Proklata Trijca

dkim jak maliny. - Trzem dzielnym mołojcom, na zlecenie pewnego możnego pana, Ragnara Bjornsona. - A ty kim jesteś, pani? - spytał ją Kossecki, który nagle nabrał elegancji i odezwał się do niej tak jak nigdy nie odzywał się do żadnej kobiety. - Możecie mówić mi Helena. Helena. A potem już nie było żadnych słów. Nie zamierzała czekać, żeby odwdzięczyć się swoim wybawcom, a oni nie zamierzali być niewdzięczni i nie przyjąć tak wspaniałego daru. Helena okazała się być kobietą bardzo zdolną, zadowalając ich trzech jednocześnie. Jej nienaturalnie długi język czynił takie cuda, że każda murwa jak świat długi i szeroki mogłaby jej zazdrościć. Podziękowania trwały bardzo długo, ponieważ ona się nie męczyła, a ich nie opuszczała siła, choć każdy z nich doszedł kilka razy. Raz brali ją we trzech, raz we dwóch, gdy któryś odpoczywał, a raz brali ją po kolei. Niestety wszystko co dobre ma swój koniec, a ich czekała jeszcze długa droga. Tym razem nie popędzali koni i nie spieszyli się wcale by dostać zapłatę. Tak jakby chcieli jak najdłużej nacieszyć się obecnością niesamowitej towarzyszki. Ściągała ona wzrok innych mężczyzn i po drodze wyszło z tego kilka zwad. Niektórym tak zawróciła w głowie, że nawet wiedząc, że to Trójca ją eskortuje, wyciągali na nich ostrza, pragnąc potem spocząć z tą tajemniczą boginią. Nadszedł w końcu dzień rozstania, gdy ponownie znaleźli się w namiocie Ragnara Bjornosona. - A co z tą dodatkową zapłatą? - spytał Kossecki gdy otrzymali już pieniądze. - Dowiesz się już wkrótce - powiedział Ragnar. - Chcę wiedzieć teraz -odpowiedział mu stanowczo pan Michał. - Mówiłem, że jest to coś, co kochacie bardziej niż złoto. A jest tym chaos, wojna i śmierć. Powiadam ci więc, drogi panie Kossecki, że niedługo wybuchnie wojna i to najgorsza, bo domowa. . Wszędzie będzie zdrada, a potem przez wieki będzie ciągnęła się nienawiść i nieufność jednych wobec drugich. Z miast zostaną tylko zgliszcza. We wsiach będą mieszkały wilki, a obłąkani ludzie będą się włóczyć po lasach, wyjąc potępieńczo. Dla niewinnych i bezbronnych zostanie zgotowane piekło, a zbrodniarze będą czuli się jak w niebie. Kossecki, Tereszczuk i Natan uśmiechnęli się jednocześnie, ukłonili się nisko i opuścili namiot. - No to już wiem, czemu chciałeś mnie uwolnić. - powiedziała Lilith, pierwsza kobieta i żona Adama, z której łona na świat przyszła rzesza ludzi i demonów. Ta sama, która przez wieki grając na męskich namiętnościach wywoływała wszędzie chaos i wojny. Ta sama Lilith, która pod imieniem Heleny wywołała wojnę trojańską, a teraz znowu pod tym samym imieniem zawita do chutoru Bohdana Zenobiego Chmielnickiego, który ją poślubi. Potem zaś zawróci w głowie Danielowi Czaplińskiemu, który ją odbije. Chmielnicki wywoła powstanie i tak po raz kolejny, przez kobietę poleje się morze krwi. - No tak. Nudziło mi się - odpowiedział Loki, nordycki bóg oszustwa, czerpiący olbrzymią przyjemność z chaosu.