Opinia o książce - Kroniki Atrilijskie (#1). Serce Vilvena
Opinia napisana przez: _mama_wojtka_
Na taką książkę czekałam. To jak powrót do dzieciństwa. Jako mała dziewczynka i chyba nie tylko ja, wyobrażałam sobie świat wróżek, marzyłam, tworzyłam. To wszystko było takie magiczne, ekscytujące i piękne.
W tej książce znalazłam ciekawą historię z wróżkami, skupiająca się na artefaktacie, który był sercem i życiem krainy wróżek i naturę, którą uwielbiam. Nie mogłam sobie wymarzyć lepszej tematyki. Dodatkowe smaczki to smoki, przyjaciele i wrogowie i oczywiście wątek miłosny, ale on akurat trochę według mnie kulał, ale o tym później.
Bajkowy klimat otacza czytelnika z każdej strony, ale miesza się również ze światem ludzi. Jednak piękno to jedno, a problemy, które w świecie wróżek również są, to drugie. Pomysł autorki na połączenie dwóch światów bardzo trafiony.
,,Serce Vilvena" Agnieszki Nowak to hipnotyzująca opowieść o odwadze, poświeceniu kawałka siebie dla dobra swojej krainy, podróży, która może przynieść różne skutki i być może nawet miłość. To też obraz umierającego miejsca, które leży w rękach jednej osoby, a mianowicie księżniczki Aurory. Autorka też zwraca uwagę na moc i siłę jednego przedmiotu, który tak naprawdę w tej historii jest najważniejszym elementem.
Książka naprawdę warta uwagi, chociaż mam też kilka drobnych zastrzeżeń. Powieść ma baśniową otoczkę i nie jest naszpikowana zdarzeniami, które wywołują u nas szybsze bicie serca, czy też sprawiają, że martwimy się o bohaterów. Autorka bardzo delikatnie obeszła się z bohaterami, jak też fabułą, dlatego też całość tak jak na początku wspomniałam, kojarzy mi się bardziej z książką dla nastolatków i takim magicznym, fascynującym i fantastycznym klimatem. Dlatego też sceny erotyczne tutaj w ogóle nie pasują. Uważam, że nie zawsze trzeba je wciskać w fabułę. Oczekiwałam, że pójdzie to bardziej w kierunku rozwijającego się uczucia i tych subtelnych gestów, które bardziej pasowałyby do fabuły i nadawałyby romantyzmu i delikatności uczuciu. Jednak relacja bohaterów w żaden sposób nie była romantyczna, trudno było ją też nazwać relacją miłosną, o czym świadczy poniekąd zachowanie bohaterów.
C.d na profilu na ig _mama_wojtka_czyta_
Kup książkę Kroniki Atrilijskie (#1). Serce Vilvena
Zobacz także
Prawdziwą przyjaciółkę poznaje się… w obozie Druga wojna światowa, obóz koncentracyjny na terenie III Rzeszy. Każda z zesłanych do niego kobiet...
W tym ogrodzie poznasz najpiękniejsze historie o miłości. Życie to ogród, a ogród babci Marcjanny jest pełen kwiatów. Margerytki...
