Zboczeńcy na tronie. Erotomani i seksoholicy u władzy
Jerzy Beskidzki

„Zboczeńcy na tronie. Erotomani i seksoholicy u władzy” to książka Jezego Beskidzkiego, która przybliża nam znane postacie z historii, które zasiadały u władzy. Autor jednak postanowił pokazać nam ich nieco inne oblicze, aniżeli to, które wszyscy znamy z lekcji historii. Król, władca, polityk, sportowiec, czy księgowy to jednak też człowiek i swoje potrzeby ma, które musi oczywiście zaspakajać.
W tym tytule autor przedstawia władców historycznych, o których słyszał każdy z nas, ale niekoniecznie od strony ich życia seksualnego, które tutaj mamy możliwość dogłębnie poznać. I przyznam szczerze, że królowie potrafili szokować swoją rozwiązłością i wyobraźnią! Tutaj mamy możliwość poznania ich życia seksualnego, wyobraźni, ilości żon, kochanek, czy poznać nieco bliżej ich upodobania. Nie wszystkie przedstawione informacje są potwierdzonymi faktami, bo zdarza się również, że autor snuje domysły. Niemniej jednak czytając te historie możemy dostrzec fakt, że jak władcy mieli działać na rzecz swoich poddanych, jak najzwyczajniej w świecie brakowało im na to czasu, bo ich życie prywatne pochłaniało ich w większości czasu!
Autor potrafi zaintrygować. Sam tytuł z pewnością wielu skusi do sięgnięcia po książkę, ale co najważniejsze, gdy czytamy nie czujemy się znudzeni przedstawionymi faktami historycznymi, bo autor wszystko tak ciekawie przedstawia, że dla mnie nauka historii właśnie tak powinna wyglądać, a wtedy zainteresowałaby wszystkich!!
Choć bardzo zaskakująca, to genialna i z dużą dawką dobrego humoru książka, z której dodatkowo możemy poznać wiele faktów historycznych. 
Ja zdecydowanie polecam!!

"Zboczeńcy na tronie" Jerzego Beskidzkiego to zbiór ciekawych historii o ludziach będących na tak zwanym świeczniku. Autor zagląda (a my razem z nim) do sypialni różnych władców. Dla nikogo nie jest to dziwne, bo ludzie zawsze chętnie podglądają innych. Nie jest ważne co u siebie w domu, ale to, co jest u sąsiada. Taka już jest ludzka natura, że lubimy zaglądać w życie innych, a gdy odkrywamy coraz bardziej ciekawe sekrety, to tym bardziej mamy z tego satysfakcję. Najbardziej nas ciekawi to, co ukryte za ścianami domu.

"Życie władców od zawsze wzbudzało ciekawość zwykłych ludzi. Tajemnica, którą skrywały zamki i pałace, rozpalała wyobraźnię, a przepych monarszego dworu urastał w oczach poddanych wręcz do niewiarygodnych rozmiarów."
Przykładów erotomanów i seksoholików zasiadających na tronie jest bardzo dużo w historii. A pewnie byłoby jeszcze więcej gdyby wcześniej znano media. Trudniej byłoby wtedy cokolwiek ukryć, bo zawsze ktoś by coś wyśledził. W tamtych czasach nie było zbyt wielu rozrywek, więc pewnie dlatego seks był jedną z najlepszych, zwłaszcza dla możnych.
Zdrady, romanse i podboje miłosne od zawsze budziły sporą sensację, a gdy dotyczyło to osób z wyższych sfer, to każdy chciał poznać co pikantniejsze szczegóły. Do tej pory nic tak dobrze się nie sprzedaje jak ekscesy seksualne i wielkie skandale. A im większa władza, tym większy upadek moralny, a z tym wiążą się także też tragedie osobiste.

