Recenzja książki: Miłość to wybór. O terapii współuzależnień
Recenzuje: Danuta Szelejewska
Najprostsza definicja współuzależnienia określa je jako uzależnienie od ludzi, zachowań lub rzeczy. Ponieważ jednak sprawa wygląda na oczywistą tylko na pozór, Wydawnictwo W drodze opublikowało poradnik psychologiczny Miłość to wybór. O terapii współuzależnień, szczegółowo wyjaśniający problematykę uzależnień, które nie do końca są zrozumiane, a często nawet mało uświadamiane.
Autorzy – doświadczeni w dziedzinie psychologii i psychiatrii – omawiają zagadnienie z dużą znajomością tematu. By czytelnik mógł w pełni zrozumieć, jak bardzo rozpowszechniony (i zarazem niebezpieczny) jest problem współuzależnień, omawiają mechanizmy wzajemnego uzależnienia (wszystkie zostały zebrane w zamieszczonej na końcu rozdziału podsumowującej tabelce), po czym przechodzą do przyczyn: w niespełnionych potrzebach emocjonalnych, utraconym przez przemoc dzieciństwie oraz w kompulsywności upatrują czynników bezpośrednio odpowiedzialnych za spadający na następne pokolenia problem.
Kolejny rozdział poświęcony został czynnikom podtrzymującym wzajemne uzależnienie. Poprzez efekt śniegowej kuli nałogu, wyparcie i gniew, autorzy uświadamiają czytelnikowi konieczność zwrócenia uwagi na groźne emocje oraz walkę z nimi, co ma zasadnicze znaczenie w stosunkach międzyludzkich. Wiele uwagi poświęcają także analizie sytuacji rodzinnej osób wzajemnie uzależnionych, której przeciwstawiają relacje w rodzinie zdrowej. W licznych porównaniach zanalizowali zdrowy i silny związek zarówno w izolacji, jak również w kontekście rodziny oraz grupy społecznej. Przy pomocy schematu koła obrazującego związek, położyli nacisk na partnerstwo stanowiące przeciwieństwo uzależnienia czy współuzależnienia, a także skupili się na rolach przyjmowanych w rodzinie (bohater, kozioł ofiarny, zagubione dziecko, maskotka, pomocnik), wraz z dodatkowym zestawem ról osoby umożliwiającej trwanie w uzależnieniu (rozjemca, męczennik, ratownik, oskarżyciel i ofiara). Treść ostatniego rozdziału stanowi dziesięciostopniowy program terapii uzależnień i współuzależnień (każdy etap został szczegółowo omówiony).
Oprócz przemyśleń opartych na wynikach badań naukowych, w lekturze znalazły się efekty długoletniej pracy terapeutycznej autorów oraz opisy przypadków rodzin współuzależnionych wraz z ich szczegółową analizą. Pomocą służą rysunki, schematy, tabelka. Chociaż język przekazu jest fachowy i zawiera mnóstwo pojęć z zakresu psychologii oraz psychiatrii, wcale nie zawęża grona odbiorców. Omawiana problematyka uzmysławia bowiem konieczność rozwiązywania problemów wynikających ze współuzależnienia, by nie rozciągały się one na kolejne pokolenia (to, co dzieje się w rodzinie, powtarza się następnie w życiu dzieci i ich rodzin). A na takie niebezpieczeństwo narażony jest każdy z nas. Publikacja Wydawnictwa W drodze warta jest więc, by po nią sięgnąć.
