Zmierzch. Powieść ilustrowana, część I
Stephenie Meyer i Young Kim

ZMIERZCH W KOMIKSIE Saga ,,Zmierzch" wywołuje niemało kontrowersji. Fanki cyklu zachwycają się nim bezwarunkowo, nie znajdując najmniejszych minusów, przeciwnicy natomiast nie szczędzą najgorszych słów, jakie tylko przyjdą im do głowy, a tymczasem sama seria zdobywa kolejne tereny. Książki, filmy, gadżety... Powstały nawet komiksy, a oto pierwszy z nich, przenoszący w graficzny świat początek przygód Belli i Edwarda. Nastoletnia Bella Swan z powodu ponownego wyjścia za mąż swojej matki przeprowadza się do mieszkającego daleko ojca. Jednakże miasteczko nie jest tym, do czego przywykła w swoim życiu. Słoneczne i upalne Phoenix musi teraz zamienić na zimne, ponure i deszczowe Forks, w którym promienie słońca stanowią rzadkość. Jednak prawdziwa zmiana dla jej życia dopiero ma nadejść. Zmiana, która owego życia może ją pozbawić. A wszystko zaczyna się od spotkania JEGO. Edward jest tak przystojny, jak dziwny, a na towarzystwo Belli reaguje, jakby miał na dziewczynę silną alergię i przy okazji nie mógł jej ścierpieć, a jednak coś ich do siebie ciągnie. Przełomem okaże się moment, w którym uratuje ją przed potrąceniem przez samochód, a relacja, jaka między nimi się zawiąże, doprowadzi do poznania przez Bellę największego sekretu Edwarda i jego rodziny. Sekretu, który sprowadzi na nią niebezpieczeństwo... ,,Piękna i bestia" w realiach wampirów zamknięta w kojarzących się z subkulturą emo ramach, tak w skrócie podsumować można ,,Zmierzch". Z tym, że Piękna wcale najpiękniejsza nie jest, za to Bestia swoim urokiem zniewala każdą dziewczynę. Nie jest to historia tak zła, jak mówią jej wrogowie, ani też tak rewelacyjna, jak upierają się fanki. Prawda leży pośrodku, a komiksowa wersja, bardzo wierna literze pierwowzoru, pokazuje to bardzo dobrze. ,,Zmierzch" to w końcu prosta historia o miłości - miłości naiwnej, słodkiej; miłości, która pełna jest trudów, ale trudy te da się z łatwością pokonać. Miłości o jakiej marzą nastolatki: że piękny książę na białym rumaku wpadnie do ich życia i porwie je w romantyczną i pełną przygód wyprawę z happy endem. Z tym, że współcześnie rycerz nie potrzebuje zbroi, za to musi być silny, zadbany i nieziemsko przystojny, a zarazem czuły i odpowiedzialny. Taki, jaki nie zdarza się w naszym świecie, dlatego Bella swój ideał znajduje w wampirze żyjącym pośród nas od bardzo dawna i wyznającym inne, niż obecny świat zasady. Graficznie Young Kim uderzyła w mangową stylistykę, przy okazji ułatwiając sobie pracę poprzez zapełnienie tła kadrów przerobionymi zdjęciami. Budynków i roślin. Nie mniej jej rysunki mają swój urok, szczególnie trafiając w gusta nastoletnich czytelniczek. Lekka kreska, piękni bohaterowie, niewielka porcja koloru i duża dynamika sekwencji akcji, czyli wszystko to, co w grupie docelowej modne. Przeciwników przekonywać nie ma sensu, za to dla fanek to pozycja obowiązkowa i (wraz z drugim tomem) znakomite uzupełnienie książek i filmów. Szczególnie, że polska edycja została pięknie wydana (ponad 200 stron w twardej oprawie, na znakomitym papierze) za naprawdę świetną cenę. Polecam. Recenzja opublikowana na moim blogu http://ksiazkarnia.blog.pl/2016/06/11/zmierzch-powiesc-ilustrowana-czesc-i-stephenie-meyer-young-kim/

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Lubię pierwszy tom Zmierzchu. Naprawdę. Jest ciekawy, męczący mrokiem i beznadziejną codziennością. I jest śmieszny. Dopiero dalsze książki robią z siebie pośmiewisko. I ten tomik również.

Powstał chyba na fali z-komiksowania każdej książki, która była na topie. I oczywiście nikt inny nie mógł przenieść historii na komiks, niż obywatel Korei (bez urazy, psze pani). Koreańskie rysunki, manhwy, są u mnie na samym końcu radosnego maźgaństwa, tuż za dziełami z Tajwanu. Po prostu są brzydkie. I tutaj Edziu, nawet olśniewający, jest brzydki. Przykro mi.

Historia, jak wspomniałam, podobała mi się. W komiksie też. Co prawda lubię czytać opisy i wyobrażać sobie scenerię, ale nie mam nic przeciw uproszczeniu opisu w formie rysunku. Kartkując tom można zauważyć, że miasteczko, las, szkoła, wszystkie miejsca bardzo, bardzo silą się na bycie typowymi dla Ameryki. Spojrzysz i od razu wiesz, bez czytania dymka, że to nie Europa czy Azja, lecz nasze kochane Stany. Ni to na plus, ni na minus.

I dobrze, że powstał jeszcze tom drugi i na tym skończyło się radosne rysowanie pani Kim Young. Jakby całość podsumować, to wyszło nijako. Meyer ze swoją opowieścią dała radę, ale Kim rysunkami serca nie podbiła. Się zastanawiam, czy drugi tom przeczytać. Może tylko przekartkuję, szkoda czasu.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)