Marlens

Białym wierszem tchnij obraz

by na ustach nabrał dźwięku

niemy krzyk nie pomaga

gdy obawa więzi serce

warto wyjść i spróbować

czynem cud objawić wszystkim

schować los do kieszeni

i grubą nicią zaszyć

Śpieszmy się kochać życie

tak szybko odchodzi

rano wstaje słońce

wieczorem zachodzi

wiosną kwitnie wszystko

jesienią przekwita

Wstanie z łóżka staje się wyzwaniem,

walką o utrzymanie na nogach.

To, że zdążyłeś czyni dzień lepszym.

Czy uwalnia od lęku? --

Za plecami ściernisko

nie oglądając się zakłada pług

i ora ziemię skiba przy skibie

tworząc krajobraz nienaturalny

etap przejście

Jasność w szarość przechodzi

tajemniczo skrada się w ciemność

biegiem wydarzeń cieniowana

tak żeby nikt nie przyuważył

że się staje

Gdzie noc spotyka dzień

tam my się nie spotkamy

nie dogonimy słońca nim

za horyzont zdąrzy uciec

gwiazdy z nieba nie zerwiemy