Cyfrowe Sieroty. Fragment książki "Cisza"

Kiedy tracimy internetowy zasięg na dłużej niż 60 sekund, budzi się w nas złość. Nie wyobrażamy sobie, co by się stało, gdybyśmy tej łączności nigdy nie odzyskali.

Styl życia online bardzo nas rozleniwił. Potulny gatunek człowieka, który wyhodowały sobie komputery, czyli MY WSZYSCY, bez sieci nie jest w stanie skorzystać z większości zdobyczy cywilizacji. Sztuczna inteligencja sama uznała, że to dobry moment na przejęcie władzy.

Cisza to pełna zwrotów akcji, sensacyjna opowieść o bliskiej współczesności, w której sieć przestała działać, a powrót do epoki przedinternetowej okazał się niemożliwy. Dwójka bohaterów - detektyw nowej ery Igor Hanys oraz zaginiona zaraz po blackoucie Yaara Alex - odkrywa nowy świat, który okazuje się zaskakująco realny.

Czy ich spotkanie odpowie na nurtujące ludzkość pytanie: kto wygra w starciu człowieka ze sztuczną inteligencją?

Do sięgnięcia po nową powieść Tomasza Lipki Cisza zaprasza Wydawnictwo Znak Horyzont. Ostatnio zachęcaliśmy Was do lektury pierwszego fragmentu książki, tymczasem już teraz zachęcamy do lektury kolejnego fragmentu Ciszy:

Z rosnącym strachem otwierałem zaciśnięte powieki. Wokół nas stało trzech wyrośniętych małolatów w czarnych wojskowych uniformach. Ostatnie zdanie powiedział do mnie najmłodszy z nich, na oko niespełna dziesięciolatek. Wszyscy mieli odsłonięte twarze, co – jak podpowiadało mi moje policyjne doświadczenie – wskazywało jednoznacznie, że zamierzają nas za chwilę zabić. Nie musieli więc się obawiać, że kiedykolwiek ich rozpoznamy. Cyber Orphans. Cyfrowe Sieroty. Dzieci, które potraciły swoich rodziców w wyniku Awarii. Albo zabłądziły tak, że bez Internetu nie były w stanie odnaleźć swoich rodzin. Pozbawione pomocy państwa, bez najmniejszych szans na normalną przyszłość. Zdziczałe, zdemoralizowane i zdesperowane organizowały się w gangi, żeby przeżyć. Grasowały wszędzie, tworzyły sojusze, także z dorosłymi przestępcami. To właśnie ci nastoletni albo nawet kilkuletni bandyci charakteryzowali się wyjątkowym okrucieństwem graniczącym nawet z sadystyczną przyjemnością zadawania bólu. Mogliśmy zatem spodziewać się jeszcze dodatkowych atrakcji przed oderżnięciem głowy czy spaleniem żywcem. Na stacji była w końcu benzyna. Małolat, który do nas mówił, i jeszcze jeden z jego kolegów trzymali nas na muszce; mieli starą, dobrą broń – AK-47 Kałasznikow. Dwaj pozostali też byli uzbrojeni: dzierżyli w rękach niczym rewolwery skanery chipów gotowe do użycia, co oznaczało, że przed śmiercią chcieli nas pozbawić wszystkich oszczędności. Takie cuda trudno było zdobyć nawet na czarnym rynku, skanery chipów były ściśle reglamentowane przez władze. 

– Wysiadaj albo sami wyciągniemy twoje truchło, kurwooo!!! – Po tym drugim zdaniu byłem pewien, że chłopak jest pod wpływem narkotyków. 

Spojrzałem kątem oka na Bartka i widziałem, że stara się wymyślić na poczekaniu plan ratunkowy. 

– Mamy kilka naprawdę cennych rzeczy – rzucił do nich przez rozbite okno – ale sami łatwo ich nie znajdziecie. Proponuję: ponegocjujmy. 

Doskonale wiedziałem, że tacy jak oni zaczynają negocjacje, dopiero kiedy ich partnerzy biznesowi są związani, zakneblowani i mają już wetknięte w dupy rozgrzane lokówki. Miałem rację, wszyscy z wyjątkiem jednego wybuchnęli śmiechem. 

– Obydwaj wychodzić z auta i od razu na ziemię, na kolana! Najpierw będziecie nam ssać pały – powiedział ten najmłodszy, a reszta głośno zarechotała. Poza tym najsmutniejszym.

Książkę Cisza kupić można w popularnych księgarniach: