Zmowa milczenia
Katarzyna Pisarzewska

Po "Zbiegu okoliczności" przyszedł czas na zmowę milczenia. I znów mamy połączenie kryminału z powieścią obyczajową. Czasami ciężko się czyta, bo i główna bohaterka jest niełatwa i autorce też-tak mi się wydawało- trudno było "ogranąć" Marię i jej problemy. Książka do polecenia na podróż i wakacje.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Po opisie liczylam na troche bardziej " gęstą" i mroczniejszą atmosfere, książka idzie bardziej w kierunku powieści obyczajowej niż kryminału, ale czyta się ją dobrze, jednak w pamieci raczej nie zagosci na dlużej.mocne 4

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Pisarzewska serwuje czytelnikowi połączenie kryminału z powieścią obyczajową (z naciskiem na to drugie). Maria Gajda, to sierżant sztabowy z komendy powiatowej policji- obecnie z ogoloną głową (efekt decyzji na kacu), samotna dusza, od zawsze nie dogadująca się z matką, bo mają za sobą burzliwą i pełną nieporozumień przeszłość. Z drugiej strony mamy sprawę (nie)typowego wypadku. Starszy z dwóch braci Terleckich przy powrocie do domu z koncertu zostaje potrącony przez samochód, zachowuje się po tym nietypowo, bo ukrywa się lesie przed karetką i na skutek obrażeń zmarł kilka godzin potem. Tak więc z wypadku robi się morderstwo, a że rodzina ofiary jest znana w tej małej miejscowości, policji będzie się patrzeć na ręce. Maria wprawdzie oficjalnie nie zajmuje się tą sprawą (sic!), ale zostaje poproszona, a potem odczuwa przymus, by sprawdzić pewne fakty, odkryć nieścisłości. Ale napotyka na zmowę milczenia, ostrożne dobieranie słów, głęboko skrywane konflikty. A według jednego z bohaterów lepiej drążyć po cichu...Powraca echo nierozwiązanego zabójstwa z przeszłości, pojawia się pewna teoria. Czego boją się pewni ludzie? Czytelnicy liczący na porywający kryminał mogą się srodze zawieść, natomiast sympatycy obyczajówki z wątkiem kryminalnym mogą po lekturze być całkiem zadowoleni. Minusem są fragmenty przestoju, nic nie wnoszące do wątku głównego, liczyłam także na bardziej gorętszą i gęstszą atmosferę i jakieś większe emocje. Plusem jest nienachalne ,,coś" między Marią a kolegą z pracy oraz trochę byłam zaskoczona udziałem pewnej osoby w sprawie. ,,Czasem z boku wszystko wygląda zupełnie inaczej niż w środku." ,,Zmowa milczenia" to historia o tym, że wiele można ukrywać z wielu powodów i mieć przez wiele lat na sumieniu milczenie; o bezsilności policji i braku dowodów na pewne zbrodnie. Pozycja na raz, raczej nie zachowa się w pamięci.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Śmierć syna jednego z najbardziej wpływowych ludzi w miasteczku. Młoda, ambitna policjantka choć nie zajmuje się tym "wypadkiem" trafia na akta sprawy, która bezpośrednio się z nią wiąże. Grzebanie w przeszłości, zwłaszcza przeszłości ludzi wpływowych nie zawsze się opłaci. Na jaw wychodzą sprawy, które dotyczą również koleżanki po fachu. W tym całym zamieszaniu jednak znajdzie się czas na miłość.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Gosztów i jego mieszkańców poznałam już podczas lektury poprzedniej książki tej autorki ,,Zbieg okoliczności". Lektura okazała się na tyle interesująca, że postanowiłam sięgnąć po ,,Zmowę milczenia". Młoda policjantka - Maria Gajda dalej zmaga się z demonami przeszłości, jednocześnie próbuje rozwikłać zagadkę chłopaka śmiertelnie potrąconego przez samochód. Prosta z pozoru sprawa łączy się z morderstwem sprzed laty. Książka interesująca, tym bardziej, że osadzona w naszych polskich realiach. Przeczytam z przyjemnością i czekam na kolejne tytuły pani Pisarzewskiej Podsumowując - polecam, warto przeczytać.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

 Tajemnice.. - jakże bardzo wszyscy Mamy ich dość i jednocześnie jak bardzo wszyscy je uwielbiamy. Ta pozorna sprzeczność ma wbrew zdrowemu rozsądkowi swój sens, gdyż tak naprawdę nienawidzimy tajemnic innych, zaś lubujemy się w tych Naszych, własnych. Cóż taki jest już ten świat i taka jest już natura człowieka, który chciałby wszystko wiedzieć, nie dzieląc się przy tym wiedzą o sobie samym z nikim innym. I choć bez tajemnic świat z pewnością byłby miejscem lepszym i bardziej prawym.., ale za to jakże nudnym! Na szczęście, jest jak jest i wciąż lubujemy się w tworzeniu, odkrywaniu i poznawaniu tajemnic wszelakich drugiego człowieka.., które czasami jednak mogą okazać się tyleż interesujące, co i niebezpieczne..O  takich tajemnicach mówi najnowsza powieść Katarzyna Pisarzewskiej - "Zmowa milczenia".

