuje połapać się kim tak naprawdę jest.

"Czarny flaming" to książka warta uwagi. Możesz jej nie polubić. Możesz też nie polubić głównego bohatera. Jednak na pewno warto docenić to, co chciał nam przekazać autor.

Opis głosi: "To nie jest książka o byciu gotowym, ani odważnym, ani nieustraszonym. To jest książka o byciu WOLNYM."

I ja w pełni zgadzam się z tym zdaniem.

“- To kim jest Czarny Flaming?
- On jest mną. Tym, kim byłem, kim jestem, kim chciałbym się stać. To ktoś olśniewający, dziki i silny. W kostiumie albo i bez niego.”

Historia Deana Atty zachwyciła mnie dopiero, gdy odłożyłam ją na półkę. W trakcie lektury po prostu powoli przyswajałam każdy fragment, każde kolejne wydarzenie z życia głównego bohatera. “Czarny Flaming” jest opowieścią, a w zasadzie takim pamiętnikiem chłopaka, który szuka swojego głosu. Jest ona pełna piękna, które skrywa ból, trudne decyzje, młodość i niezrozumienie. Michael, narrator Flaminga, woli lalki Barbie od Żółwi Ninja. Jest inni od swoich rówieśników, jednocześnie tak bardzo zagubiony jak oni. Pisze wiersze w zeszycie od matematyki. Poświęca swoje myśli znaczącym wyrazom, które tworzą jego poezję. Czasami są to proste dzieła, a czasami długie poematy, które mogą wywołać w odbiorcy masę emocji.

Ta książka, wypełniona kolorem, napisana jest w bardzo oryginalny sposób. Mało spotyka się na rynku wydawniczym powieści poetyckich. Ja miałam już styczność z takim stylem, ale za każdym razem potrafi on mnie zaskoczyć. Nie jest łatwy do polubienia i często podczas czytania miałam poczucie, że nie do końca wiem, co autor, co sam bohater, chce mi przekazać. Trudności było wiele, ale czytanie tej książki fragmentami, bo musicie wiedzieć, że jest podzielona na kilka części, które przedstawiają kolejne etapy życia Michaela, było najlepszym sposobem. Nie da się tej książki przeczytać na raz, ją trzeba się delektować. Smakować każdą stronę, by poczuć emocje głównej postaci. Pojawiło się tu parę naprawdę mocnych fragmentów, gdzie mogłam zrozumieć decyzje tytułowego Czarnego Flaminga.

Największym zaskoczeniem dla mnie był właśnie ten wątek. Te wszystkie drag momenty. Cudownie jest zobaczyć jak zmieniają się ludzie, gdy odnajdą tą rzecz, na którą czekali całe swoje życie. Zobaczyć tą radość, zrozumienie i troskę z jaką zostają otoczeni przez najbliższych. Michael nie raz musiał walczyć o swoje; by inni zobaczyli w nim to, co sam pragnie zobaczyć. To nie jest historia o byciu odważnym gotowym czy nieustraszonym, jak głosi opis. To jest książka o byciu wolnym. I tą wolność Dean Atta przekazał w “Czarnym Flamingu” - czytajcie!🦩🦩🦩

„To nie jest książka ani o byciu gotowym, ani odważnym, ani nieustraszonym. To jest książka o byciu WOLNYM”.
 
Rozpoczynając lekturę nie bardzo potrafiłam się odnieść do powyższego cytatu, ale kończąc lekturę śmiało mogę napisać, że nic więcej nie trzeba tutaj dodawać. Ten cytat wystarcza, aby opisać wszystko, z czym mamy do czynienia w książce. Niemniej spróbuję Wam choć trochę bardziej ją przybliżyć.
 
„Czarny Flaming” to historia Michaela, o którym można powiedzieć wszystko, ale z pewnością nie to, że jest taki jak inny chłopcy. A najpiękniejsze w tej całej historii jest to, że Michael wcale nie dąży do tego, żeby być takim, jak inni. Mike po prostu wszystko, co robi, robi w zgodzie z samym sobą. Ma jednak to szczęście, że nieważne, jakie decyzje podejmie, zawsze może liczyć na wsparcie mamy.
 
Michael poszukuje siebie. Poszukuje swojego miejsca w świecie. Poszukuje możliwości wyrażenia siebie. A przy tym spotyka na swojej drodze wielu ludzi. Tych dobrych, na których może zawsze polegać, ale też tych, którzy go wykorzystują i ranią. Próbuje określić swoją tożsamość, a także stawia pierwsze kroki w kolorowym świecie drag.
 
