Proklata Trijca

pan style="font-size: small;">- A jeżeli nie będzie jej tak smakować? - spytał Kozak poważnie. Wtem z chaty wybiegł chłop. - Pane, pomiłujcie. Możecie wziąć dziewczynę, ale zostawcie chłopca. On do roboty będzie potrzebny... Hryhory wypalił mu z pistoletu w żołądek. Jakby chłop miał niewystarczająco ciężkie życie, teraz przyjdzie mu zdychać godzinami. W drodze dzieci płakały, wiły się i wyrywały. Ręka świerzbiła, żeby roztrzaskać im głowy kamieniami, ale postanowiono po prostu wlać im horyłki do gardeł. Palący trunek szybko uspokoił i uśpił pacholęcia. Las do którego dotarli był bardzo gęsty, więc musieli zsiąść z koni. Idąc w głąb tego lasu, Tereszczuk cały czas nasłuchiwał i czegoś wypatrywał. W końcu do ich uszu dobiegło złowrogie krakanie. Kozak poznał w wielkim czarnym kruku, sługę Baby Jagi. Kruk również poznał charakternika i zaprowadził ich na miejsce. Piękny biały murek, ułożony był z czaszek i kości. Głównie dziecięcych, ale były wśród nich również czaszki nieproszonych gości. Taki murek otaczał domek stojący na kurzej łapce. Gdy tylko się zbliżyli, w chatce otworzyło się okno. Stanęła w nim wiekowa starucha. Włosy miała długie, siwe i brudne. Piersi zwisały jej prawie do kolan. Brakowało też większości zębów. Nos miała bulwiasty, a twarz ogółem przypominała ropuchę. Miała również bielmo na oku. Zdrowym okiem widziała świat materialny. Tym drugim świat duchów. Ta kilkusetletnia panienka z okienka, na widok swojego ulubieńca rozpromieniła się, jak mołodycia na widok swojego rycerza wracającego z wojny. - Hryhory, synoczku! Pryjechał ty odwiedzić staruszkę! - Witajcie maty! Podarok ja wam prywiozłem! - Dobre synku, dobre. A kto tam z tobą jest? Stara ja już i nie widzę. - Pan Michał Kossecki i Natan. - To dobrze, że dalej trzymasz z dobrym, przyzwoitym towarzystwem. Z nimi nie zginiesz. Chodźcie chłopcy w gościnę! W środku panowała cała gama zapachów, tak silnych, że nawet otwarte okno nie mogło tego wywietrzyć. Było tu tak mnóstwo ziół, że ich zapach tłumił smród siarki. A były tu zioła lecznicze, trujące, miłosne, magiczne oraz zwykłe przyprawy. Można tu było znaleźć szafran, bazylię, majeranek, lubczyk, tymianek, jaskółcze ziele, wilczą jagodę, bieluń. Nie brakowało również muchomorów za pomocą których wchodziło się w trans. Maksym i Anastazja się obudzili, więc zakneblowano je i rzucono w kąt. Nie mogli się ruszyć, nie mogli wydać jęku. Jedynie łzy spływały po niewinnych, wytrzeszczonych ze strachu oczętach. - Ładnie wybrałeś, takie jakie lubię najbardziej. - Babko, mam ja do ciebie sprawę. - Dla ciebie wszystko, kochaniutki. - powiedziała, po czym wzięła do ręki młotek, brudny od zaschniętej krwi. Trzasnęła nim w malutką główkę Anastazji. Blond włosy zmieniły swój kolor na czerwony. - Wiesz może gdzie podczas najbliższej pełni będzie stała Wieczna Karczma? - W Wilczym Uroczysku. - teraz młotek spadł na główkę Maksyma. Malutka czaszka pękła jak jajko, a mózg wylał się na brudną podłogę. - Zostaniecie na kolację? Zrobię barszcz z uszkami i kruchą pieczeń. - A to aby koszerne? - spytał Natan. O świcie ruszyli w drog