August
Agnieszka Tyszka

Jesteście typem mieszczucha czy wolicie sielski spokój? Ja przyznaję, że lubię miejski gwar i dobrze się w nim czuję, ale od czasu do czasu dobrze uciec od cywilizacji. Dziś odwiedzimy bardzo przyjemne miejsce, które nazywa się Szumin. Miejsce pachnące słomą i kończyną, gdzie na końskim grzbiecie będziemy mogli ścigać się z wiatrem.

Fabuła
Klara bardzo lubi wioskę, w której mieszka. Lubi ciszę, łąki po których można biegać, przyjaznych ludzi, którzy są jej sąsiadami. Najbardziej lubi konie. Jej rodzice prowadzą stajnię i to w niej znalazła najlepszego przyjaciela, kuca islandzkiego o imieniu August.

W szkole w Szuminie pojawia się nowa koleżanka. Paulinka nie jest zadowolona, że ma mieszkać na wsi i przy każdej okazji pokazuje swoją złość. Tęskni za byłym domem. Okazuje się również, że dziewczynka miała kiedyś konika, którego trzeba było sprzedać. Klara wpada na pomysł w jaki sposób można zebrać fundusze i odkupić kucyka Pauliny. W swój projekt angażuje innych mieszkańców wsi. W maleńkim Szuminie Paulina znajduje prawdziwych przyjaciół.

Agnieszka Tyszka oddała w ręce naszych dzieci niezwykle mądrą książkę. Jestem pod wrażeniem w jaki sposób pisze o wzajemnym szacunku, przyjaźni, i byciu sobą. Nie jest to pierwsza i pewnie nie ostatnia książka, która te tematy porusza, ale jest to jedna z tych propozycji, która idzie w dobrą stronę.

Klara nie wstydzi się tego, że kocha konie i może czasami po wizycie w stajni nieładnie pachnie. Została nauczona, że nie trzeba wszystkich lubić, ale należy się szanować i tą zasadą kieruje się w życiu. Jest silną, ale też wrażliwą dziewczynką. Kiedy w szkole pojawia się Paulina, która wobec innych dzieci zachowuje się oschle, zaczyna zastawiać się, jaka może być przyczyna tego zachowania. Nowa koleżanka ma trudy charakter, ale też dużo przeszła. Gdyby pozostawić ją samą sobie, jej złość mogłaby urosnąć do niebezpiecznych rozmiarów. Po początkowej niechęci, Paulina przekonuje się, że chcieć to znaczy móc, oraz że lepiej działać razem niż zamartwiać się w samotności.

Narratorką w tej historii jest Klara.
Myślę, że Agnieszka Tyszka całkiem dobrze przedstawiła punkt widzenia dziewięciolatki. "August. Konik z Szumińskich Łąk" jest napisany prostym i obrazowym językiem. Dziewczynki komentują i reagują na wydarzenia w odpowiedni do wieku sposób. Nie boją się działać, a kiedy potrzebują pomocy dorosłych śmiało o nią proszą.

Są momenty, kiedy autorka oddaje głos konikowi Augustowi. Biorąc pod uwagę, że miłość do zwierząt jest częścią tej historii, jest to świetne zagranie. Podkreśla, że mają one uczucia, trzeba o nie dbać i poświęcać im uwagę. August , pomimo że nie mówi, nawiązuje ze swoją opiekunką silną relację. Dobrze się rozumieją i tworzą zgrany duet.

Zgodnie z informacją na okładce sugerowany wiek czytelnika to 8+. Kiedy przyszła paczka córeczka z zainteresowaniem przekartkowała książkę. Ilustracje bardzo jej się spodobały. Wyglądają jakby narysowały je dzieci pastelami, aczkolwiek jak popatrzymy na szczegóły widać, że są dopracowane. Widać również, że kolory nie są przypadkowe. Poza brązami i zielenią znajdziemy dużo czerwieni i niebieckiego. Przychodzi mi do głowy kolorowa chusta, która jest elementem regionalnego stroju.

