Ballada o Januszku
Sławomir Łubiński

'' Gnatkowskich rzecz jasna zostawiłam bo to prezes a prezes to prezes. Pan prawdziwy to pan prawdziwy, chociaż z wyglądu podobny do chama ''

Słyszeliście na pewno takie powiedzenie że można wyhodować węża czy żmiję na własnym łonie . Właśnie to przydarzyło się Genowefie Smoliwąs. Wyhodowała węża we własnym łonie, w osobie swojego synalka, tytułowego Januszka. Będę w tym miejscu sarkastyczna, ale powiem że widocznie Smoliwąsowa, zupełnie o tym nie wiedząc stosowała już wtedy, w kilka lat po wojnie '' wychowanie bezstresowe '' tak modne obecnie wśród współczesnych rodziców, chociaż nikomu wtedy jeszcze nie przyszło do głowy tak tego nazywać . Januszek, niestety z rodziców miał tylko matkę zapatrzoną w niego jak w obrazek. Ojca mu '' Niemce '' zagazowali w obozie, jeszcze przed jego, Januszka urodzeniem. Genowefa pracując na trzech, albo i w porywach czterech etatach, starała się swojemu jedynemu synkowi przysłowiowego nieba przychylić. A co udało jej się wychować ? Przeczytajcie, bo na prawdę warto, zwłaszcza rolę poglądową książka może odegrać ukazując młodym rodzicom jak NIE ! wychowywać dziecka .

Jakiś kilka lat temu, przypadkiem udało mi się obejrzeć mini serial nakręcony na podstawie tej książki z rewelacyjnie zagraną rolą matki Genowefy Smoiliwąs, przez radziecką aktorkę o nazwisku Lidiya Fedoseeva - Shukshina (te jej przepastne jak otchłań smutku, oczy) . Teraz udało mi się przeczytać książkę i stwierdzam że jest jeszcze lepsza niż film, choć nie przeczę że film był dość wierną adaptacją książki . W ramach ciekawostki dodam jeszcze, że swojej roli, wcale nie małej doczekał się też w tym mini serialu młodziutki Mirosław Baka jako Stasiek Wątroba, kolega Januszka. Polecam więc i film i książkę.

Co jeszcze w książce ? Oczywiście cała historia Januszka i jego matki nie jest osadzona w próżni, tylko w siermiężnej rzeczywistości powojennej i socjalistycznej Polski . Przyjrzymy się więc jak wtedy według autora książki, Sławomira Łubińskiego, wyglądała nasza polska rzeczywistość. Zaręczam że jest w tej pozycji kilka celnych spostrzeżeń i ciekawostek. Język powieści jest prosty i bardzo dobrze się czyta . Cała historia jest właściwie monologiem matki Januszka, która skończyła tylko cztery klasy przedwojennej szkoły powszechnej, ale bardzo się stara wysławiać porządnie. Na koniec jeszcze przytoczę dwa cytaty , abyście mieli pojęcie o czym mówię :)

'' Niech tylko jakieś ciekawsze słowo w jedno jej ucho wpadnie, to chwilę później z drugiego dziesięcioma braciszkami wyleci '' - tak się rodzi plotka :)

''Umieć przecież za dużo nie trzeba, wystarczy podłóg mody się ubrać i wydzierać ile sił w gardle ''

A ten cytat, tuż powyżej, tyczył się ówczesnej młodzieżowej muzyki, mniemam że wtedy chodziło o big - bit, ale czy nie przypomina wam i czegoś bardziej współczesnego ? :)

Jeszcze raz polecam :)