Bolesław Prus

Bolesław Prus - biografia, życie i twórczość

Bolesław Prus, a właściwie Aleksander Głowacki z herbu Prus urodził się w Hrubieszowie na Lubelszczyźnie.

Bolesław Prus – dzieciństwo

Rodzice pochodzili z rodzin szlacheckich, choć już podupadłych i pozbawionych majątków. Bolesław Prus to tak naprawdę pseudonim, który autor wziął z herbu, którym pieczętowała się rodzina. Szybko został osierocony, matka zmarła kiedy miał trzy, a ojciec kiedy miał sześć lat. Po ich śmierci zaopiekowała się nim ciotka mieszkająca w Lublinie, a potem brat, który był nauczycielem historii i mieszkał w Kielcach.

Bolesław Prus - powstanie styczniowe

Kiedy miał 16 lat porzucił naukę aby walczyć w Powstaniu Styczniowym. 1 września 1863 roku został raniony w głowę w bitwie i przewieziony do szpitala, a potem do wiezienia. Wskutek kontuzji przez całe życie borykał się z lękiem przestrzeni. Po odbyciu kary więzienia w Lublinie ukończył gimnazjum i zdał Egzamin do Szkoły Głównej, która wkrótce została zamieniona na Uniwersytet Cesarski, a potem zamknięta tak, że Bolesław Prus studiów nie ukończył. Później próbował jeszcze  studiować w In­sty­tu­cie Go­spo­dar­stwa Wiej­skie­go i Le­śnic­twa w Pu­ła­wach jednak przez konflikt z rosyjskim wykładowcą wrócił do Warszawy bez dyplomu. Pracował w różnym miejscach min jako guwerner  w majątkach ziemskich i robotnik w fabryce Lilpopa w Warszawie, jako fotograf  ślusarz czy mówca uliczny. Od 1864 roku oddał się pracy publicystycznej i pisarskiej. Mieszkał i pisał do końca życia w Warszawie. Tam ożenił się ze swoją daleką krewną, Oktawią Terebińską.

Bolesław Prus – twórczość

Bolesław Prus ma na swoim koncie liczne dzieła. Zaczął od debiutu prasowego w Kurierze Niedzielnym, potem w Kurierze Świątecznym Niwie. W Piśmie Opiekun domowy wydał cykl listów ze starego obozu. Początkowo artykuły w pismach traktował tylko dorywczo, mając jednocześnie pracę kasjera w banku. Z czasem jednak publikował coraz więcej, coraz rozmaitszych pozycji. Od marca 1875 do 1887 roku z kilkumiesięczną przerwą pisał Kroniki. Publikował także w humorystycznym czasopiśmie Mucha, a także satyrycznym Kolce. Pisał także felietony dla pisma Niwa i Ateneum i Nowinach, w których objął funkcję redaktora naczelnego. Oprócz publikacji w Pismach pisał literaturę i w 1887 wydał swój debiut pt. Dusze w niewoli.

Autor ma bogaty zbiór nowel i opowiadań wśród min Kamizelka, Katarynka, On, Nawrócony, Antek czy Z legend dawnego Egiptu.

Jego pierwsza duża powieść to Placówka ukazująca się najpierw odcinkowo w piśmie Wędrowiec. Następnie w 1887-89 powstała Lalka również ukazująca się najpierw w odcinkach w Kurierze Codziennym. Była to epickie studium Warszawy z lat 1878- 1879 (wydanie książkowe w 1890)  

Kolejna powieścią, tym razem społeczno obyczajową, były Emancypantki. Znowu najpierw ukazujące się w Kurierze codzienny z książkową publikacją w 1894 r

Prus napisał także jedną powieść historyczną: Faraon w które przedstawił mechanizmy władzy państwa i społeczeństwa na tle historii starożytnego Egiptu. W 1909 roku wydał jeszcze powieść pt. Dzieci w 1908 r publikowane w Tygodniku Ilustrowanym.

Prace nad ostatnią powieścią pt Przemiany przerwała mu śmierć

W swoich utworach poruszał takie tematy jak krzywda społeczna, zjawiska społeczno gospodarcze, zderzenie z wczesnokapitalistyczną gospodarką, krytykę rewolucji rosyjskiej, jałowość życia ziemiaństwa.