Przysięga krwi
Richelle Mead

Nie wierzę Avery w życiu bym nie pomyślała, że ona też jest obdarzona. I jeszcze Dymitr nieumarły trup który zmarł, a jednak nie :D . Książka mnie zaskoczyła nie wiem czego mam się spodziewać w następnej ale już nie mogą się doczekać.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Najlepsza z części, trzymająca w napięciu, poruszająca, skrywająca tajemnice i wątki miłosne, które sprawiały, że na mojej twarzy gościł uśmiech, szkoda tylko, że przeczytałam ją tak szybki i że jest taka krótka.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Rose wyrusza na poszukiwania Dymitra strzygi z zamiarem zabicia go. Po drodze poznaje jego rodzinę, nową "frakcję" - alchemików, walczy ze strzygami kogoś kto potem okazuje się jej ojcem (muszę przyznać tu się pozytywnie zaskoczyłam na końcu książki), pojawiają się nowi użytkownicy ducha - i wszystko to ok. Naprawdę fajnie się to czyta. W końcu znajduje Dymitra - następuje kilkadziesiąt bardzo przyjemnych stron, bardzo przyjemnych obietnic i przyjemnego życia - i tu nadchodzi najbardziej debilny moment ze wszystkich książek jakie kiedykolwiek czytałam - zamiast zgodzić się żyć wiecznie ze swoją miłością idiotka, która jest główną bohaterką zabija go, żeby popędzić służyć "przyjaciółce" której podporządkowała swoje życie (co też jest całkowicie idiotyczne). Dymitr oczywiście na szczęście przeżywa i pojawia się ciekawa szansa na odmienienie go ze stanu bycia strzygą - co daje mi nadzieję, że kolejne dwa tomy jednak będą w miarę ciekawe i skończą się ostatecznie tak jakbym tego chciała. Oby tylko nie opływały w tyle nostalgicznie-żałosnych i rozmemłanych dylematów etyczno-moralnych. Jako, że czytam na Kindle, to ciekawości dopiero teraz zerknęłam ile storn mają poszczególne tomy, myślałam, że każdy koło 200, okazało się, że każdy ma ponad 400... a łykam je w jeden dzień praktycznie. Dobra więc - jedno tej serii trzeba przyznać - chociaż tak bardzo jest dla nastolatek, jest momentami tak naiwna, głupia i nierealna w zachowaniach bohaterów, że płakać się chce nad tym jak mało ambitne książki się czyta - wciąga jak cholera.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Jest to czwarta z pięciu części sagi Akademia Wampirów napisanej przez Mead Richelle. Saga pokazuje nam całkiem nowy świat wampirów, w którym jest wyraźna linia między dobrym wampirem, a złym. Dobre wampiry, zwane inaczej moroje są chronieni przez dampiry. Moroje są nękani przez strzygi (złe wampiry). Strzygom o wiele bardziej smakuje krew owych morojów, niż ludzka, acz nie oznacza to, że nie piją ww. krwi. Książkę przeczytałam już jakiś czas temu. Kilka wątków było oczywistych, acz niektóre mnie mile zaskoczyły. Postacie są dobrze opisane, niespodziewane obroty wydarzeń - to wszystko i jeszcze więcej sprawiło, że książka znalazła się wśród moich ulubionych. Nie zabrakło łez i krzyków, jak również śmiania się i strachu. Autorka zebrała dużo emocji w jednej części książki, co było naprawdę fascynujące. Jest to naprawdę niesamowita lektura, od której nie mogłam się oderwać, dopóki jej nie skończyłam. W tej części poznajemy wielu nowych bohaterów, którzy będą mieli dość duży wpływ na dalsze losy głównej bohaterki. Pomogą jej w wielu kwestiach i odkryją z nią rzeczy, o którym im się nie śniło. Okażą się jednak również osoby fałszywe, które za wszelką cenę będą chciały zniszczyć życie naszych bohaterek. A jeszcze inne okażą się cichymi sojusznikami. Zwroty akcji będą dosyć niesamowite i trzeba będzie się kilka razy zastanowić, nim się którąś postać oceni. Jest dużo walki, wątek miłosny i zdrada. Autorka wykazała się znajomością Rosji oraz Europejskich imion, co nie często można spotkać w amerykańskich książkach. Było wiele momentów chwytających za serce, ale też tych, które sprawiały, że uśmiechałam się do książki. Polecam książkę. Jest naprawdę ciekawa, postacie są niesamowite, zwroty akcji, walka, ucieczka.. to wszystko sprawia, że ma się ochotę sięgnąć po kolejną część.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Dobra książka.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Wciąga od pierwszej strony,a każda następna przygoda bohaterów, jest dodatkową ekscytacją czytelnika Nie mogę doczekać się filmu na jej podstawie.Polecam!