„Czarny Flaming” to książka inna niż wszystkie. Prosta, ale poruszająca najczulsze struny i najtrudniejsze tematy. To książka, która pokazuje, że każdy z nas ma prawo być jak Mike. Ma prawo do poszukiwania, prawo do bycia innym, prawo do bycia wolnym, a przede wszystkim prawo do czucia się dobrze z samym sobą bez względu na to kim i jaki jest. 
 
Wartości tej pozycji dodaje również piękna szata graficzna. Okładka przykuwająca wzrok i nawiązująca do treści książki, a także urozmaicony układ treści wewnątrz książki opatrzony rysunkami sprawia, że lektura jest samą przyjemnością i dosłownie nie można się od niej oderwać, dopóki nie dotrzemy do ostatniej kropki.
 
Powinna to być obowiązkowa lektura absolutnie dla każdego. 

Jaka książka wywarła na Was duże wrażenie?
"Czarny flaming" Dean Atta
Michael to główny bohater, bohater, który jest inny od dzieci z sąsiedztwa, bo lubi bawić się lalkami Barbie.
Michael to w połowie jamajczyk, a w połowie cypryjczyk, ale w całości jest sobą...
To znaczy kim?
Poprzez karty książki Mikey poszukuje siebie, poszukuje swojej drogi, swojej tożsamości, swojego wewnętrznego spokoju i wolności.
Bo co znaczy być wolnym?
Znaczy być w pełni sobą, akceptować siebie, tak jak zaakceptował siebie Mikey, tak jak akceptowała go mama, siostra i najlepsza przyjaciółka.
Co znaczy być akceptowanym?
Czy nie żyjemy stereotypami?
Mikey jest czarnoskóry, co przysparza mu wiele trudności, poddawany jest segregacji, bo "jeśli jest czarny, to jest dilerem, albo ćpunem"...
Akcja rozgrywa się w Wielkiej Brytanii, a dokładnie w miasteczku uniwersyteckim Brighton, gdzie bohater odkrywa świat drag, świat kolorów, świat piękna, świat odkrywania siebie, świat wolności i akceptacji.
A wszystko to zostało zapoczątkowane od czarnego flaminga, który był sobą, ale to nie przeszkadzało innym flamingom z nim przebywać.
Ta książka jest piękna, orginalna, niepowtarzalna, pełna miłości, akceptacji, wartości rodziny i wolności.
Bo to książka o wolności...
O wolności przekonań, o wolności uczuć, o wolności bez uprzedzeń, o wolności, gdzie bycie sobą nie jest zbrodnią.
Urzekły mnie w tej książce piękne ilustracje graficzne, każda z nich została w mojej głowie, są po prostu piękne.
Książka unikatowa, która została napisana ciekawa formą, jaką jest wiersz biały idealnie wpisuje się w przekaz tej historii.
Czy ty jesteś wolnx? Czy wiesz co znaczy wolność?
Od dawna nie czytałem tak pięknej i wartościowej książki. Musicie sięgnąć.
Polecam

Lubicie poezje - rymowaną lub pisaną białym wierszem?

Chociaż jestem humanistką w 100% wiersze i poezja to była moja zmora w gimnazjum i liceum. Co też podmiot liryczny miał na myśli? A może ktoś przeprowadzi analizę wiersza i posie klasie co autor miał na myśli? Brrr do teraz mam ciarki…

Dlaczego o tym wspominam? Dlatego, że „Czarny flaming” skonstruowany jest jako tzw. verse novel czyli powieść w wersach lub można użyć innego określenia - powieść poetycka. Ni mniej ni więcej są to krótkie rozdziały zapisane wierszem białym i wolnym, często pozbawione interpunkcje jak również mogą e posiadać ilustracja.

Dlatego troche z obawą a trochę z nadzieją sięgnęłam po historie Deana Atty. I zwyczajnie przepadłam!

Historia Michaela jest obrazem cierpienia ale i piękna. Obrazem złych ale i dobrych chwil w życiu człowieka, chłopca aż w końcu mężczyzny. To opowieść o niezrozumieniu samego siebie i niezrozumieniu przez innych. To życie oczami innego człowieka, które nie będzie nam dane przeżyć. I to bardzo wartościowa lekcja bo nigdy nie miałabym szansy dowiedzieć się jak ktoś taki jak Michael się czuje i z czym musi się zmagać. Jak wiele uprzedzeń go spotyka począwszy od tego że jest czarny ( więc na pewno jest dilerem ) po fakt, że ma dredy ( więc kłamie i musi być dilerem)…  Ta historia „To wymykanie się stereotypom. To wznoszenie się ponad płeć.”