 

 Książka opowiada o jednym z tysięcy polskich miasteczek, w którym czas i życie zdają się płynąc swoim niczym nie zaprzątanym powolnym rytmem..Gosztowo to malutka podwarszawska miejscowość, w której to pory roku wyznaczają święta kościelne i prace rolne. Miejscowość, w której to centralnym punktem są Kościół, sklep, szkoła i kilka blokowisk. Wreszcie miejscowość, w której to mieszkańcy dzielą się na tych, którzy  chcieliby by wyjechać do większego miasta za pracą i lepszym życiem, oraz na tych którym jest już wszystko jedno, gdyż inaczej żyć po prostu nie potrafią. I w tym oto spokojnym i nudnym miasteczku wydarza się coś, co całkowicie odmieni życie jego mieszkańców. Owym "czymś" jest śmierć młodego chłopaka, której to zagadkowe okoliczności budzą wątpliwości jak i niepokój..Przed rozwiązaniem tej zagadkowej sprawy staje policjantka - Maria Gajda, której to zadaniem będzie nie tylko rozwikłanie okoliczności śmierci mężczyzny, ale także poznania największej tajemnicy mieszkańców Gosztowa..

 

 Literacka propozycja Katarzyny Pisarzewskiej to doskonałe połączenie trzech gatunków literackich -  kryminału, thrillera i powieści obyczajowej, które to wspólnie tworzą niezwykle pasjonującą i barwną historię. Czytając tę książkę nie mogłam oprzeć się wrażeniu, że jest to niezwykle inteligentna wyprawa literacka, w którą to dajemy się porwać autorce nie do końca świadomi tego, czego po niej możemy się spodziewać. A spodziewać możemy się naprawdę wiele, że tylko wystarczy wspomnieć o niezwykle mądrze prowadzonym wątku kryminalnym, całej gamie intrygujących postaci czy też bardzo realistycznym, ale i w jakiś sposób zaskakującym, obrazie małomiasteczkowej Polski. I dziś, mając już kres owej wyprawy za sobą, mogę z całą pewnością stwierdzić, że naprawdę było warto i tylko szkoda, że owa podróż dobiegła już końca..Na szczęście znając dotychczasowe dokonania autorki, intuicja podpowiada Mi, że na kolejną powieść Katarzyny Pisarzewskiej nie będziemy musieli czekać zbyt długo..:)

 

 Jeśli chodzi o samą fabułę książki, to początkowo wydaje się ona idealnie wkomponowywać w doskonale sprawdzony już scenariusz, w którym to w małej społeczność dochodzi do zbrodni, zaś starający się dociec prawdy główny bohater, musi zmagać się z zasłoną milczenia tutejszych mieszkańców. I w zasadzie ogólnie tak można by streścić główne założenia tej historii, z tym jednym małym wyjątkiem, iż  główną bohaterką jest kobieta, zmagająca się z własnym życiem, które delikatnie rzec ujmując, jest "pogmatwane". Myślę, że chyba najlepszym posunięciem ze strony autorki było właśnie to, iż  wątek kryminalny przeplata się tutaj z wątkiem stricte obyczajowym, czyniąc ów powieść czymś innym, niepowtarzalnym, nie szablonowym, w kontekście typowej literatury kryminalnej. Ważne przy tym jest to, iż zarówno historia o zbrodni i związanym z nią dochodzeniu jak i również wątki obyczajowe z życia komisarz Marii Gajdy i jej najbliższych, stoją na równie wysokim poziomie, nie doprowadzając przy tym do sytuacji, iż owe "życiowe" fragmenty pełnią jedynie rolę tekstowego wypełniacza, służącego podtrzymywaniu atmosfery niepewności i wyczekiwania w związku z stopniowym dochodzeniem do finału kryminalnej rozgrywki. Otóż każdy z tych wątków jest tutaj ważny, ma swoje uzasadnienie i najprościej rzecz ujmując - jest interesujący dla czytelnika.

