Opinia o książce - To, co musimy utracić

Opinia napisana przez: Monique

Strata kojarzy się nam zazwyczaj z czymś smutnym, trudnym nieodwracalnym... Jak poradzić sobie z tak głębokimi emocjami? Prawie nigdy nie jest to łatwe, ale kiedy zrozumiemy pewne procesy i przeanalizujemy etymologię odczuć, będzie nam łatwiej się z nią pogodzić. Utrata czegoś jest przecież końcem jakiegoś etapu, natomiast koniec jest zawsze początkiem czegoś nowego. Najważniejsze jest, więc rozliczyć się i pogodzić ze stratą, aby móc dalej iść naprzód. "Moja książka mówi o nierozerwalnym związku tego, co tracimy, z tym, co zyskujemy. Mówi o tym, co musimy porzucić, by wzrastać." Mówiąc o stracie często myślimy o kimś bliskim, ale stracić można również rzeczy nienamacalne takie jak miłość, marzenia, wyobrażenia, pragnienia... Świadomość straty jest bardzo bolesna, ale faktem jest, że niesie ona ze sobą również pozytywne aspekty. "Ale pomyślmy przez chwilę także i o tym, że tylko przez doświadczenie straty stajemy się w pełni dojrzałymi osobami." Mało, kto wiąże umiejętność radzenia sobie ze stratą w dorosłym życiu z okresem dzieciństwa, a nawet niemowlęctwa. Autorka dowodzi, że to właśnie tam należy poszukiwać odpowiedzi na zachowania i schematy, jakimi się kierujemy... Książka nie należy do najłatwiejszych lektur i wymaga skupienia. Polecam, więc czytać ją z wypoczętym, jasnym umysłem. Opiera się na literaturze fachowej znanych psychologów, psychoanalityków i innych naukowców. Zdaje się, że najwięcej czerpie z badań Zygmunta Freuda oraz jego córki Anny. Sporo w niej, więc pojęć z psychologii i psychoanalizy. Blisko 100 stron książki do przypisy zaczerpnięte z dzieł badaczy ludzkiego umysłu. Tezy autorki poparte są w konkretnymi przykładami, prawdziwymi ludźmi, zachowaniami i sytuacjami, dzięki czemu łatwiej zrozumieć teoretyczne wywody. Książkę śmiało można polecić fachowcom, psychologom, psychoanalitykom, pedagogom, nauczycielom, ale również wszystkim, którzy interesują się psychologią, a w szczególności świadomym rodzicom kształtującym osobowość swojego dziecka.