Niektórzy władcy dobrze są znani ze swoich wybujałych temperamentów, wszyscy wiedzą o Henryku VIII i jego żonach, o Kleopatrze i Cezarze, o szalonym Neronie, ale chyba żaden ród nie zasłynął tak, jak Włosi: Medyceusze, Sforzowie i Borgiowie, którzy znani są z trucia, kazirodztwa i mordowania swoich przeciwników.
W książce znajdziemy niemal całą paradę różnej maści dewiantów i zboczeńców, którzy zostawili swój ślad w niechlubnej historii. 
"Zboczeńcy na tronie" to dość zabawna książka, chociaż oparta na faktach i zapiskach kronikalnych, lecz co niektóre fragmenty można traktować tak na pół gwizdka, bo nie da się tego już sprawdzić, a może tak być, że kronikarz ze złości coś tam naskrobał i wymyślił, żeby zrobić na złość swemu władcy. Dlatego pewnie o niektórych władcach pisano więcej złych rzeczy a o innych wręcz wcale. Takim sposobem wokół niektórych władców rosła coraz bardziej otoczka wielkiego zboczeńca i erotomana.
Mnie najbardziej zaskoczył fragment o kardynale, który został papieżem...

"Niestety maniery schyłku średniowiecza zabraniały opisywać szczegółowo ekscesy, które miały miejsce w Sienie, i pozwalają jedynie wnioskować, że przyszły papież Aleksander VI nie stronił od seksu grupowego."
"Nowy papież nie miał oporów przed promowaniem wszystkich swoich dzieci..."
"Rodrigo Borgia zdecydowanie nie stronił od uciech doczesnych i nie krył się z tym, że jest kobieciarzem. Gdy był jeszcze kardynałem, spory ferment siała obecność jego kochanki Vannozzy, wokół której przez wieki narosło sporo znaków zapytania."
Autor te podejrzane pikantne sekrety z życia mniej lub bardziej znanych władców i możnych przekazuje w ciekawy sposób, czyta się książkę lekko, niemal jak powieść sensacyjną.
I chociaż ciekawość może nie jest najważniejszą cechą, to i tak zachęcam do lektury tej książki. Warto poznać intymne tajemnice królów i innych możnych Europy.

Za możliwość poznania tej książki dziękuję Pani Edycie z Wydawnictwa RM.

Czy miałeś wiedzę, że na przestrzeni wieków władzę sprawowali ludzie, którzy byli seksualnymi maniakami? Seks ich napędzał i motywował, wybujały temperament seksualny zasłaniał im oczy, kierował nimi i skłaniał do podejmowania odważnych, ale czasami nieodpowiedzialnych i złych decyzji. Przekonajmy się, czy władza była przez nich wykorzystywana w miłosnych igraszkach …

Jerzy Beskidzki zrobił „przegląd” władców na przestrzeni wieków, poczynając od Nerona, Cezara i Kleopatry, poprzez Kazimierza Wielkiego, Henryka VIII czy Augusta Poniatowskiego. Zdziwaczenie, zepsucie i nieokrzesanie władców przeraża i szokuje. Trudno sobie wyobrazić to, co autor nam przedstawia. Homoseksualiści, zboczeńcy czy biseksualiści, gwałciciele i pogromcy cnotliwych panien. Ich brutalność jest niepokojąca, często podejmowali decyzje pod wpływem seksualnych ekscesów czy przeżyć. Można się przekonać, jak wybujałe mieli życie erotyczne i jakim mogli się pochwalić temperamentem. Pikantnych szczegółów nie zabraknie, pomysłowość władców nie ma żadnych granic ani hamulców.

Beskidzki sięga po przykłady z historii, by pokazać, jak władza łączy się z upadkiem moralnym i osobistymi tragediami. Często odwołuje się do postaci takich jak cesarze, królowie czy dyktatorzy, których życie intymne było pełne skandali i perwersji. Przygląda się ich osobistym uzależnieniom, zdradom, dewiacjom seksualnym, które w jego opinii miały wpływ na ich polityczne decyzje. Dla autora, postawy erotyczne i seksoholizm u władzy to nie tylko temat tabloidowy, ale głęboko zakorzeniony w naturze władzy, gdzie absolutna kontrola nad innymi współistnieje z brakiem kontroli nad własnymi popędami.

