Azyl: Opowieść o Żydach ukrywanych w warszawskim Zoo
Diane Ackerman

Średnio udany zakup na Dzień Książki. Niby ciekawa historia, ale spodziewałam się, że więcej miejsca będzie poświęcone ratowaniu Żydów, a nie opowieściom o zwierzętach. Możliwe, że komuś się spodoba, ja nigdy nie lubiłam ZOO, wycieczki szkolnej nie wspominam najlepiej, więc i książkę czytało mi się nie najlepiej.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Pozycję przeczytałam dopiero po obejrzeniu filmu. Widać niestety rozbieżności i to dość istotne względem kinowego dzieła, zwłaszcza rzucające się w oczy, biorąc pod uwagę, że to historia oparta o autentyczne wydarzenia. Wracając do książki napisana jest leniwym, spokojnym stylem, który nie każdemu odpowiada i z początku trudno było mi się przez nią przebić. Później jednak z rozwojem wydarzeń, bliższym poznawaniem bohaterów, historia zaczyna być coraz bardziej wciągająca. Prosta historia o ludziach, którzy mieli na tyle serca i odwagi, że starali się ratować i życie ludzi i zwierząt, wciąż żyjąc nadzieją, na odmianę losu i szczęście w przyszłości. Szkoda, że historia ta wciąż jest mało znana, a Polacy wciąż uprawiają martyrologię, zamiast starać się doceniać takich zwykłych bohaterów. Z ciekawością sięgnę po inne pozycje dotyczące życia Antoniny i jej męża, w tym napisane przez nią samą.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Książkę czyta się bardzo dobrze. Opisy pozwalają wczuć się w atmosferę wydarzeń - są barwne, ale nie przesadne. Autorka wykonała kawał dobrej roboty, zgłębiając szczegóły opisywanej historii. Szczególnie godne uwagi jest to, że jest to historia polsko-niemiecka z czasów II wojny światowej, napisana jednak przez osobę spoza Europy. Dzięki temu książka opisuje, ale nie ocenia. Zdecydowanie wyżej bym ją oceniła, gdyby nie to, że niestety przy zakończeniu miałam wrażenie, jakby autorce bardzo spieszyło się już do końca. Czytelnik pozostaje z niezaspokojoną ciekawością dotyczącą dalszych losów bohaterów.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Spodziewałam się po tym tytule kompleksowej historii ratowania Żydów przez Antoninę, opis jej brawurowych akcji czy trudności a dostałam bardzo dużo opisów, życia codziennego Warszawy, samego zoo i zamieszkałych w nim zwierząt oraz całą masę wątków pobocznych. Uważam, że książka sama w sobie nie jest zła. Jest to bardzo ciekawa pozycja, jednakże raczej skierowana do mas międzynarodowych, którzy nie znają realiów Polski. Myślę, że świetnie obrazuje ona klimat międzywojennej Warszawy. Chętnie sięgnęłabym po dodatkowe opisy i rozdziały, ale uważam że tytuł tej książki wprowadza w błąd czytelnika. Owszem, jest tam trochę o próbach ratowania Żydów ale w sumie można by rzec, że jest to tylko niewielki fragment tej książki i trochę się zawiodłam a z drugiej strony nieźle się bawiłam i jestem zadowolona, że można tak ładnie sprzedać i doedukować ludzi w temacie historii okupacji Warszawy. Polski tytuł powinien być jednak inny.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Książka p. Diane Ackerman przeczytałam w około tydzień. Mam mieszane uczucia co do tej książki. Nie jest źle napisana, ale moim zdaniem książka powinna zawierać więcej opisów miejsc ukrywania Żydów, więcej o kryjówkach. A mamy rozległe opisy chsząszczy czy innych zwierząt. Plusem jest to, że są wspomnienia o Januszu Korczaku i Irenie Sendlerowej, z czego się bardzo cieszę. 

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Azyl to nie tylko historia o warszawkim zoo i jego losach w czasie II wojny światowej, to w główniej mierze opowieść o eksterminacji Żydów, o strachu przed stratą. To prawdziwa opowieść o wielkiej odwadze i miłości do bliźnich. W powieści zawartych zostało mnóstwo historycznych ciekawostek, prawdziwych wydarzeń, a jej bohaterowie to realne osoby, z którymi państwo Żabińscy mieli do czynienia.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Jeśli idzie o zamysł, jest to naprawdę wartościowa powieść. Niestety, kiedy dochodzi do czytania, człowiek musi stawić czoła maksymalnie rozbudowanym opisom i typowo historycznemu podejściu do pisania autorki. Nie było łatwo, ale tez uważam, że mimo wszystko warto. Może czytałoby mi się ją trochę łatwiej, gdyby została napisana trochę inaczej, ale summa sumarum nie żałuję sięgnięcia po tą książkę.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)