Ozi

Myślę, myślę, tak się zamyśliłem

że przez chwilę nie wiem, kim jestem kim byłem ?

Czy jestem już potworem ? Czy człowiekiem byłem ?

Ty masz więcej

Ja mam mniej

Ty masz psa

Ja stado pcheł

Tobie słońce codzień świeci

A mi na grzbiet  wchodzą dzieci

Już robię śniadanie dla mych ratolośli

Wybieram delikatnie z ryby wszystkie ości

Podam im na stół pieczywo świeże

Sex mechaniczny sex, wszędzie go jest mnogo.

Dlaczego my mężczyźni myślimy łbem nie głową ?

Kto nas takich stworzył, kto nas tak pochrzanił ?

Po pierwsze, czy zwykły prosty człowiek może pisać wiersze ?

Czy jego neurony są gorsze czy lepsze ?

Czy z szarości, bezsesowności swego bycia

Nie ufam garniturom

Nie wierzę już krawatom

Sutanny, hmm sutanna mnie mierzi

za dużo stosów palili z gałęzi.

Życie to takie proste słowo

Ale jak żyć gdy nie jest kolorowo ?

Gdy w głowie się kłębią myśli pokręcone

Czemu znowu płaczesz ?

Czemu mnie unikasz ?

Zieleń Twoich oczu przez łzy nie przenika

Echo twego śmiechu poszło w zapomnienie