To, co jest martwe, nie może umrzeć, lecz odradza się twardsze i silniejsze.
"Życie jest zbyt krótkie, aby unosić się dumą i pielęgnować urazy."
Powtarzamy to sobie już od dawna, 8 lipca stał sięsymboliczną granicą, jak linia narysowana na piasku – to ma byćnasz ostatni wyskok, zanim zaczniemy rozluźniać więź, którązacieśnialiśmy przez tyle miesięcy.
To, co jest martwe, nie może umrzeć, lecz odradza się twardsze i silniejsze.
Książka: Uczta dla wron. Cienie śmierci