Cudzy kraj
Leila Slimani

Jak ja lubię prozę Slimani. To co prawda dopiero druga książka tej autorki, którą przeczytałam, ale czuję, że to pisarstwo jak najbardziej do mnie przemawia. Po lekturze "Kołysanki" nastawiłam się na coś innego, a tutaj taka niespodzianka. Pięknie autorka pisze o relacjach marokańsko - francuskich, ale też o samotności i wyobcowaniu. Trochę jest to studium tożsamości narodowej i religijnej, kulturowej i zupełnie osobistej. Jest to opowieść o kobiecie w obcym kraju i warunkach zupełnie dla niej różnych niż te, do których była przyzwyczajona. To opowieść o tęsknocie, zmianie swojego bycia, żeby dostosować się do warunków, i również o walce wewnętrznej i dokonywaniu wyborów i ponoszeniu ich konsekwencji. Po lekturze pozostaje pytanie, czy to jest opowieść o kobiecie szczęśliwej. Tutaj każdy niech odpowie sobie sam, a ja tymczasem będę czekać na ciąg dalszy, który z pewnością nastąpi.

[współpraca reklamowa] Wydawnictwo Sonia Draga

,,Cudzy kraj" to dziesięć lat życia kobiety w obcym dla niej kraju. Walki o siebie, o swoje miejsce w nowej rzeczywistości.

Mathilde zakochuje się w Aminie. Mężczyźnie, który walczył w francuskiej armii. Gdy był w wojsku nie myślał jak inni o swoich ukochanych. Jego myśli zaprzątała ziemia, którą pragnął nawodnić i uprawiać na niej pomarańcze. Odziedziczył on bowiem gospodarstwo znajdujące się na kamienistej jałowej ziemi.

Po wojnie wszystko się zmieniło. Osiedlili się w Meknesie, w Maroku. Amin był zupełnie innym człowiekiem. Więcej czasu poświęcał uprawą i coraz lepszym pomysłom na pracę w polu, niż żonie. Na swoją ukochaną patrzył z pogardą. Zdążało mu się nawet ją uderzyć.

Mathilde szybko zaczyna dusić się w małżeństwie. Stawała się coraz bardziej samotna na tym odludziu. Ale problemy w domu nie są jej jedynymi zmartwieniami. W obcym kraju czuje się jak gorszy i niegodna zaufania. Z czasem jednak kobieta nauczyła się żyć nowych warunkach. Pokazała, że potrafi być potrzebna innym. Zaczęła leczyć tubylców i poznawać coraz więcej kolonistów.

,,Cudzy kraj" to nie to nie tylko historia kobiety, która pomimo przeciwności losu potrafiła odnaleźć się w nowej rzeczywistości. Jest to również historia Arabów, którzy w skolonizowanym państwie czuli się jak w więzieniu. Dopiero w 1956 roku udało im się wywalczyć niepodległość.

Jak dalej potoczyły się losy Mathilde? Czy Aminowi udało się zamienić kamienistą ziemię w rajski ogród? Przekonacie się sami.

Lelia Slimani znana jest jako autorka powieści ,,Kołysanki". Książka zdobyła dużą popularność. ,,Cudzy kraj" ma szansę powielić jej sukces. Jestem oczarowana stylem pisania autorki. Lekki a zarazem bardzo przemyślany. Dbający o detale i wspaniałe dialogi. Książkę czyta się bardzo szybko. Jest jedna z tych, które właściwie same się czytają. Nie jest jednak lektura łatwą. Główna bohaterka wyzwala wiele emocji. Jest na pewno postacią, która potrafi pokonać swoje słabości i zadbać o siebie. Gorąco polecam na długie jesienne wieczory.