Blizny
Nancy Rue

Rebecca St. James to znana piosenkarka i autorka tekstów piosenek, zdobywczyni nagród Grammy i Dove, a także autorka powieści. Nancy Rue jest autorką ponad stu książek dla nastolatków, dzieci i dorosłych. Często zapraszana jest do programów radiowych jako ekspert w sprawach nastolatków. Te dwie utalentowane kobiety napisały wspólnie powieść pt.,,Blizny,, Kirsten ma dwadzieścia dwa lata, studiuje architekturę w Bozeman, w Montanie i spotyka się od trzech lat z Wesem, który także jest studentem. Chłopak naciska na nią, by rozpoczęli życie intymne, ale Kirsten wzbrania się przed tym, chce przekroczyć tę sferę dopiero po ślubie. Wes zapewnia, że ją kocha i chce jej powiedzieć coś, co poprawi ich relacje. Po rozmowie telefonicznej Kirsten spodziewa się oświadczyn i z tego powodu przygotowuje kolację ze świecami. Kiedy słyszy podjeżdżający pod dom samochód natychmiast biegnie do okna i widzi, jak jej chłopak namiętnie całuje się z jej najlepszą przyjaciółką. Jest w szoku i nie chce słuchać tłumaczeń Wesa. Zamyka się w łazience i nożyczkami próbuje naciąć skórę, by uwolnić się od wewnętrznego bólu wywołanego zaistniałą sytuacją. W zdenerwowaniu robi to zbyt głęboko i rozrywa tętnicę, a krew zalewa wszystko. Na szczęście Wes wyważa drzwi i wzywa pogotowie. Po tym wypadku głęboko skrywana tajemnica Kirsten wychodzi na jaw. Od ośmiu lat nacina sobie skórę, by poradzić sobie z bólem związanym ze świadomością, że nikogo nie obchodzi. Ojciec traktuje ją jak ruchomą część majątku, matka lekceważy, mężczyzna, którego kochała okazał się niewiernym pasożytem. ,,Jeśli nie potrafisz być idealna, to ja nie potrafię cię kochać." Kirsten nie potrafi poradzić sobie w inny sposób z negatywnymi emocjami, jak tylko przez samookaleczenie. Drapie się paznokciami do krwi, wykałaczkami, spinaczami do papieru, żyletkami robi malutkie cięcia, aż dochodzi do tego, że ma cały zestaw do nacinania się wykonany ze stali nierdzewnej schowany w pudełku. ,,To było takie uczucie, jakbym uwalniała się w szybkim tempie od samych złych rzeczy i od bólu po tym, by móc przestać się kręcić w miejscu i wrócić do normalnego życia." Kirsten żyła w poczuciu winy, nie umiała mówić o swoich uczuciach i frustracjach. Obwiniała się o wypadek, który zmienił życie rodziny i doprowadził do rozwodu rodziców. Nie wiadomo, jak potoczyłoby się jej życie, gdyby nie trafiła na farmę w Bellwether do Frankie, która prowadziła trzydziestodniowy program rekonwalescencji dla młodych kobiet z zamierzonym samookaleczeniem bez intencji samobójczych. Kirsten stopniowo oddala się od życia, które prowadziła przed pobytem w szpitalu. Zaczyna rozumieć, że nie trzeba być idealnym, by zasłużyć na miłość, czasami trzeba sobie pozwolić na to, by się rozsypać i przeżyć rozczarowanie. ,,Blizny" to poruszająca powieść, która chwyta za serce. Autorki bardzo wnikliwie przedstawiły dramatyczną historię Kirsten, ale pomimo trudnego tematu okrasiły ją sporą dawką humoru i dały nadzieję wielu młodym kobietom, które borykają się z problemem okaleczenia. http://magiawkazdymdniu.blogspot.com/

