Recenzja książki: W dżungli życia

Recenzuje: Justyna Gul

Jak żyć w zgodzie ze sobą

Szukałam w życiu szczęścia. Wyruszałam w podróż po dobrze oznakowanych drogach. Myślałam, że prowadzą we właściwym kierunku. A potem nagle odkryłam, że te wydeptane trakty to bezduszne pustkowia, gdzie hula dziki wiatr – tymi słowami Beata Pawlikowska wita czytelników, zabierając ich w podróż po krętych ścieżkach losu, a także po meandrach własnej duszy.

Znana pisarka i podróżniczka od wielu lat realizuje swoje pasje, którymi dzieli się na antenie radia, w licznych programach telewizyjnych, w felietonach i książkach. Literatura, podróże, muzyka i rysunek są obecne w jej życiu, przybliżając ją do szczęścia, wypełniając ją, inspirując, ale i przypominając, co jest w życiu ważne.

Nie zawsze tak było. Pawlikowska ma za sobą uzależnienie od alkoholu, epizod narkotykowy, anoreksję i bulimię, szkolne wagary, ciągłe upomnienia od ludzi, którzy za wszelką cenę pragnęli, by się wpasowała w schemat, system. Przez wiele lat jej duszę trawił smutek, serce wypełniała pustka, a omamiony tym, co „wypada” i co „powinno się” umysł podpowiadał destrukcyjne sposoby na poprawienie sobie nastroju. Pawlikowska zagubiła się, pragnąc odnaleźć sens życia. Kolejne uzależnienia stanowiły próbę rekompensowania sobie deficytów, które tak naprawdę brały się z chęci, nawet podświadomej, spełnienia oczekiwań otoczenia. Wokół Pawlikowskiej, jak wokół nas wszystkich, byli ludzie nieustannie podający jej właściwy przepis na życie, służący dobrymi radami, nakazujący i zakazujący. Ona się jednak nie dała. Stanowczo protestowała przeciwko bylejakości, unifikacji, naśladowaniu większości populacji. Czuła, że jej przeznaczenie jest gdzie indziej, a - co więcej – sama to przeznaczenie kreowała.

Do życia według własnych reguł, do poszukiwania szczęścia nie w innych, a w sobie, do spełniania marzeń i zdrowego egoizmu Pawlikowska namawia wszystkich w książce W dżungli życia. Opublikowany nakładem wydawnictwa G+J poradnik doczekał się już trzeciego wydania, przygotowanego „na nowo”, jak deklaruje autorka. Ta książka opowiada o tym, jak szukałam właściwej drogi i jak ją odnalazłam -  pisze, my zaś możemy tylko podążyć tą drogą, obserwując i ucząc się, często na błędach Pawlikowskiej.

Sięgamy do przeszłości, poznając koleje losu życia podróżniczki, jesteśmy świadkami chwil jej wzlotów, a także spektakularnych upadków. Nasza bohaterka nie była rozumiana już jako wrażliwa nastolatka, a mimo upływu czasu, otoczenie nie potrafiło zaakceptować jej takiej, jaka jest. Jej bunt objawiał się na różne sposoby, a Pawlikowska nie potrafiła zmienić tego stanu. Może dlatego, że tak naprawdę nigdy nie lubiła siebie, zaś wszystkie jej wysiłki zmierzały do udowodnienia czegoś... komuś…

Pewnego dnia Pawlikowska przestała płakać, przestała użalać się nad sobą. Wzięła sprawy w swoje ręce i do tego właśnie nakłania każdego z czytelników - do rozmowy z samym sobą o swoich marzeniach, pragnieniach, ale również o rzeczach, które pragniemy w sobie zmienić. Pawlikowska radzi, by postawić na szczerość, by nie próbować oszukiwać samego siebie. To jedyna droga do rozwoju, a także do własnej duszy. Szczerość zaowocuje podjęciem działań, próbą eliminacji tego, co nam się w życiu nie podoba, a także zmianą. W tej drodze do szczęścia warto zająć się nie tylko rozwojem społecznym, zawodowym, ale również duchowym. W myśl holistycznego podejścia, musimy zadbać również o własne zdrowie, bowiem to ono da nam siłę i energię do zmagania się z przeciwnościami losu i do kroczenia własną drogą.

W dżungli życia. Wydanie III, napisane na nowo zostało również wzbogacone o teksty autorki, które dotąd spoczywały w starej szafie, teraz zaś mogą cieszyć czytelników i skłaniać do zastanowienia. Beata Pawlikowska nie tworzy kolejnego poradnika, który czyta się szybko i równie szybko odstawia na półkę, gdzie ten pokrywa się kurzem. Zdradzając intymne niekiedy szczegóły ze swojego życia, swojej przeszłości, nakłania do zastanowienia się nad sobą, stosunkiem do samego siebie i do otoczenia. Teksty opatrzone są zabawnymi ilustracjami autorki, które nie tylko poprawiają humor, ale też podkreślają wagę słów, zapadając głęboko w pamięć. Po lekturze książki nie pozostaje nic innego, jak tylko odważnie zmierzyć się ze swoimi ograniczeniami i, nie bacząc na sceptycyzm innych, zawalczyć o swoje szczęście, szukając go nie w innych, a w sobie…