Dlaczego warto? REJESTRACJA

Wiktor Pielewin - cytaty

Muszę wyjaśnić, że miewam do pięciu głosów wewnętrznych, z których każdy prowadzi własny wewnętrzny dialog; poza tym głosy mogą spierać się między sobą na dowolny temat. Ja się do tych sporów nie mieszam, tylko słucham, czekając na jakąś podpowiedź. Głosy te nie posiadają imion.
Autor: Wiktor Pielewin
0
Największą tajemnicę [...] stanowi to, że tak naprawdę nikomu nie jest on potrzebny. Jest strażnikiem, który wiernie strzeże tego, co sam stworzył, przed tym, co również sam stworzył. I mimo jego surowej powagi, mimo potęgi jego posłannictwa, wszystko, co stwarza, i nawet on sam, jest tylko czystym zbytkiem, grą umysłu, fałszywym złotym zawijasem na krawędzi pustki. Stąd też kiedy wewnątrz tej nicości, w pięknie rzeźbionej ramie, nagle zaczyna głośno domagać się swoich praw przerażająca konieczność albo kiedy wybucha krwawa wal
Autor: Wiktor Pielewin
0
Mówiąc krótko, wszystko, co pan powiedział sprowadza się do faktu, że niektórzy ludzie szybciej dostosowują się do przemian niż wszyscy inni. I tyle. A zastanawiał się pan kiedyś dlaczego w ogóle zachodzą te przemiany?
Autor: Wiktor Pielewin
0
Gdy ogarnia cię strumień snów, sam stajesz się ich częścią, ponieważ w tym strumieniu wszytsko jest względne, wszystko w ruchu i nie ma nic, czego można by się uchwycić. Kiedy wciąga cię wir, nie zdajesz sobie z tego sprawy, bo sam poruszasz się wraz z wodą, która wydaje się nieruchoma. Tak we śnie pojawia się wrażenie realności. Ale istnieje punkt nieruchomy, i tonie w stosunku do czegokolwiek, lecz nieruchomy absolutnie, a nazywa się "nie wiem". Kiedy trafisz do niego we śnie, budzisz się, a właściwie budzisz się w nim. Dopie
Autor: Wiktor Pielewin
0
Otwierał się stąd piękny widok. Na dole ciemniały dziury przedrewolucyjnych podwórek, uszlachetnionych rewaloryzacją. Nad nimi sterczało kilka gmachów architektury fallicznej - usiłowano je wprowadzić w historyczny krajobraz miękko i płynnie, i w rezultacie wyglądały jak nasmarowane wazeliną. Dalej był Kreml, który butnie wznosił ku obłokom swoje stareńkie fiuty, zwieńczone złotymi kulami.
Autor: Wiktor Pielewin
0
tak, cel nadaje temu wszytskiem sens, lecz w samym procesie ruchu jest nieobecny. W istocie zbliżanie się do celu samo w sobie jest ważniejsze niż cel.
Autor: Wiktor Pielewin
0
Buźka to wizualny dezodorant. Użytkownik wstawia ją, kiedy mu się wydaje, że brzydko od niego pachnie. I chce sobie zagwarantować, że będzie pachniał ładnie.
Autor: Wiktor Pielewin
0
- Zrozumienie tego, że wszystko zostało stworzone przez umysł, burzy najstraszliwsze piekło.
Autor: Wiktor Pielewin
0
[...] człowiek jest jakoś podobny do tego pociągu. Tak samo skazany jest, by ciągnąć za sobą łańcuch ciemnych, okropnych, nie wiadomo po kim odziedziczonych wagonów przeszłości. I bezsensowny łoskot tego przypadkowego złączenia nadziei, poglądów, lęków nazywa swoim życiem. I nie ma żadnego sposobu, by uniknąć tego losu.
Autor: Wiktor Pielewin
0
Miłość absolutnie nie miała sensu. Ale za to nadawała sens całej reszcie.
Autor: Wiktor Pielewin
0
Wszystko, co robisz, robisz tylko z miłości. Inaczej po prostu siedziałbyś na ziemi i wył z przerażenia. Albo z obrzydzenia.
Autor: Wiktor Pielewin
0
Tak czy owak- to niezwykle interesujący przypadek. Rzekłbym nawet - wprost szekspirowska psychodrama. Zderzenie tak różnych na pierwszy rzut oka elementów świadomości, jak meksykańska opera mydlana, katastroficzny hollywoodzki dreszczowiec i nieokrzepła rosyjska demokracja. Zna pan tę meksykańską telenowelę Po prostu Maria? Też pan nie pamięta? Oczywiście. Krótko mówiąc, on uważa się za ów bohaterkę, tę właśnie Marię. Przypadek całkiem banalny gdyby nie podświadoma identyfikacja z Rosją plus kompleks Agamemnona z dynamiką analn
Autor: Wiktor Pielewin
0
A to, że owe przemiany w świecie zachodzą wyłącznie dzięki tej grupie najbardziej wyrafinowanych niegodziwców. Ponieważ w istocie oni wcale nie przewidują przyszłości, lecz sami ją kształtują, leząc tam, skąd, w ich mniemaniu, ma powiać wiatr. Po czym ów wiatr nie znajduje już innego wyjścia, jak powiać rzeczywiście z tego miejsca.
Autor: Wiktor Pielewin
0
Dawniej dużo podróżowałem, ale w jakiejś chwili pojąłem, że niezależnie od tego, dokąd się wybiorę, w istocie przemieszczam się tylko w obrębie jednej przestrzeni, a ta przestrzeń - to ja sam.
Autor: Wiktor Pielewin
0
Mój świat wewnętrzny? To, co myślę i czuję? Aż jęknąłem z odrazy do samego siebie. Dość samooszukiwania - pomyślałem. To od wielu już lat mój najpoważniejszy problem - jak uwolnić się od tych wszystkich myśli i uczuć, wyrzucić na śmietnik swój tak zwany wewnętrzny świat. Lecz jeśli nawet przez chwilę uznać, że reprezentuje on jakąś wartość, choćby estetyczną, nic to nie zmienia: wszelkie piękno, jakie może być w człowieku, jest niedostępne dla innych, ponieważ tak naprawdę niedostępne bywa nawet temu, kto się nim wyróżnia. Czyż
Autor: Wiktor Pielewin
0
1 2 3 4 następna ostatnia→
Dodaj nowy cytat
Najpopularniejsze tagi
Reklamy