Przekład Wojciech Zahaczewski
Dramat wojny i końca świata przefiltrowany przez spojrzenie dziecka. Czytelnik daje się porwać rytmicznej opowieści, w której wątki niemal baśniowe splatają się z okrutną rzeczywistością. Pod melodyjną narracją, lekką niczym dziecięca piosenka, kryje się groza nieodwołalnego końca świata.
"Wojna światowa i prześladowanie Żydów widziane z perspektywy domku na drzewie: samodzielna, poetycka, mądra powieść pokolenia po drugiej stronie winy."
"Die Zeit"
"Podczas lektury Vennemanna na myśl przychodzą Borges i Kafka, którzy w obliczu tego, co pisze się dziś, są postaciami tak samotnymi jak nigdy dotąd."
"Süddeutsche Zeitung"
"Myślę, że ten niezwykły utwór da się określić właśnie jako literacką fantazję na temat Holokaustu, fantazję, w której chodzi o wytworzenie pewnej atmosfery, podkreślenie niezwykłości losów i sytuacji. Najwyraźniej literatura, tak zresztą jak pozostałe dziedziny sztuki, przedstawiająca Zagładę, upamiętniająca ja, wstępuje w nową fazę."
Michał Głowiński
więcej
Informacje dodatkowe o Blisko Jedenew:
Wydawnictwo: Czarne
Data wydania: b.d
Kategoria: Literatura piękna
ISBN:
Liczba stron: 112
POLECANA RECENZJA
BLISKO JEDENEW
Napisał Paweł Smoleński: „Może więc ci młodzi mają prawo sami kreować język, którym zmierzą się ze zbrodnią? Gdyż ważne zdaje się nie to, jaką formę przybiera ich pamięć, ale to, że nie uchylają się przed pamięcią, choć przecież pamiętać nie mogą.” – rzecz dotyczy literatury o zbrodniach wojennych powstającej teraz, wyłaniającej się spod piór pokolenia, które wojnę zna jedynie z opowiadań dziadków czy z dokumentów po niej pozostałych.
Tego typu impresją, nieprzeżytych przeżyć, jest między innymi „Blisko Jedenew” trzydziestoletniego Kevina Vennemanna. Dzie...
więcej
Kup książkę Blisko Jedenew
Sprawdzam ceny dla ciebie ...
Cytaty z książki
REKLAMA
Zobacz także
Blisko Jedenew - opinie o książce
Książka traktująca o tematyce, którą cenię najbardziej, aczkolwiek nie przypadła mi do gustu.
Holocaust jest tak poważnym i ciężkim tematem samym w sobie, że moim zdaniem autorzy nie potrzebuję stosować w swojej twórczości żadnych stylistycznych ,,udziwnień" typu powtórzenia, które pojawiają się w tej książce.
Wydaje mi się, że opisywać go należy normalnie, zwykłymi słowami, opisami, gdyż i bez tego można oddać jego ogrom.
Ponadto nie zachwycają mnie książki pisane bez żadnych dialogów. Tak już mam. Czyta mi się je ciężko i niejednokrotnie bardzo mnie irytują. Mimo iż ta powieść ( w sumie krótkie opowiadanie) nie irytowała mnie, nie poruszyła mną jednakże tak, aby ocenić ją na więcej niż 3.
Można, ale nie trzeba przeczytać. Lektura na jedno popołudnie.