 

 Książka ta, poza tym iż jest rasowym kryminałem, opowiada przede wszystkim o skomplikowanych  relacjach międzyludzkich, którym to centralnym motywem są relacje głównej bohaterki z jej matką, która przez całe życie ingerowała, by nie rzec sterowała, życiem swojej córki. Relacje, które można określić mianem toksycznych, trudnych, a nawet chorych. Interesujące jest to, iż śledzimy ów związek rodzinny z perspektywy ofiary, czyli Marii, która to stara się przeciwstawić swojej apodyktycznej matce, choć nie do końca jej wychodzi..To bardzo interesujące, mądre ale i smutne spojrzenie na dramat rozgrywający się w czterech ścianach, nie tylko na kartach tej powieści, ale także i w tysiącach polskich domach. Podobna sytuacja odnosi się także do innych, drugoplanowych bohaterów opowieści, czyli mieszkańców tej małej miejscowości. Ludzi, dla których takie wartości jak rodzina, sprawiedliwość, miłość i los drugiego człowieka, przybierają bardzo specyficzne znaczenie.. Katarzyna Pietrzykowska to niezwykle inteligentna obserwatorka rzeczywistości, która wplata pomiędzy fikcyjne wątki fabuły, uniwersalne prawdy i problemy, które to  towarzyszą każdemu człowiekowi.

 

 "Zmowa milczenia" to bardzo dobra powieść kryminalno - obyczajowa, która porwie czytelników bez reszty. I choć nie znajdziemy tu wielu efektownych scen rodem z amerykańskiego kina sensacyjnego, to i tak fabuła tej opowieści nie pozwoli Nam się nudzić choćby przez najkrótszą chwilę. Wartością tej książki jest bowiem niesamowity klimat małomiasteczkowej społeczności, spowitej w mgle tajemnicy sprzed lat, której to poznanie może stanowić śmiertelne niebezpieczeństwo dla tych, którzy się tego podejmą. I choć nie życzę nikomu wyprawy do takiego miasteczka w rzeczywistości, to jak najbardziej zachęcam wszystkich do literackiej podróży do Gosztowa, które to czeka na Was "z otwartymi rękoma " na kartach niniejszej książki..

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Jeśli chodzi o "Zmowę milczenia", książka jest świetna. Opowieść Pisarzewskiej jest doskonale wyśrodkowane pomiędzy "zbyt przerażającym" thrillerem a lekka obyczajową historia o polskiej prowincji. Książka była pisana bardzo niedawno, bo tłem historycznym są wydarzenia polityczne, które pamięta się z nagłówków całkiem jeszcze świeżych gazet. Co się dzieje? Maria Gajda ma dotrzeć do szczegółów wydarzenia, które wstrząsnęło cała miejscowością - doszło do wypadku, w którym śmiertelnie ranny został młody chłopak, syn bardzo wpływowych rodziców. Jako czytelnicy uczestniczymy w kolejnych etapach śledztwa. Główna bohaterka nie jest do kona szczęśliwa, ale chyba właśnie dlatego z nią sympatyzujemy. Trzymamy kciuki za jej powodzenie w życiu prywatnym i unormowanie się stosunków z mama. Ogromnym plusem Zmowy jest humor, którym autorka rozładowuje przyciężkawa atmosferę.Polecam!

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Każda rodzina ma swoje tajemnice. W tej kobieta dręczona przez męża nigdy nie zgłasza go na policję.. Potrącony przez auto szesnastoletni chłopak zachowuje się dziwnie zagadkowo. Kiedy karetka pogotowia przyjeżdża na miejsce zdarzenia, chłopak nagle ucieka do lasu, zachęcony do tego przez młodszego brata, który jest świadkiem całego zdarzenia. W lesie zaszywa się tak skutecznie, że poszukiwania przynoszą rezultat po wielu godzinach. Odnaleziony chłopak jest już w tak złym stanie, że po przewiezieniu do szpitala, po paru godzinach umiera. Prowadzący śledztwo muszą nie tylko znaleźć sprawcę wypadku, ale też wyjaśnić niecodzienne zachowanie ofiary. W czasie dochodzenia okazuje się, że sprawa wiąże się z innym nie wyjaśnionym przed 17 laty morderstwem młodej dzoewczyny. Przy śledztwie pracuje Maria, która ma także problemy osobiste i muszę przyznać, że mam wobec jej osoby mieszane uczucia. Policjantka, która pod wpływem alkoholu obcina sobie włosy niemal przy skórze nie wzbudza sympatii... z drugiej strony jest niezwykle dociekliwa i cierpliwie sprawdza wszystkie wątki. 

(Kliknij aby rozwinąć opinię)