Jak daleko człowiek gotów jest zabrnąć w pogoni za życiem, jakiego pragnął?Muszę przyznać szczerze, że na początku miałam wrażenie, że czytam pamiętnik nieudanego życia pisarki. Osoba ta była dość nudna. Nie miała przyjaciół, osamotniona i bardzo nijaka. Coś co miało być dobrym thrillerem dość słabo się zaczyna. Taka myśl przeszła mi przez głowę. Jednak dalej czytałam, czekając na jakąś zmianę. Zbyt długo nie musiałam czekać, bo akcja nagle ruszyła. Zaczęła się niepewność, tajemnice i seria intryg, gdy mamy do czynienia z silnymi kobietami. Podobało mi się, że jak już zaczynało się coś dziać to się działo, a nie zostało zmiecione pod dywan. Akcja budowana stopniowo, a w nas rosła niepewność i ogromną ciekawość. Wiedzieliśmy, że zaraz walnie piorun, ale nie wiemy z której strony. Powiem Wam jeszcze w tajemnicy, że zakończenie Was zdenerwuje. Bo już jesteś blisko, ale nadal daleko. Za egzemplarz do recenzji dziękuję @wydawnictwowab
Jedynym miejscem, w którym potrafiła odnaleźć poczucie piękna i majestatu świata, były książki.
Była jak statek bez balastu, dziko rozkołysany na falach.
Więcej