Córki jeziora
Wendy Webb

Lubicie jeziora, w których głęboka woda sprawia, że są one bardzo tajemnicze i skrywają wiele sekretów? Niektóre z nich są mroczne i ciężkie do odkrycia tak jak w powieści "Córki jeziora" Wendy Webb. Jeśli jesteście ciekawi, jakie tajemnice skrywa jezioro opisane w tej książce, to zapraszam na recenzję!

Kate Granger po zdradzie męża przeprowadza się do domu rodziców, którzy mieszkają nad Jeziorem Górnym. Kobieta szuka tam schronienia po rozpadzie swojego małżeństwa. Ma ona nadzieję, że pozbiera się po ciężkich chwilach i dojdzie do siebie. Pewnego dnia na brzegu jeziora Kate znajduje ciało kobiety, która ma na sobie staroświecką suknię, a w jej fałdach ukryte jest niemowlę. Nikt oprócz Kate, która widziała wcześniej znalezioną kobietę w swoich snach, nie potrafi zidentyfikować jej, ani jej dziecka. Z czasem wychodzi na jaw coraz więcej sekretów dotyczących tej sprawy... Jakie tajemnice skrywa to jezioro? Kim jest znaleziona na brzegu kobieta i jej dziecko?

W książce narracja prowadzona jest w trzeciej osobie. Są dwie płaszczyzny czasowe. Częściej występują wątki dziejące się w teraźniejszości, kiedy to Kate próbuje rozwiązać zagadkę dotycząca kobiety znalezionej na brzegu jeziora oraz to, jaki ma ona związek z jej snami. Co jakiś czas cofamy się też do przeszłości, która miała miejsce około stu lat temu. Opisuje ona losy Addie, czyli kobiety znalezionej na brzegu jeziora, głównie jej młodość i życie miłosne. Ogólnie w książce tej występuje wątek nieszczęśliwej miłości, która skończyła się tragicznie, a duchy przeszłości powracają, ponieważ sprawa morderstwa sprzed stu lat do tej pory nie została rozwiązana. Powieść ta bardzo potrafiła mnie zaciekawić, bo lubię czytać o tajemnicach z przeszłości i tym samym cofać się do bardzo odległych czasów tak jak w tej książce. Tak więc czytałam ją z dużym zainteresowaniem, bo było też wiele opisów, które na szczęście mnie nie nudziły, a potrafiły zaciekawić. Czasami, szczególnie pod koniec książki, kiedy to już wszystkie sekrety wychodziły na jaw, powieść ta trochę mnie przerażała za sprawą paranormalnych zjawisk występujących w niej. Tak więc, jak widzicie, nie było czasu na nudę.

"Córki jeziora" jest piękną, choć trochę smutną powieścią obyczajową. Nie brakuje w niej wątku miłości, która zakończyła się tragicznie, sekretów sprzed stu lat oraz ogólnie tajemniczego klimatu, jakie sprawia jezioro. Jeśli lubicie historie, które na pierwszy rzut oka wydają się niemożliwe, ale potrafią tak wciągnąć, tak aż że trudno się od nich oderwać, to z pewnością spodoba Wam się ta książka.

Adelaine żyje na przełomie XIX i XX wieku, zaś Kate na początku wieku XXI. Kobiety dzieli ponad sto lat i choć się nie znają, to jednak coś je łączy. Kate bowiem miewa dziwne, niepokojące sny - sny o życiu Addie....

Powieść "Córki jeziora" opowiada historię, w której jest miłość, zazdrość, zabójstwo, tajemnica i nawiedzony dom, a wszystko to w oprawie starodawnych legend. Choć fabuła prowadzona jest w dwóch różnych czasach, nie zakłóca to absolutnie odbioru, a co więcej zmienia perspektywę i dodaje lekturze tajemniczości. Mi osobiście dostarczyła ona sporo emocji: udało się bowiem doprowadzić mnie do płaczu; niektóre fragmenty mnie rozbawiły; a po dokończeniu czułam nawet strach przed wyjściem w nocy z łóżka.

Cieszę się, że trafiłam na tę pozycję i od razu szukam co jeszcze stworzyła autorka.

Zaintrygował mnie opis powieści, lecz fabuła rozczarowała. Zapowiadało się interesująco, natomiast efekt w moim odczuciu nie wykorzystuje potencjału. Tym niemniej nie jest to zła książka. Czas spędzony na czytaniu nie jest czasem straconym.