Ostatnio coraz częście otwieram oczy i przecieram je ze zdumienia bo zyskuje coraz większą świadomość, akceptacje i tolerancje. Takie historie są bardzo potrzebne żeby uczyć, uczyć i jeszcze raz uczyć. Bo świadomość nas samych o nas jest bardzo mała. W końcu nadal są ludzie, którzy uważają, że kolor różowy nie powinien być noszony przez faceta. A przecież to tylko kolor! On nie ma płci. Dlatego nośmy to na co mamy ochotę, czytajmy to co chcemy i dążmy do tego żeby prawdziwie być sobą!

Ta książka to małe dzieło sztuki.

Zachwyca piękną okładką, szatą graficzną, ale przede wszystkim treścią. Pisana wierszem wolnym nie jest przeładowana treścią i opisami, ale zawiera w sobie niezwykłą historię. Bohatera poznajemy już od najmłodszych lat, jego przemyślenia na temat tego, że jego siostra może bawić się zabawkami dla chłopców i nikt nie ma z tym problemu i jakie to niesprawiedliwe. Przeżycia w szkole, których nie potrafił zrozumieć, bliższe więzi z wujem niż ojcem. Do tego problemy związane z tożsamością i poszukiwaniem swojego miejsca, gdy nie czujesz się wystarczający.

Najbardziej podobał mi się moment wchodzenia w drag. Proces kreowania postaci, którą chcemy jak najlepiej wyrazić to kim jesteśmy i co czujemy. Uwielbiam to, że ta książka została wydana w Polsce i coraz więcej osób może poznawać tę piękną i ważną sztukę, jaką jest drag.

Jestem pewna, że wiele młodych osób odnajdzie w niej siebie. W słowach, które mówią „jesteś wystarczający” i „to co robisz, robisz dla siebie”.

Czyta się błyskawicznie, ale drugie tyle czasu schodzi na przemyślenia, bo nie ukrywam, że ta opowieść potrafi poruszyć w człowieku różne struny.

"Nie daj sobie wmówić, że jesteś kimkolwiek tylko w połowie. Nie daj sobie wmówić, że jest twoją siostrą tylko w połowie. Nie daj sobie wmówić, że jesteś w połowie czarny, a w połowie biały. Że jesteś pół Cypryjczykiem, pół Jamajczykiem. Jesteś pełną istotą ludzką. Nic nie jest tak proste, żeby było pół na pół" __________ "Czarny flaming" to książka napisana w formie wiersza białego. To spis przemyśleń, spostrzeżeń, wspomnień. To także zbiór wierszy. To historia chłopaka, który od dziecka wiedział, że jest innych. To historia o dorastaniu bez jednego rodzica. To historia o chęci przynależenia. To historia o próbie zrozumienia samego siebie, poszukiwaniu swojego prawdziwego JA. To historia chłopaka, który musiał mierzyć się z homofobią, rasizmem, dręczeniem w szkole. To książka, która spodobała mi się od pierwszych stron. To książka, która na długo pozostanie w moim sercu. To książka, która jest wyjątkowa i jedyna w swoim rodzaju. To książka, która jest po prostu arcydziełem. Arcydziełem, na które składa się jej treść i forma. Forma dzięki, której ta historia wybrzmiewa tak jak powinna. Forma dzięki, której przez książkę się po prostu płynie. Forma, która wyróżnia tę książkę spośród tysięcy innych. __________ Ostatnio nie oceniam w skali gwiazdkowej, ale ta książka zasługuje aby napisać o niej, że jest 10/10 __________

Michael czuje, że nie pasuje w ramy, które narzuca mu społeczeństwo. Wychowuje go samotna matka, jego rodzice to imigranci z odmiennych kręgów kulturowych, dziewczyny nie interesują go w romantyczny czy seksualny sposób, a do swojej płci podchodzi w sposób znacznie luźniejszy, niż stereotypy by tego chciały. Nie wie kim jest, ale od małego szuka miejsca dla siebie. Przestrzeni dla swojego serca, by móc postępować w zgodzie z jego głosem. Na oczach czytelnika rozkwita. Gubi się w codzienności, ma problem z niektórymi relacjami i długo nie potrafi siebie w żaden sposób określić, ale takie już jest dorastanie. To ono pozwala nam odkryć sekrety duszy.

Opowieść o wolności i niewoli duszy. Normach społecznych i wyłamywaniu się z nich. Odwadze do bycia sobą i strachu przed utratą miłości. Próbach zrozumienia własnego serca i serc innych. 