Podsumowanie
Z perspektywy dorosłego trudno powiedzieć, czy książka spodoba się dziecku. Myślę jednak, że historię Klary i Augusta warto podrzucić na stosik małego czytelnika. Niesie ona dobre wzorce. Pokazuje jak być silnym i nie dać się wciągnąć tłumowi, ale również, że warto dbać o innych.

Klara to dziewięciolatka, z która łatwo się dogadać. Mam nadzieję, że znajdzie wśród dzieci, które zdecydują się przeczytać jej przygody wielu przyjaciół.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Koniki, kotki, pieski to obok dzieci, często główni bohaterowie, którzy grają pierwsze skrzypce w literaturze dziecięcej. Nie inaczej jest w przypadku książki "August. Koniki z Szumińskich łąk", autorstwa Agnieszki Tyszki. Już z okładki spogląda na młodego czytelnika piękny, o łagodnym obliczu, brązowy kucyk. Tym koniem jest oczywiście tytułowy August. August mieszka sobie w stadninie, na terenie malowniczej miejscowości- Szumin. Nazwa August jest nie przypadkowa i nie ma nic  wspólnego z imieniem człowieka. August to angielski odpowiednik miesiąca -sierpień. August to nie jedyny koń o imieniu odnoszącym się do nazw  miesięcy. Młody czytelnik spotka się np. z Lutkiem, Aprilkiem itp. Ale skoro mamy już konika, to ktoś musi go bardzo kochać i o niego dbać. Któż to taki? Opiekunem Augusta jest córka właścicieli stadniny, Klara. Klara do urocza młoda dziewczynka, o prostolinijnej naturze i blond włoskach. Przeciwieństwem Klary jest Nina, jej siostra. Nina jest starsza od Klary, ciemnowłosa, dorastająca nastolatka. Klara w przeciwieństwie do młodszej siostry woli klimaty miasta, ploteczki i dzielenie się sekretami z przyjaciółkami. Klara nie podziela wiejskiego stylu Klary.  Jednak bohaterka zawsze może liczyć na swoją oddaną przyjaciółkę. Obie dziewczynki kochają konie i szuminską przyrodę. Pewnego dnia do Szumina wprowadza się nowa rodzina. Paulinka to nowa koleżanka, która dołączy do klasy Klary i mimo pierwszych nieudanych prób zaprzyjaźnienia się okaże się nawet fajną towarzyszką zabaw. Paulinka początkowo sprawia wiele problemów wychowawczych.  Ale dlaczego? Czy to przez bardzo ekscentryczną matkę, która nosi turban na głowie i ma świra na punkcie eko odżywiania? A może powód jest zupełnie inny? Czy Klara będzie wstanie pomóc nowej koleżance? "August. Koniki z Szumińskich łąk"  jest ciepłą, rodzinną opowieścią, o miłości do zwierząt, przyrody, ale i rodziny czy przyjaciół. Agnieszka Tyszka na przykładzie rodziny Klary pokazała także, że życie na wsi, ale i prowadzenie interesu, jakim jest droga inwestycja w prowadzenia stadniny odbiega dalece od ideału. Mimo, że rodzice Klary pracują ciężko, i w poci czoła, to tata dziewczynki był zmuszony wyjechać do pracy, zza granicę, by rodzina mogła żyć zwyczajnie. Bez luksusów, ale spokojnie. Książeczka jest napisana elastycznym dostosowanym do wieku odbiorcy stylem. Narratorką opowieści jest Klara, ale i August wtrąci swoje "trzy grosze". Młody czytelnik zderzy się nie tylko z życiowymi sytuacjami, ale i wieloma humorystycznymi momentami. Trudno jest mi zdefiniować grupę wiekową odbiorcy. Książka nadaje się dla małych dzieci (przez obszerność opiekun czyta ratalnie), a gdy już pociecha potrafi czytać samodzielnie, to jest to pozycja i dla niej.  Przesłanie tej pozycji jest uniwersalne. Autorka przekazuje wartości, które każde dziecko powinno charakteryzować. Polecam dzieciaczkom te lekturę. Kolejnymi części tej serii to :"Roki", "Marcysia" . Liczę, że wszystkie je zbierzemy na naszej bajkowej półeczce.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)