Bestie antyku. Potwory i demony w starożytnym świecie Greków i Rzymian
Anna Jankowiak

Książka „Bestie antyku” to fascynująca wyprawa przez mitologię starożytnej Grecji i Rzymu. W jej kartach odkryjecie smoki i węże, mroczne stwory leśne, wilkołaki oraz wampiry. Autorka prowadzi nas także przez tajemniczy świat podziemny, opowiadając o demonach, gigantach, cyklopach i innych niezwykłych stworzeniach. Każda z tych bestii została dokładnie przeanalizowana pod kątem symboliki oraz jej roli w mitologii.

Dodatkowym atutem są liczne odniesienia do starożytnych tekstów.

„Opływający ziemię ocean przywodzi na myśl jeszcze jeden niezwykle popularny motyw uroborosa – węża/smoka zjadającego własny ogon. Symbolizuje on powstawanie, odradzanie się świata oraz jego stabilność”.

Autorka porusza również uniwersalną symbolikę smoka, która głęboko zakorzeniła się w ludzkiej podświadomości:

„Smok to jeden z najpowszechniejszych symboli kulturowych i jako taki stanowi uniwersalną ideę, która jest głęboko osadzona w ludzkiej podświadomości. Co ciekawe, jego znaczenie od zawsze było dwoiste. Z jednej strony smoki towarzyszyły bogom, królom i władcom, symbolizując siłę i uzdrowienie. Z drugiej strony łączone były z wrogimi siłami, zagrażającymi porządkowi wszechświata”.

Jednym z interesujących wątków jest przedstawienie różnych wersji mitu o Jazonie. Mnie osobiście najbardziej zaintrygowała historia o Meduzie. Czy wiedzieliście, że początkowo była samotna? Dopiero później pojawiły się jej siostry – Euryale i Steno. Zaskakująca jest także historia Pegaza, który narodził się z krwi Meduzy. Dopiero dzięki tej książce uświadomiłam sobie, że Meduza była postacią tragiczną. Dlaczego? Musicie koniecznie sięgnąć po tę lekturę, by odkryć odpowiedź!

Kolejną niespodzianką było dla mnie odkrycie, że strzygi istniały już w czasach starożytnych – a byłam przekonana, że to późniejszy mit! Owidiusz szczegółowo opisał te stworzenia w swoich dziełach.

Na koniec – syreny. Stanowią one prawdziwe wyzwanie dla współczesnych badaczy. Zaskakujący jest brak wystarczających informacji na ich temat w dostępnych źródłach. Dlaczego przyciągały ofiary? Co robiły z tymi, którzy ulegli ich pieśniom? To pytania, które wciąż pozostają bez jednoznacznych odpowiedzi.

„Bestie antyku” to nie tylko fascynująca opowieść, ale również doskonałe źródło wiedzy o mitologicznych stworach. Autorka z wyczuciem łączy starożytne mity z bogatą symboliką, odkrywając przed czytelnikami nowe, często zaskakujące interpretacje. Książka z pewnością przyciągnie uwagę zarówno znawców mitologii, jak i tych, którzy dopiero zaczynają zgłębiać tajemnice starożytnych wierzeń.

Lekkie, zrozumiałe i przyjemne w czytaniu przedstawienie Bestii Antyku. Nie ma przesadnego cytowania, nie ma lania wody i, co najlepsze, autorka potrafi opisać bestię tak, że każda jest inna, chociaż po raz kolejny czytam o gigancie.

Uwagi dwie do wydania: po pierwsze, dlaczego takie maciupkie te literki są? Moje oczy cierpią... I po drugie - mamy dwudziesty pierwszy wiek, erę koloru i chciałabym zobaczyć zdjęcia z książki właśnie kolorowe, a nie, jak w czasach PRLu, czarno-białe ;/ Czarno-białe to mi się zlewa i widzę plamę tam, gdzie niby zwierz jakiś jest.