Pomieszczone tu teksty odnoszą się do odmiennych obszarów doświadczenia – pisze we wstępie do publikacji Gramatyka bieli. Antropologia doświadczeń granicznych jej autor, prof. Dariusz Czaja, antropolog kultury, eseista i recenzent muzyczny. – Ostentacyjnie przekraczają różnego rodzaju granice: czasowe, terytorialne, gatunkowe. Łączy je wszakże to, że wciąż, i na wiele sposobów odsyłają ku tak czy inaczej rozumianej granicy. A dla antropologa – upieram się – sytuacje graniczne to materiał szczególnej wagi poznawczej: tu wszystko staje na ostrzu noża, światła i cienie nabierają większej intensywności, istotne odsłania się z dojmującą przenikliwością. I co warto dopowiedzieć: wbrew obiegowym przekonaniom o iluzyjnej, „nierzeczywistej” naturze sztuki, fikcjonalne nie jest tu przeciwieństwem realnego, odwrotnie: to właśnie tak chętnie tu przywoływane „poważne fikcje” (serious fictions, jak chce Clifford Geertz) pozwalają precyzyjnie obrysować kontury rzeczywistego. Piszę więc o ludziach, sytuacjach i doświadczeniach, w których – tak rozumiana – esencjonalna graniczność naszej egzystencji jest mocno i wyraziście obecna. To szczególnie uprzywilejowane antropologicznie punkty obserwacyjne. Z nich dobrze widać zarysy nieznanego, które czasem okazują się konturami otchłani.
Do lektury publikacji zaprasza Wydawnictwo Pasaże. Dziś w naszym serwisie zamieszczamy wstęp do książki, by każdy z czytelników mógł dowiedzieć się, jaka idea przyświecała autorowi i co w publikacji można znaleźć:
-> Przeczytaj kolejny fragment książki Gramatyka bieli!
