Opinia o książce - I ślubuję ci

Opinia napisana przez: FioletowaRoza

Książkę Magdaleny Chrzanowskiej poleciła mi znajoma bibliotekarka i bardzo dobrze zrobiła. W jednej z poznańskich filii kierowniczka doskonale zna mój gust czytelniczy, dlatego ,,I ślubuję Ci..." przeczytałam niemal w ciągu jednego dnia. Autorka, poprzez swój tekst, uświadomiła mi, że przekręty polityczne nie dzieją się tylko w dużych miastach. Tak zwane wałki i działanie na własną korzyść dotyczy także wsi. Wiadomo, że w małych miejscowościach istnieje niejaka tajemnica poliszynela- nikt nic nie wie, ale tak naprawdę każdy ma wgląd w życie drugiego człowieka. Wiele z doniesień to kłamstwa i podkoloryzowane informacje, ale donosicieli nie brakuje.Sensem powieści jest życie Jolanty Kryczuk. Kobieta bardzo dobrze sprawdza się jako matka, ma ona dwójkę dorosłych już dzieci, Kamila i Agnieszkę. Mąż Adam to wójt wsi, bardzo dumny ze swojej posady. Kiedy Jola poznała swojego przyszłego męża, Adam zachowywał się bardzo niepewnie, był skromnym i zakompleksionym młodym mężczyzną. Ona była wówczas tak zwaną miastową, on zaś nie miał zbyt wiele do zaproponowania swej narzeczonej. Z czasem Adam wspinał się coraz wyżej po szczeblach zawodowej kariery, a stanowisko wójta umożliwiło mu rozległe kontakty i zwiększone zarobki. Przestał bać się własnego cienia, a zmienił się w kogoś aroganckiego, butnego, dla którego żona jest popychadłem, sprzątaczką i elementem w politycznej, zakłamanej grze. Adam jako rozpieszczony jedynak to po prostu ktoś dwulicowy- dla mediów i osób z wyższych sfer uchodzi za symbol idealnego męża, który to dba o Jolę, kocha ją i szanuje. Za zamkniętymi drzwiami staje się odwrotnością idealnego męża- ma kochanki, nieślubne dzieci, jak też nie był dobrym ojcem zarówno dla Kamila, jak i Agnieszki. To jeszcze nie wszystko- Jola cierpiała już w dzieciństwie jako dziecko alkoholika, dlatego wręcz chorobliwie pragnęła zainteresowania ze strony mężczyzny. Zgadzała się na wszystko, byle tylko mieć kogoś u swego boku. Przykre to, ale bardzo prawdziwe, wiele kobiet cierpi właśnie w taki sposób.Z czasem Jola zauważa, że po dwudziestu latach małżeństwa w ogóle nie znała swojego męża. Rozpoczyna ona śledztwo, a czego tak naprawdę się dowie? Do jakich oszustw posunął się Adam? Czy kobieta wybaczy mężowi i da mu kolejną szansę? Warto się o tym dowiedzieć. Cieszę się także, że autorka świetnie wyjaśniła błędne pojmowanie powiedzenia pt. ,,Nie wchodzi się dwa razy do tej samej rzeki". My, czytelny, musimy pamiętać, że wcale nie chodzi o to, by coś powtarzać. Filozofowie słusznie uważają, że na świecie nie ma nic trwałego, bo wszystko przemija- dokładnie tak, jak płynąca rzeka. Jola boleśnie przekonuje się, że jej małżeństwo wisi na włosku, a przysięga małżeńska? Cóż, nie dla każdego małżonka słowa o miłości wierności i uczciwości małżeńskiej mają sens, a we wsi mawia się, że ,,każdy chłop czasem musi". Czy jest to mądre stwierdzenie? Polemizowałabym.Nie chcę opowiadać wszystkiego, bo książka jest naprawdę ciekawa. Dzięki powieści Magdaleny Chrzanowskiej wiele kobiet może zacząć wierzyć w siebie. Nawet osoba po pięćdziesiątce ma prawo do marzeń i ich realizacji. Lata totalnego uzależnienia od męża zmniejszają wiarę w siebie, ale dzięki tej książce zahukane kobiety mogą przestać się bać. Powieść bardzo mnie wciągnęła i zastanawiałam się, czy adoratorzy Joli staną się uczciwi, czy może będą to kopie jej wkurzającego męża. Zachowanie Adama niejednokrotnie podniosło mi ciśnienie, ale taki zapewne był zamysł twórczy pisarki. Bardzo, ale to bardzo chętnie przeczytam o dalszych losach Jolanty. Czytelnikom także to polecam. Treść absolutnie nie jest przewidywalna, co dodatkowo podnosi jej ocenę. 

Tagi: Literatura obyczajowo-rodzinna bóg