Jeszcze będziemy szczęśliwi - cytaty

„chęć rozwalenia głowy komuś, kto nie tylko się spóźnia, ale
też postanowił w ogóle nie przyjść na spotkanie”.

Patrzy na matkę, nic nie mówi, tylko przyspiesza jej oddech, jest jakby
przestraszona. Nie, przestraszona to nieodpowiednie słowo, przestraszona
i obrzydzona jednocześnie. Gdyby musiała stworzyć słowo, byłoby to
przestraszobrzydzona.

Gioia kręci niedostrzegalnie głową. Oddałaby wszystko, żeby to, co widzi,
okazało się tylko scenografią teatralną, taką papierową, żeby mogła ją
potargać, podeptać, zniszczyć za jednym razem wszystko, co ma przed sobą:
twarz matki ze śladami pobicia, dwutygodniową pościel, kurz z mebli,
rozczochrane włosy kobiety, przez którą obie cierpią, i chęć uderzenia jej
w twarz, pobicia jej jeszcze bardziej, niż zrobił to już ojciec.

Scenarzysta
i reżyser założyli ubrania, dzięki którym są niewidzialni, fabuła jest do
niczego, o aktorach nie wspominając.

To właśnie
jest najgorsze: przewidywalność, od początku wiadomo, jak każda scena
będzie wyglądać, jak się skończy, i to jest najsmutniejsze, najsmutniejsze
w całej tej sytuacji.

„Co za okropna klasa, jesteście
najgorszą klasą, jaką przyszło mi uczyć”,

„Abbacinare”, czasownik przechodni, starożytna tortura
polegająca na oślepieniu kogoś poprzez podstawienie misy
z wrzątkiem blisko oczu; uszkodzenie wzroku przez nadmierną ilość
światła, więcej niż oślepić; pot. o pięknie: przytłoczyć głowę
sztucznym blaskiem; synonimy: oślepić, oszukać.

„Piękno może przytłoczyć głowę sztucznym blaskiem...”

Jest możliwe, że coś oślepia, żeby oszukać. Każde światło, gdy jest go za
dużo, zakłóca naszą percepcję.

Dałem pani to słowo, bo wiem, że uwielbia pani słowa
nieprzetłumaczalne.

„czynić tyle światła, że
aż szkodzić”.

Wie, że chce o coś spytać, ale nie umie tego ubrać w słowa.

W każdym razie proszę pamiętać: wszyscy dajemy się oszukać,
codziennie. Ale lepiej dać się oszukać przez ogrom światła niż przez mrok

W parku. Na ulicach w centrum. Na dachu, gdzie się kochali. Wszędzie.

Teraz jest na niego wściekła, nie dlatego, że zniknął, ponieważ
prawdopodobnie jedynie chciał się z nią przespać i ją rzucić, ale dlatego, że
przez niego uwierzyła, że to coś istnieje, że jest możliwe, że to nie kłamstwo
wymyślone przez pisarzy i scenarzystów, że tam gdzieś istnieje ktoś...