Festiwal Teatrów Tańca Europy Środkowej Zawirowania odbywa się co roku w czerwcu w Starej Prochoffni, a organizatorem imprezy jest Teatr Tańca Zawirowania - Fundacja Scena Współczesna przy Starej Prochoffni.Wydarzenie to gromadzi w czasie tygodniowego przeglądu teatry tańca z Polski, Czech, Słowacji, Węgier, Białorusi, a także z Niemiec, Hiszpanii, Szwajcarii, Białorusi, Rosji, Francji i Włoch, dając im rzadką możliwość spotkania i konfrontacji dokonań artystycznych. Teatry porównują swoje doświadczenia, nawiązują znajomości, które owocują ciekawymi projektami artystycznymi.
Festiwal ma na celu popularyzację współczesnego teatru tańca - wybór spektakli dokonany przez organizatrów ma tworzyć program bogaty, a każde przedstawienie prezentować wysoki światowy poziom.
W trakcie trwania festiwalu odbędą się w dniach 23-28 czerwca 2008 warsztaty (m.in. modern dance z różnych stron świata - Hiszpanii, Meksyku, USA) prowadzone przez instruktorów z Polski i zagranicy.
Tegoroczna, czwarta edycja otwiera nową formułę festiwalu. Tradycyjnie podstawowy program tworzą spektakle słowackie, czeskie, węgierskie. Zgodnie z dewizą: "Europa Środkowa rozciąga się między Moskwą a Lizboną" program dopełnią występy gości z Rosji, Niemiec, Francji i Włoch, zaś imprezę otworzy cykl realizowany we współpracy z Instytutem Cervantesa - "Madryt tańczy w Warszawie", który tworzą cztery spektakle, warsztaty oraz przygotowania do wspólnej premiery (na jesieni).
PROGRAM
| Losdedae, "Onions" |
Losdedae (Alcalá de Henares) - Onions
Co ukrywa cebula pod kolejnymi warstwami? Czy zawsze z tego samego powodu ronimy łzy, gdy kroimy ją na pół? Czy może widok jej nagości sprawia, że również czujemy się obnażeni? Uświadamiamy sobie wtedy, że my także przywdziewamy wiele płaszczy, aby coś ukryć? Szczelnie je zapinając, bo dają złudzenie ochrony...
Larumbe Danza (Coslada) - BŁĘKIT albo rytm życia
BŁĘKIT opowiadany jest językiem kina. Audiowizualne projekcje wędrują po scenografii. Obrazy, które przewijają się przed oczami widzów przypominają, że jesteśmy cząstką wszechświata i że człowiek, życie i świat znajdują się w nieustannym ruchu. Larumbe Danza i BŁĘKIT zachęcają każdego, niezależnie od koloru skóry, narodowości i wieku, by spróbował poznać swój własny rytm, który jest częścią pulsu wszechświata.
| Daniel Abreu, "Spojrzenie ryby" |
Daniel Abreu (Madryt) - Spojrzenie ryby
Nauczyłem się pływać, gdy miałem osiem lat. Późno, jak na kogoś urodzonego na wyspie. Nie pamiętam, kiedy po raz pierwszy popłynąłem samodzielnie i odważyłem się spojrzeć w dół. W głębi widziałem ryby. Pragnę spokoju. Jak ryby. Ich istnienie coś wyraża, choć niczego nie wyjaśnia. To przedstawienie narodziło się z szumu morza...
Teatr Tańca Zawirowania (Warszawa) - Zawirowania w mieście
Rytm miasta, jego chaotyczny oddech i niezorganizowana struktura w kontraście do skomponowanego ruchu tancerzy. Przedstawienie wykorzystuje fragmenty rzeczywistości - dźwięki, ruch przechodniów, elementy architektury i staje się nieoczekiwanym wydarzeniem w codzienności miasta.
| Larumbe Danza, "Błękit albo rytm życia" |
Provisional Danza (Madryt) - Śmierć jest nagrodą
Porozmawiajmy o podejmowaniu decyzji, o umiejętności kierowania własnym losem, o wolności. Wszyscy przecież łudzą się, że ją pojęli... Inspiracją spektaklu są obrazy Edwarda Hoppera i spokój widoczny w jego postaciach. Wydaje się, że czekają na kogoś lub na coś. Nic ich nie martwi. Kto wie, może wyczekują nagrody... Którą jest śmierć.
