1Q84. Tom 2
Haruki Murakami

Historii ciąg dalszy wciągającej opowieści o losach nauczyciela matematyki i wysportowanej instruktorki fitness.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Kontynuacja opowieści o Aomame i Tengo. Wiele rzeczy okazuje się rozwijać w nieprrewidzianym kierunku. Wciągnięta do świata 1Q84 kobieta ma zabić przywódcę sekty Sakigake, który jest odpowiedzialny za gwałty na dziewczynkach. Nauczyciel na kursach przygotowawczych poprawia Powietrzną Poczwarkę, która staje się bestselerem. W tajemniczych okolicznościach zaginęła jego kochanka, a stan ojca chorego na demęcje zaczął się pogarszać. Czy jeszcze kiedyś zkrzyżują się losy bohaterów? Powieści Murakamiego są wyjątkowe nie tylko z powodu niecodziennego sposobu narrycji, rozdzielenia wątków postaci i prowadzenia ich niezależnie od siebie, lecz przedewszystim dodawania dziwnych, nie zawsze zrozumiałych, magicznych wydarzeń i światów rządzących się własnymi prawami. Autor poprzez tak nowatorskie innowacje stworzył nowy nurt, który można nazwać mianem realizmu magicznego.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Drugi tom jest równie dobry jak pierwszy. W ogóle cała opowieść jest wyważona, przemyślana, nadzwyczaj płynna. Wszelkie tajemnice i niewiadome są odkrywane bez zbędnego pośpiechu jak w dobrze rozgrywanej grze karcianej. Pomimo że historię poznajemy z dwóch zupełnie różnych punktów widzenia, niewiele jesteśmy w stanie przewidzieć, musimy o tym przeczytać. Teoretycznie tytuł nawiązuje do powieści Georga Orwella '1984' jednak sprawiło mi dużą trudność i zajęło dużo czasu zauważenie analogii. Bardzo spodobał mi się sposób zakończenia wątku miłosnego, który nareszcie wybił się z kanonu kiczowato-cukierkowych happy endów. W sumie nie wiem czy Haruki Murakami jest typowym przedstawicielem literatury Japońskiej, czy również w tamtym kręgu jest wybitny, jednak do tej pory chyba nie spotkałam się z równie dobrze technicznie napisaną książką, która jednoczenie opowiada porywającą historię. Dokładnie tak jakby idealnie przeredagował idealną ideę na opowiadanie.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Znając specyfikę kreowania przez Murakamiego nietypowych światów i bohaterów, trudno sobie wyobrazić, że autor może nas aż tak zaskoczyć. Oto bowiem świat przedstawiony w "1Q84" okazuję się być jeszcze bardziej zagmatwany niż to, z czym dotychczas zetknęliśmy się w powieściach autora.  Już sam tytuł wydaje się być szalony, choć jak się w trakcie lektury okazuje, należy od do zdecydowanie najbardziej logicznych elementów w całej pogmatwanej treści. Tym razem Murakami nie skupia się na opisywaniu kotów i kruków, które oczywiście również i w tej powieści się pojawiły i również w roku 1Q84 wydają się być nadzwyczajnymi, wpływowymi zwierzętami. Autor pokazuje swoim czytelnikom ogrom nietypowych znaczeń i pojęć od których czytelnikowi może zakręcić się w głowie. Pojawiają się tutaj takie elementy jak "powietrzna poczwarka", w której wybrani bohaterowie mogą ujrzeć odbicie swojego serca i duszy czy "Little People", którzy są pewnym nieodgadnionym pojęciem metafizycznym, budzącym w czytelniku przerażenie. Pewnego rodzaju mroczności i wątpliwości nadają opisane w powieści dwa księżyce, z których jeden wydaje się tym gorszym, mroczniejszym, brzydszym oraz mniej znaczącym bratem. A może to właśnie ten brat będzie w tej historii tym najważniejszym? Może właśnie on symbolizuje coś z czego nie zdajemy sobie na codzień sprawy choć odgrywa to kluczową rolę w naszym życiu? Druga część powieści 1Q84 wydaje się być prawdziwym dziełem, oddającym wyraźnie złożoność twórczości i dojrzalość pisarza. Niewiarygodne jak pięknie ta opowieść została zbudowana i jak wiele niesie w sobie ukrytych znaczeń. Jest to również opowieść o miłości co wyrażnie się w tomie drugim uwidacznia. Miłość, która jest niczym odbicie duszy bohatera jest niewątpliwie pięknym elementem, który sprawia, że warto sięgnąc po kolejny tom. Nie jest jednak łatwo zrobić to natychmiast po odłożeniu wcześniejszego tomu, bo jak zauważa wielu recenzentów Murakamiego, w prozie tego autora jest coś co nas przytłacza, coś niesamowicie smutnego. Osobiście nie dają mi spokoju opisane w powieści akty pedofilskie, które pomimo swojego dziwnego charakteru nadal zdają się być wyraźną pedofilią, która razi uważnego czytelnika i pozostawia pewien niesmak. Być może, jak wynika z narracji opisane w książce dzieci nie są dziećmi, lecz pewnego rodzaju duachami ale mimo wszystko wydaje mi się, że książka przekracza tym pewną niebezpieczną granicę.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Tom drugi to już bardziej fantastyka. Nie jest jednak nachalna, przekonała więc nawet mnie, która po fantasy czy s-f raczej nie sięga. Rzeczywistość jaką znają bohaterowie zaczyna zlewać się z rzeczywistością pewnej książki. Jednak która była pierwsza? Która jest tą prawdziwą? Niewiele się wyjaśnia, mimo że fabuła znacząco posuwa się naprzód. Losy bohaterów stają się nam bliskie, szczególnie dzięki znajomości ich mysli i motywów działania.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

W odróżnieniu od tomu pierwszego, w tej części Murakami nie raczy nas zbędnymi dygresjami i nadmierną ilością dokładnych opisów aktów seksualnych. Tom drugi jest nagromadzeniem bardzo istotnych informacji, pozwalających rozwikłać zagadkę sekty Sakigake i związanymi z nią Little People, a także przybliża czytelnikowi czym jest powietrzna poczwarka. Od drugiego tomu trudno jest się oderwać, ponieważ każde kolejne zdanie coraz szerzej uchyla drzwi strzegących tajemnicy roku 1Q84. Dowiadujemy się między innymi kim tak naprawdę jest Lider Sakigake, jakie zdolności ma Fukaeri, jaką rolę w tym całym "poplątaniu" pełni Tengo. Warto było przebrnąć przez długi wstęp, jakim, wg mnie, był tom pierwszy, by zakosztować tak genialnie napisanego rozwinięcia. Teraz z wypiekami sięgam po zakończenie...

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Bardzo dobra książka, polecam.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Bardzo ciekawa książka.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

"Nie żyję w świecie opowieści. Żyję w rzeczywistym świecie przepełnionym rozkładem, nielogicznością i rozczarowaniami",. 

Uczę się Murakamiego. Jego realizmu magicznego, tego permanentnego ukrywania tego, co istotnie, wśród masy szczegółów i faktów. Tych ważnych myśli i pytań misternie wplecionych w historie Aomane i Tengo. 

(Kliknij aby rozwinąć opinię)