Lubię powieści, które od prozy wolą biały wiersz. A przynajmniej lubię, gdy to właśnie tak swoje światy kreuje Sarah Crossan czy Dante Medema. Dean Atta stawia bowiem na wyjątkową prostotę. Fragmenty zgrabniejsze, bardziej poetyckie to wiersze stworzone przez głównego bohatera, reszta natomiast jest bardzo dosłowna i bardzo stylistycznie nijaka. To dla mnie największy minus tytułu, ale minus, który wynika z prywatnych preferencji. Cała reszta -- ogromnie ważna i potrzebna. Piękna w bolesny sposób. Zdecydowanie warta poznania. Pokazuje problemy dorastania i odkrywania swojej tożsamości czy seksualności w najprostszy sposób, ale to właśnie w tym tkwi urok. Jest tym, czego w queerowej literaturze mi brakowało.


przekł. Monika Bukowska


Powieść nagrodzona Stonewall Book Award. 

"Czarny flaming" od początku przekonywał mnie do siebie swoją estetyką i tym jak ciężką do przedstawienia tematykę podejmuje. Tożsamość jest sprawą niezwykle ważną ale i trudną do ukazania ze względu na swój bardzo osobisty charakter. A w "Czarnym flamingu" poznajemy historię Michael'a, który próbuje odkryć kim tak naprawdę jest.

Pierwsze co przyciąga uwagę w tej książce jest to, że jest ona podzielona na wersy i zwrotki niczym wiersz, co tworzy niepowtarzalne wrażenie i nadaje książce bardziej osobisty charakter.

Ciężko powiedzieć mi coś o fabule tak aby nie zabrać wam radości z jej odkrywania, ale muszę przyznać, że bardzo mnie wciągnęła. Nie była ona wyjątkowa, lecz wystarczająco dobrze przedstawiła problemy które spotkał na drodze do swojej tożsamości Michael. Dużą zaletą tej książki jest także jej oprawa graficzna, co kilka stron znajdziemy pasujące do sytuacji, piękne ilustracje, a jej okładka jest wręcz przepiękna.

W całości "Czarny flaming" jest pięknie wydaną historią o poszukiwaniu siebie, którą warto poznać bo może pomóc nam ona także w znalezieniu siebie.

,,Czarny flaming" to historia opowiedziana z perspektywy Michaela - dziecka, nastolatka, a później młodego dorosłego. Towarzyszymy mu w najgorszych i najlepszych okresach życia - na przykład wtedy, gdy czuje smutek, bo tata nie chce mieć z nim nic wspólnego. Wtedy, gdy zamiast zabawkowego Żółwia Ninja, w końcu otrzymuje wymarzoną lalkę Barbie. Wtedy, gdy w procesie poszukiwania siebie, odnajduje zrozumienie w społeczności drag. Wtedy, gdy zaczyna żyć w zgodzie ze sobą. 

??

Książka jest przepięknie wydana. Jej okładka od razu przyciąga wzrok, a subtelne ilustracje jeszcze bardziej umilają lekturę. 

Najbardziej za serce chwyciły mnie rozdziały opisujące dzieciństwo Michaela. Jego spostrzeżenia dotyczące inności, niezrozumienia, odtrącenia i porzucenia uważam za niezwykle trafne i ujmujące. 

Jest to wyjątkowa historia o poszukiwaniu własnej tożsamości i seksualności, ale też po prostu szczęścia i zrozumienia. 

Zdaję sobie sprawę z tego, że nie do każdego trafi poetycki, wierszowany styl powieści. Ja sama miejscami czułam, że niektóre myśli Michaela trudno mi rozszyfrować. Uważam jednak, że naprawdę warto dać tej książce szansę, bo można dzięki niej spojrzeć na świat oczami chłopaka o bogatym wnętrzu i wielkiej wrażliwości. 

(TW: rasizm, homofobia, seksizm, dręczenie, rekreacyjne zażywanie narkotyków, nieobecność rodzica, problemy finansowe, toksyczne podejście do męskości, przemoc, czynności seksualne za wątpliwą zgodą) 

"Czarny Flaming" to książka napisana w formie prostego dziennika, bez zbędnych słów. To zapiski wspomnień dzieciństwa, dorastania i młodości. To opowieść o szukaniu siebie i swego prawdziwego ja. To możliwość poznania i zrozumienia świata Drag. To lektura, którą czyta się ekspresowo i od której trudno się oderwać. Pozycja dla młodych i starszych. Pozwala poznać świat z innej perspektywy. 

Polecam, wato przeczytać!