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

W końcu przebrnęłam przez tą książkę. Pierwsz połowa strasznie zanudza. Ale w pewnym momencie akcja zdrowo nabiera tempa.
Rose dojrzewa. I to w trybie mocno przyspieszonym. Nie chroniona murami szkoły, może liczyć sama na siebie. Ten tom podoba się mi bardziej niż poprzednie. I pojawiają się nowe ciekawe postacie.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Rose Hathawayjest nastolatką, a w swoim krótkim życiu przeszła wiele. Umarła i została przywrócona do życia. Straciła przyjaciela, którego zabiły strzygi. A teraz utraciła miłość. Jej ukochany Dymitr został zamieniony w strzygę, co jest gorsze od śmierci. Rose musi go uwolnić z tego przeklętego stanu, musi go zabić. W tym celu wyjeżdża do Rosji. Nie jest to łatwa decyzja, ponieważ musi rozstać się z Lissą, swoją najlepszą przyjaciółką. A decyzja ta okaże się znamienna w skutkach dla oby nastolatek…

 

Już przy czytaniu wcześniejszych części podobał mi się świat wampirów stworzony przez autorkę. Świat istot nadprzyrodzonych, a jednak tak bardzo przypominający ten nasz, ludzki. Tempo akcji nie jest zawrotne, ale zmiany miejsca akcji sprawiają, że nie można się nudzić. Jednakże humory i rozterki Rose bywały irytujące, co nie pozwoliło mi się całkowicie zatracić w historii.

 

Niemniej jednak powieść całkiem przyzwoita. Jeśli nudzi nam się na kwarantannie, można spokojnie sięgnąć i przeczytać.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Niedawny atak na Akademię Świętego Władimira zatrząsła całym światem morojów. Wielu zginęło, ale niektórzy zostali przebudzeni jako strzygi.Szyję Rose zdobi tatuaż doświadczonej zabójczyni strzyg. Rose myśli tylko o Dymitrze Bielikowie. Rose wyrusza na syberie aby go odnaleźć i dotrzymać przysięgi. Kiedy odnajduje go nie potrafi go zabić, wręcz jest bliska aby podążyć za nim. Kiedy wreszcie udaje się jej wyrwać spod wpływu, kochanka, ucieka z domu gdzie ją więzią i zabija Dymitra. Dzieki pomocy Oleny  i Marka pomag poprzez więź Liss którą chce Avery, która też włada mocą ducha. Przez cały czas Adrian kontaktuje się z rose. 

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Naprawdę uwielbiam tę serię, choć może nie jest ona jakoś szczególnie ambitna. Wampiry wielu osobom się przejadły. Ja wciąż jednak pałam do nich sympatią i od czasu do czasu lubię przeczytać coś z krwiopijcami w roli głównej. Ten tom jest przepełniony smutkiem, trudnymi wyborami i wyrzeczenia, niemniej jednak potrafi zaszczepić w człowieku pozytywną energię. Jest w nim dużo Dymitra. Czytelnik poznaje jego rodzinę i razem z Rose przemierza granice jego ojczystego kraju. Na nasze nieszczęście Dimka przejmuje rolę tego złego, więc z gorącego romansu póki co nici. Główna bohaterka dojrzewa emocjonalnie i psychicznie, przez co lubię ją jeszcze bardziej niż wcześniej. Jeśli chodzi o styl pisania autorki - wciąż mnóstwo dialogów, trochę mniej opisów, ale poziom i tak odpowiedni.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Nie wiem czy to zamierzony cel ale w każdej części akcja nabiera tempa pod koniec także czytelnik zostaje pozostawiony z wielkim znakiem zapytania co było dalej?

(Kliknij aby rozwinąć opinię)