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Samookaleczenia to problem, który w większości dotyczy nastolatków. Jest to autoagresja polegająca na samookaleczaniu, może przyjmować różne formy, od błahych "zabaw" z żyletką, po głębokie nacinanie pozostawiające blizny. Dlaczego nastolatki się samookaleczają? Jest to odrzucenie rodziny, niezrozumienie w domu lub w szkole, są to również osoby samotne pozbawione wsparcia bliskich, niekochane, bądź przyczyną jest zawód miłosny, lub przeżyta trauma jak w przypadku naszej głównej bohaterki Kirsten, która na pierwszych stronach powieści ukazuje się nam jako 22-lenia studentka, ale swoją przygodę z nacinaniem rozpoczęła w wieku nastu lat. Po tragicznym wypadku swojej młodszej siostry Lary, a za ten wypadek obwiniała właśnie siebie. Również spotkała się z niezrozumieniem rodziców (gdy doszło do ich rozwodu), ale też z powodu swojego chłopaka Wesa, z którym była ponad trzy lata, a który ją okłamywał i zdradzał. To było za wiele jak na tak młodą osobę. Po kolejnym podcięciu sobie żył trafiła do szpitala, a tam na oddział psychiatryczny, ponieważ stwierdzono, że chciała odebrać sobie życie, choć ona twierdziła, że to był przypadek. Po pobycie w szpitalu trafiła na ranczo byłej siostry zakonnej Franke, która opiekowała się swoim siostrzeńcem Andym, oraz innymi osobami tam zamieszkującymi. Kirsten poznała na ranczu życie, wypasanie owiec i opiekowanie się nimi, jak również miała swoją ukochaną psinę „Batszebę”, która zginęła broniąc swojej pani w starciu z niedźwiedziem. Andy zakochuje się w Bo (tak nazywa Kirsten) i wyjawia jej swoja tragiczną historię. I choć postać głównej bohaterki jest fikcyjna, to wśród nastolatek samookaleczanie jest problemem bardzo powszechnym, który rodzice bagatelizują lub nie zauważają go. Książka napisana jest bardzo ciepło i w przystępny sposób, skierowana jest do nastolatek i choć sama jestem matką, czytając ją wcale się nie nudziłam, wręcz przeciwnie - uważam, że rodzice też powinni ją przeczytać. Jest to niezwykle trudny temat, bo dotyka przecież naszych ukochanych pociech, lecz przecież trzeba o tym mówić i chronić swoje pociechy, a przede wszystkim dużo rozmawiać. Książka w miękkiej oprawie, zawiera cztery części, i nieco ponad 400 stron, czyta się ją ze ściśniętym sercem, napisana również z poczuciem humoru. To wspaniała lektura dla nastolatek i rodziców. Zapraszam do czytania. Moja ocena: 10/10 Polecamy, zespół dobrerecenzje.pl

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Główną bohaterką "Blizn" jest Kirsten, na pozór zwykła dziewczyna, jednak tak poraniona w środku, iż jedynym ujściem dla pozbycia się bólu jest dla niej samookaleczanie się. Od wielu lat próbuje walczyć z tym "nałogiem", lecz wystarczy drobne niepowodzenie, by nie mogła się powstrzymać. W momencie, gdy ją poznajemy, jej życie wydaje się ustabilizowane. Od trzech lat jest w związku z Wesem i ma nadzieję, że niedługo usłyszy oświadczyny. Niestety, w dniu, który zdaje się jej najpiękniejszym dniem jej życia, Kirsten odkrywa, że jej chłopak spotyka się z jej najlepszą przyjaciółką. Zdarzenie to prowadzi do nieszczęścia, Kirsten ląduje w szpitalu i nikt nie chce jej uwierzyć, iż nie chciała popełnić samobójstwa. Dziewczyna trafia na oddział psychiatryczny na obserwację. Załamana, nie wie co ze sobą zrobić, gdy pojawia się przed nią szansa na chwilową ucieczkę od rzeczywistych problemów. Trafia na farmę prowadzoną przez byłą siostrę zakonną, która zajmuje się pomaganiem dziewczynom w trudnych sytuacjach życiowych. Czy pobyt na farmie pomoże jej rozwiązać problemy? Czy zderzenie z innym światem odniesie skutek i uleczy jej psychikę?

"Blizny" to powieść z narracją pierwszoosobową, dzięki czemu dokładnie przyglądamy się uczuciom targającymi główną bohaterką. Bardzo poważny problem, jaki poruszają autorki, został tutaj ułagodzony dzięki zabawnym wstawkom z monologami dziewczyny. Początkowo zupełnie nie wiadomo dlaczego młoda kobieta robi sobie krzywdę. Autorki powoli odkrywają przed czytelnikiem powody nieszczęścia, które ją dotknęło i powody jej poczucia winy i odrzucenia.

Pomimo niełatwej tematyki, książkę czyta się dość lekko. Postać głównej bohaterki jest bardzo dobrze nakreślona, jej zachowanie i reakcje na różne sytuacje są realistyczne, co nie znaczy, że zrozumiałe dla każdego. Kirsten czasami mnie denerwowała, czasami budziła moje współczucie i zrozumienie.

"Blizny" to na pewno książka potrzebna. Porusza bowiem temat, z którym niewiele mamy do czynienia. Ja osobiście miałam problem z wyobrażeniem sobie rozmiaru jej bólu, prowadzącego do tak skrajnych zachowań. Jednak wiem, że takich ludzi wcale nie jest mało. Warto poznać uczucia kierujące takimi osobami, a dzięki tej powieści jest to możliwe. Autorki stworzyły wnikliwy portret osoby skrzywdzonej, która jedyne ujście dla wewnętrznego bólu widzi w zadawaniu sobie ran.

Jedną z niewielu rzeczy, które mnie denerwowały podczas czytania było używanie zwrotów "Ciebie, Tobie" w miejscach, gdzie o wiele naturalniej brzmiałoby "Cię, ci ". Przez to niektóre dialogi brzmiały sztucznie. Niby niewiele ale mocno kłuło mnie w oczy. Uważam, że warto bliżej przyjrzeć się problemowi poruszonemu w powieści, dlatego polecam osobom zainteresowanym takimi tematami. "Blizny" to książka o odnajdywaniu drogi do siebie, powolnym uwalnianiu się od poczucia winy i walce z samym sobą.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)