Recenzja książki: Wielka księga aniołów

Recenzuje: Katarzyna Górska

Trony i moce monarsze, potomstwo Niebios, niebiańskie cnoty, czy też mamy Rzucić tytuły te i przemieniwszy Styl, zwać się piekieł książętami? (Jonh Milton, Utracony Raj, Księga II) Boscy posłańcy, istoty duchowe, istoty niebiańskie, geniusze, władze, trony, Elohimy to tylko niektóre z określeń i nazw istot, które ogół zna jako anioły. Każde określenie lub tytuł anioła wskazują na zadanie, które ma on do wykonania i miejsce, w którym działa. Według autorki w mitach, baśniach i legendach możemy odnaleźć anioły pod nazwą wróżek, krasnoludków, dobrych duchów i pomocnych sił, które udzielają wsparcia tylko wtedy, gdy zostają o to poproszone. Anioły od zawsze były niesamowicie wdzięcznym tematem zarówno w sztuce literackiej, jak i w malarstwie czy rzeźbie. Do najsłynniejszych artystów uwieczniających anioły należeli między innymi: Melozzo da Forli, Artemisia Gentileschi, Rafael, Rembrandt, Michelangelo Buonarroti, Marc Chagall. Wydawałoby się, że anioły ściśle związane są z chrześcijaństwem. Autorka udowadnia nam, że nic bardziej mylnego! Aniołowie pojawiali się w księgach buddyjskich, w hinduizmie, "Koranie", "Kabale", apokryfach, objawieniach, tekstach talmudycznych, gnostyckich, traktatach magicznych i księgach zaklęć. Niestety, a może i na szczęście, nie znajdziemy tutaj wszystkich aniołów w liczbie, jakiej doliczyli się kabaliści – 300 655 722. Musimy zadowolić się leksykonem zawierającym skromną liczbę 1400 aniołów wraz z opisem ich znaczenia i przyporządkowaniem do odpowiednich grup i chórów anielskich. Autorka w sposób uporządkowany odpowiada na przeróżne pytania i problemy dotyczące problematyki anielskiej. Wyjaśnia genezę i znaczenie słowa „anioł” w różnych kulturach, gdzie żyją anioły, jaka materia je tworzy a nawet, czym się odżywiają. Po udzieleniu odpowiedzi na podstawowe pytania autorka przechodzi do bardziej szczegółowych opisów –zajmuje się aniołami w kabale, strukturą niebiańskiej hierarchii, aniołami osobistymi a nawet książętami ciemności – czyli upadłymi aniołami, siłami mroku. Znalazło się nawet miejsce na część praktyczną, której z zainteresowaniem przyjrzą się osoby interesujące się białą magią. Znajdziemy w niej przykłady afirmacji, mantr, modlitw a także rytuały pozwalające przywołać pomocnych nam boskich posłańców. Całości dopełnia wcześniej wspomniany już leksykon anielskich imion, a także dodatek będący źródłem wiedzy na temat aniołów w muzeach i mediach. Czytelnicy zainteresowani angelologią w bardziej naukowym niż emocjonalno-duchowym tego słowa znaczeniu, poczują się raczej zawiedzeni tą publikacją. Język i styl autorki przesiąknięty jest jej przekonaniem o istnieniu aniołów i ich „świetlistej siły”. Było to dla mnie miejscami nieco irytujące. Z tego powodu polecam tę książkę raczej osobom, które interesują się astrologią, tarotem czy też numerologią. Niemniej jednak osoby zainteresowane podejściem do aniołów z punktu widzenia innych kultur czy też ich obrazem na tle historycznym również znajdą w niej coś dla siebie. Tak więc, w zależności od podejścia, „Wielka księga aniołów” Jeanne Ruland jest studium aniołów doskonałym lub tylko dobrym. Swą rolę jednak spełnia – zachęca do dalszych poszukiwań, zatrzymania się na dłużej przy niesamowicie obszernej i ciekawej tematyce skrzydlatych istot.