Boginie z Žítkovej
Kateřina Tučková

Czarownice, wiedźmy, zielarki, babki, szeptuchy – kobiety, które mają ‘moc’, potrafią pomóc, ale mogą też zaszkodzić. W powieści Tučkovej nazywane są boginiami. Swoje zdolności dziedziczą, zwykle nie są szczęśliwe, raczej samotne i opuszczone. Autorka swą powieść oparła na faktach, sięgając wstecz aż kilkaset lat.

„Boginie z Žítkovej” to opowieść o szukaniu swoich korzeni, dążeniu do poznania prawdy za wszelką cenę. To przede wszystkim historia kobiet, ich siły i słabości. Porusza, smuci, zmusza do refleksji i zastanowienia, czy naprawdę zawsze warto poznać prawdę. Czy warto, by sekrety naszych przodków wychodziły na jaw? Nie jestem przekonana…

Powieść bardzo interesująca, trochę nużyły mnie fragmenty śledztw i przesłuchań, ale rozumiem, że były potrzebne.

'' Bogowanie jest stare jak świat , a boginie i andzjele były tu od zawsze '' 

Czarownice , zaklinaczki , szeptuchy , szamanki , wiedźmy , wieszczki , można by tak jeszcze długo wymieniać nazwy jakimi określano te dziwne kobiety . Kobiety nieuczone , ale nie głupie . Kobiety które często nie potrafiły czytać i pisać , za to doskonale znały się na ziołach i zamawianiu uroków . W końcu kobiety prześladowane niemal od zarania dziejów , aż do dzisiaj pewnie , gdyby się jeszcze któraś z nich ujawniła . Oczywiście nie mówię tu o tych wszystkich śmiesznych telewizyjnych wróżkach i wróżach (żeby nie było że pomijam tutaj płeć brzydszą) , którzy za ciężką kasę '' przepowiadają przyszłość '' . Ale cóż , jakie czasy takie wróże :) . Ja mówię o kobietach które miały prawdziwą moc . Moc płynącą z wiedzy o której inni nie mieli bladego pojęcia , a za którą wiele z tych kobiet zapłaciło życiem . 
Książka '' Boginie z Žítkovej '' opowiada właśnie o takich kobietach , mieszkających na pograniczu Moraw i Słowacji i tam zwanych Boginiami . Całą historię poznajemy z perspektywy Dory Idesovej pani magister pracującej w Instytucie Etnografii i Folklorystyki w Brnie . Jak więc widzimy Dora jest prawdziwą specjalistka od Bogiń , jednak łączy ją z nimi jeszcze jeden '' drobny '' szczegół , mianowicie Dora Idesová jest ostatnią z rodu rzeczonych Bogiń . Książka jest bardzo ciekawa okraszona nawet kilkoma autentycznymi zdjęciami i dokumentami stworzonymi przez autorkę na podstawie tych prawdziwych . To naprawdę robi duże wrażenie . Raporty , zwłaszcza te z inwigilacji i donosów wszelkiej maści szpiegów i sługusów , tak kościelnych jak i ichnej , znaczy czeskiej , SB - ecji . Bo trzeba wam wiedzieć że Bogiń , nie kochał , ani kościół , ani powojenna komunistyczna władza . Ale nie tylko o prześladowaniach jest ta książka , jest w niej też trochę wiedzy z działalności , nazwijmy to '' prozdrowotnej '' tych kobiet . Na przykład można się dowiedzieć jak przyrządzić miksturę by '' męża żądzę rozniecić '' , czy tego że '' wiadomo kto ma sznur wisielca na tego nie ma mocnych , każdą sprawę wygra '' (str.248) . Zaciekawił mnie też dość szczegółowy opis pogrzebu z tamtych stron , umiejscowionych wysoko na zboczach Białych Karpat . Z racji sporej rozpiętości czasowej zawartej w książce , mamy niezłą różnorodność . Zabobony i współczesna medycyna , zioła i elektrowstrząsy . Czarownice płonące na stosach i ginące pod katowskimi toporami i SB - eckie '' psychuszki '' . Dużo tego , ale bardzo ciekawie , a samego krwawego początku nie powstydziłby się sam Alfred Hitchcock . Polecam lekturę tej książki , chociaż mnie ona zasmuciła.