Compagnie Trajectoire (Rennes) - Czy można...?
Taniec jest funkcją języka i dźwięku. Gdy zamierają słowa, pojawia się ruch. To on rządzi czasem, a przestrzenią muzyka. Narasta, cichnie, na chwilę milknie... I wówczas dotykamy sedna rzeczy. Muzyka trwa. A ruch wraz z nią jest coraz głębszy, bardziej wyrazisty, coraz bardziej zrozumiały...
SIN (Budapeszt) - Biblioteka Brankovicia
Inspirując się postmodernistyczną powieścią Milorada Pavicia "Słownik Chazarów" tancerze chcieli zbudować historię pełną niedopowiedzeń. Jej wątki rozwijają się symultanicznie. Każdy z nich rozgałęzia się, mnożąc pytania, przypuszczenia. W spektaklu nie ma jednej puenty - zależy od wyobraźni widza.
Compagnia DENOMA - Romina De Novellis (Rzym) - Dzień świętej Barbary
Inspiracją spektaklu jest historyczna Barbara - męczennica, która straciła życie z ręki ojca. Bohaterka jest postacią zaklętą w kamiennym posągu św. Barbary, niesionym przez wiernych w dniu jej święta. Jej natura rozdarta jest między niewinnością dziewczynki a matczyną opiekuńczością patronki. Z napięcia rodzi się ruch, a wraz z nim taniec i dźwięk ludzkiego głosu.
godz. 19:30
Teatr Tańca Zawirowania (Warszawa) - Nic tylko błękit
Sytuacja na lotnisku. Pośpiech, huk odlatujących samolotów. Podróżni dźwigają walizki, w których mieszczą się rozmaite przedmioty: ubrania, ulubione książki, kilka płyt, wieczne pióro, woda kolońska. Oraz bagaż doświadczeń, emocji i oczekiwań. Omnia mea mecum porto. Kto otworzy swoją walizkę w hali dworcowej, ten pokaże współpasażerom swoje prawdziwe "ja". Skojarzenia: lot, przestrzeń, błękit. Taniec.
Larumbe Danza I Teatr Tańca Zawirowania - Chopin ambiente
Pokaz efektów pracy warsztatowej o charakterze "work in progress". Zamknięcie pierwszego etapu współpracy tancerzy z Warszawy i Madrytu, która ma doprowadzić do premiery w październiku 2008 roku.
godz. 19:30, Stara Prochownia
Iguan Dance (Petersburg) - Radiodance
Spektakl jest niezwykłą gonitwą cytatów literackich wplątanych w taniec. Zimą Nina pojechała do Finlandii, gdzie zafascynowała ją twórczość Roberta Steina. Stein spowodował, że Nina uwierzyła, że jest... reniferem. Misza był przerażony, starał się leczyć Ninę pracami Puszkina i Czajkowskiego. Przed widzami kolejna próba przeobrażenia się Niny w renifera.
Študio Tanca (Bańska Bystrzyca) - Bliscy oddaleni
Ich światem jest rzeczywistość poza zasięgiem naszych zmysłów. Mimo to są nam bliscy. Stale obecni. Czasami wyczuwalni niemal fizycznie, czasami gdzieś w oddali. Ale nieustannie wpływają na nasze życie. Obserwują nas. I czekają na wezwanie.
godz. 20:00, Stara Prochownia
DOT 504 (Praga) - Holdin' fast
"W świecie wiecznego powrotu na każdym geście kładzie się ciężar nieznośnej odpowiedzialności. (...) Najcięższe brzemię nas powala, przyciska do ziemi, upadamy pod nim. Ale w poezji miłosnej wszystkich wieków kobieta pragnie być obciążona brzemieniem męskiego ciała. (...) Im cięższe brzemię, tym nasze życie bliższe jest ziemi, tym realniejsze i prawdziwsze." (Milan Kundera, "Nieznośna lekkość bytu")
MOUVOIR/Stephanie Thiersch (Kolonia) - cactus bar
Co za nudna impreza! No, dawaj! Wymyśl swoją postać! Bo cóż ciekawego może cię spotkać, gdy namiętność wyzujesz z cierpienia, a tajemnica pożądania ustąpi miejsca nudzie? Rozhulane towarzystwo dociera do tajemniczego baru, błądząc pomiędzy potrzebą bycia w centrum uwagi a tęsknotą za autentycznością.
REKLAMA
