Recenzja książki: 100 pytań do profesora. Opowieści naukowe o świecie. Tom 4

Recenzuje: Danuta Szelejewska

Wszystko to, co dzieje się wokół nas, cieszy się ogromnym zainteresowaniem zwłaszcza ciekawych z natury dzieci. Ponieważ zachodzące w świecie zmiany są nieuniknione, z każdym dniem inna jest kondycja oraz różnorodność rzeczy i zjawisk. Doskonale rozumieją to Christiane Duchesne i Carmen Marois, oddając do rąk czytelnika czwarty (na razie ostatni) tom wspaniałej publikacji Wydawnictwa Jedność 100 pytań do profesora. Zebrane w lekturze informacje to (jak w trzech poprzednich częściach) Opowieści naukowe o świecie, wyjaśniające trzydzieści wybranych przez autorki zagadnień.

I tym razem bohaterami książeczki są dziewczynki i chłopcy. Podobnie jak w poprzednich tomikach serii, są to dzieci równie ciekawe świata i zachodzących w nim zjawisk. Są Bartek, Marek i Grzesiek z Lilą, która bała się, że łódź zatonie (i teraz nawet po nabrzeżu boi się chodzić). Jest spędzająca czas na obserwacji koni Anastazja (ach, ten czarny Dionizos!), przekomarzająca się z Frankiem Daria, mała Judyta, Leon, Kasia i Emilka, a także Zenek, usilnie próbujący dostrzec w powietrzu fale radiowe. Występują również Elwira oraz Renata z kotem Tymciem, Weronika, Magda, Alinka i Zosia. Są uczniowie ósmej klasy, którym Albert wyjaśnia tajemnice Gwiazdy Betlejemskiej. Jest jeszcze Anita, Urszula, Krysia i Marta, Kazik z Piotrkiem oraz Bartek z Markiem, Artur, Benedykt, Grześ i Igor. Pojawiają się także nowi bohaterowie: pan listonosz Łokietek (tata Ani) oraz zaintrygowana życiem krokodyli Sandra (dzieci jest mnóstwo, ale i dla czytelnika znajdzie się miejsce w gronie ciekawych świata).

Dobrani przez Christiane Duchesne oraz Carmen Marois dzielni bohaterowie książeczki i tym razem szukają pomocy u cechującego się wrodzoną ciekawością Alberta. Ci, którzy przeczytali poprzednie części, wiedzą, że profesor Albert całe życie spędził na dociekaniach, poszukiwaniach oraz nieustannym dążeniu do prawdy. Można więc być pewnym, że zdobyta przez niego wiedza i bogate doświadczenie świadczą o znajomości tematu. Bez wątpienia Albertowi można zaufać. No i można też pobawić się z sympatycznym bernardynem Drapciem, który jako wierny towarzysz profesora, obecny jest w każdym tomiku cyklu.

Pisząc 100 pytań do profesora, autorki stanęły na wysokości zadania. Naukową wiedzę o świecie przekazały w sposób atrakcyjny oraz przekonujący, w formie prostej, całkowicie przystępnej i zrozumiałej dla dzieci (sprawne wplecenie wyjaśnień w codzienne życie bohaterów książeczki przyczynia się do większego skupienia czytelnika, a tym samym do łatwiejszego przyswojenia treści). Zamieszczona na początku Legenda (jak w każdym z pozostałych tomików) odnosi się do zagadnień zebranych w pięciu działach (ziemia, zwierzęta, rośliny, ludzie, ciekawe pytania). Każdemu z nich przyporządkowano kolorową grafikę, umożliwiającą szybkie odnalezienie interesującego zagadnienia w tekście. Na końcu książeczki znalazło się miejsce na osobiste notatki, spostrzeżenia oraz wnioski.

Dzięki lekturze rozwiązanych zostanie wiele tajemnic. Czytelnik dowie się, gdzie rośliny mają serce, dlaczego koń grzebie kopytem, a kot ma szorstki język. Przyjrzy się kolorom skał, barwom składanych przez kury jaj i bieli mleka. Zajrzy w paszczę śpiącego na słońcu krokodyla, pozna zasady wytwarzania szkła, przemiany węgla w diamenty oraz metody produkcji winogron bez pestek. Podanych zostało mnóstwo innych faktów i ciekawostek (zamieszczono je na końcu każdego rozdziału w kolorowych ramkach).

Publikacja Wydawnictwa Jedność, oprócz przekazu treści naukowych o świecie, ma na celu doskonalenie umiejętności czytania i pisania, do czego przyczyniają się (jak i w pozostałych książeczkach serii) ciekawe dialogi, powiększona czcionka oraz spore odstępy między wierszami. Kolorowe, duże, wyraźne, adekwatne do treści ilustracje są świetnym uzupełnieniem tekstu. Lektura przeznaczona jest dla czytelnika w każdym wieku – chyba, że nie jest on ciekawy świata. Jedno jest pewne: 100 pytań do profesora. Opowieści naukowe o świecie to książeczka pasjonująca, wartościowa i pomocna (tomiki serii można czytać w dowolnej kolejności, jednak – co nie ulega najmniejszej nawet wątpliwości – warto sięgnąć po nie wszystkie). Pozostaje mieć również nadzieję, że autorki nie powiedziały (a raczej: nie napisały) jeszcze ostatniego słowa i wkrótce pojawi się kolejny tom.

Tagi: popularnonaukowe dla dzieci