Ambrozja. Szron i ambrozja. Tom 2
C.N. Crawford

„Ostat­ni raz…”
Te słowa roz­brzmie­wa­ły mi w sercu jak gorzko-słodka pio­sen­ka. Ostat­ni po­ca­łu­nek, ostat­ni uścisk".

▪️Tytuł: Ambrozja. Tom 2
▪️Seria: Szron i ambrozja
▪️Autor: C. N. Crawford
▪️Wydawnictwo: Papierowe Serca
▪️Premiera: 15.05.2024 r.

Zaczęło się spokojnie, w atmosferze pełnego zagubienia, nie wiedząc czego możemy się spodziewać. Po pierwszym tomie wiedziałyśmy, że ta seria potrafi zaskoczyć i wstrząsnąć ale z pewnością nie spodziewałyśmy się takich emocji, brutalności i iskry między bohaterami. Książka została zakwalifikowana przez wydawnictwo do kategorii sweet, chociaż są ku temu przesłanki to jednak ostrzegamy, że nie należy do słodkich bajek na dobranoc. Jest zarówno hot i momentami zdecydowanie nie ocieka słodyczą co dla nas było tylko na plus.

Przez niespodziewaną podróż, akcja toczy się z perspektywy dwóch światów, tego w którym przebywają Ava i Torin oraz z królestwa Seelie, które powoli sięga zagłady przez pokrywające go mrozy. Opowiadanie historii z dwóch perspektyw jest bardzo interesujące, pozwala na lepsze zrozumienie złych czasów które spotkały bohaterów. A z drugiej strony poznanie bliżej Shalini przyjaciółki Avy było dla nas zaspokojeniem potrzeb jakie zrodziły się już w pierwszym tomie. Skrycie liczymy, że poznamy ją bliżej w innej części a dokładniej to staniemy się świadkami jej romansu z Aeronem. Bardzo ciekawe postacie, pełne siły i determinacji.

Czytelnicy, którzy nie mieli przyjemności sięgnąć po pierwszy tom serii nie muszą się bać sięgnąć po ambrozję za sprawą streszczenia pierwszego tomu na początku książki. To fajny sposób na odświeżenie minionych wydarzeń. Pomimo, że po książkę sięgałyśmy z niedużym odstępem czasu to jednak niektóre informacje zdążyły już umknąć. Warto również zaznaczyć, że książka jest napisana mniej potocznym językiem, bardziej jak za dawnych czasów gdy panował nadworny styl. Jeśli ktoś lubi takie klimaty na pewno się w nich odnajdzie.

"– Nie ma sensu, abyś oskar­żał się o de­cy­zję pod­ję­tą w prze­szło­ści, To­ri­nie. Mo­że­my tylko pójść na­przód. Oboje nadal ży­je­my i wy­da­je się to cudem.
– Nie mogę zo­sta­wić cię, nie po­ca­ło­waw­szy ostat­ni raz – po­wie­dział gło­sem ła­mią­cym się ze smut­ku".

Ambrozja okazała się być mocniejszą książką niż jej poprzedniczka, w tej części zdecydowanie mocniej poczułyśmy fantastyczną magię. Wszystkiego wydawało się być jakby więcej. Chociaż nadal za mało Shalinii i Aerona 😁 Polecamy z czystym sumieniem fanom fantastyki i nie tylko! książkę czyta się lekko a po jej zakończeniu nie odczuwa się żadnego dyskomfortu a jedynie spokój 🙂

„Ambrozja” autorstwa C. N. Crawford to wciągająca kontynuacja serii, która z pewnością przyprawi czytelników pierwszego tomu o szybsze bicie serca. Finał dylogii „Szron i ambrozja” to emocjonalne i pełne akcji romantasy, w którym motywy enemies to lovers, aranżowanego małżeństwa i zakazanej miłości są umiejętnie splecione z bogatym światem elfów.

 
❗W recenzji mogą się pojawić spoilery, gdyż jest to kontynuacja dylogii „Szron i ambrozja”.

 
Główna bohaterka, Ava, po wygranej w turnieju na śmierć i życie zdobywa małżeństwo z królem elfów Torinem oraz tron w zimowej krainie Seelie. Jednak triumf nie trwa długo, gdy na jaw wychodzi prawda o jej pochodzeniu. Przez to w wyniku magicznego wypadku przenosi się ona do swojego prawdziwego domu, gdzie musi odnaleźć w sobie siłę, aby przetrwać i ocalić królestwo Seelie. Torin, rozdarty między uczuciem do Avy a obowiązkami wobec swojego królestwa, rusza za nią, narażając swoje życie.

 
Autorzy stworzyli niesamowity klimat pełen magii, intryg i napięcia między bohaterami. Chemia między Avą a Torinem jest wyczuwalna i choć scen romantycznych jest mniej niż w pierwszym tomie, to ich związek nabiera większej głębi i autentyczności. Ich relacja staje się bardziej skomplikowana, a sceny kiedy ukazani są razem iskrzą.

 
Ava przechodzi w tej części znaczącą przemianę. Zrozpaczona i zagubiona w nowym świecie, musi odnaleźć w sobie siłę, by stawić czoła wyzwaniom, a jej rozwój jest przedstawiony w przekonujący sposób. Torin, z kolei, zmaga się z własnymi demonami, co tylko czyni go bardziej wielowymiarową postacią.

 
Jednym z atutów „Ambrozji” jest umiejętnie skonstruowany świat przedstawiony. Crawfordowie doskonale oddają klimat elfickiego królestwa, tworząc atmosferę tajemniczości i napięcia. Wprowadzili także nowe perspektywy i wątki, które rozwijają fabułę, choć momentami dzieje się tak dużo, że może to być dosyć przytłaczające. Niemniej jednak, historię dobrze się czyta, a ciekawie zarysowane postacie i dynamiczna akcja sprawiają, że trudno ją odłożyć. 

 
Na uwagę zasługuje również decyzja autorów o zamieszczeniu streszczenia pierwszego tomu na początku książki. Myślę, że jest to świetny pomysł, który ułatwia ponowne wejście w świat przedstawiony i przypomnienie sobie wcześniejszych kluczowych wydarzeń by bez problemu wciągnąć się w dalszą lekturę. 

 
„Ambrozja” to udane zakończenie dylogii, które dostarcza emocji i wciąga. To kontynuacja, która nie zawodzi, rozwija wątki z pierwszego tomu i wprowadza nowe elementy, dzięki którym historia nabiera nowego blasku. To lektura idealna dla miłośników lekkich, niewymagających historii z nutą magii i romansu. Polecam tę książkę wszystkim, którzy pragną zanurzyć się w fascynującym świecie elfów i przeżyć niezapomnianą przygodę u boku Avy i Torina.

 
Kategoria (wg @wydawnictwopapieroweserca): 🩷 sweet

Rekomendowany wiek: 16+

 
Dziękuję za zaufanie i egzemplarz do recenzji od @wydawnictwopapieroweserca (współpraca reklamowa) 🩷