Autor proponuje czytelnikowi szczególną perspektywę – traktuje seksualne dewiacje i uzależnienia od seksu jako zjawiska, które mogą być istotnymi elementami osobowości osób sprawujących władzę. Władza i jej blask wydają się sprzyjać nie tylko poczuciu niezniszczalności, ale również nadmiernej swobodzie, która w połączeniu z erotyzmem i seksoholizmem może przyjąć formy patologiczne. Autor pokazuje, że politycy, którzy w oczach społeczeństwa powinni być wzorcami moralności i odpowiedzialności, często są w rzeczywistości osobami, które nie potrafią kontrolować własnych popędów, co ma swoje odzwierciedlenie w ich decyzjach politycznych.

Książka Jerzego Beskidzkiego Zboczeńcy na tronie jest dziełem, które nie pozostawia czytelnika obojętnym. To wnikliwa, a zarazem szokująca analiza nie tylko psychologicznych, ale i społecznych mechanizmów, które rządzą życiem intymnym osób posiadających władzę.

Zboczeńcy na tronie to lektura dla tych, którzy nie boją się trudnych tematów i kontrowersyjnych wniosków. Jest to praca, która stawia ważne pytania o granice władzy, moralności i prywatności. Choć może być uznana za zbyt sensacyjną, stanowi jednak mocną próbę analizy zjawiska, które nie zostało wystarczająco zgłębione w literaturze – jak osobiste życie polityków, w tym ich uzależnienia, mogą wpływać na kształtowanie polityki. Beskidzki nie tylko odkrywa mroczne strony władzy, ale również zmusza do refleksji nad tym, jak łatwo może zostać przekroczona granica między odpowiedzialnością, a destrukcją, kiedy intymne potrzeby zaczynają wpływać na decyzje mające znaczenie dla całych społeczeństw.

Czy masz na tyle odwagi, aby zerknąć do alkowy władców?

Zanim przystąpiłam, do przeczytania książki nieznanego mi do tej pory autora Pana Jerzego Beskidzkiego zapoznałam się z opisem treści i wstępem, który może, dać pewne wskazówki skąd zaczerpnięty został pomysł na napisanie książki. Jest to dla mnie bardzo ważne, gdyż wiem, jakie aspekty będzie, brał pod uwagę, tworząc każdy rozdział, który bywa najczęstszymi i najskrytszymi tajemnicami. Lubimy wraz z autorem je odkrywać i przyglądać się im nieco bliżej, gdyż to, co jest, nam zazwyczaj obce jest głębią wartą przyjrzenia się jej historii na dłuższy czas.

Książka pt. ''Zboczeńcy na tronie. Erotomani i seksoholicy u władzy'' na pierwszy rzut oka odsłania wiele obliczy twarzy osób, które kochają, rządzę władzy, ale pojawia się również sztuka ukazania, jacy są naprawdę, czy udają prawdziwość osobowości, kochliwości, czy jednak ukrywają sprytnie charaktery będące tylko namiastką tego, co jest jeszcze przed nimi.

Historia jest i zawsze bywa nieujawniona tym osobom, które chcą, aby ujrzeć ją w innym świetle, a muszą być nastawione, że być zaskoczeni mocno, czy jeszcze zostaną utajnione nowe horyzonty zdradzające, czy liczy się wyłącznie zaspakajanie potrzeb, uczty, a może jednak pojawi się ta upragniona miłość nie na pokaz, lecz prawdziwa.

Autor w delikatny sposób przedstawia, jak wyglądało barwne życie seksualne bohaterów kochających mieć władzę nad własnym ciałem, kochanków, zabawiających się kosztem rodziny zazdrosnych o siebie wzajemnie rodzin. W trakcie czytania pojawiają się pytania dotyczące, czy konieczne było posiadanie mocnego i wytrwałego temperamentu w osiągnięciu głównego celu do władzy kosztem ciała, czy jednak należało go nie
mieć.

Książka ta nie zawiera rozdziałów.

Przyznam, że książki tej nie czyta się szybko ze względu na zamieszczoną w niej małą czcionkę.

Warto podkreślić to, że autor umiejętnie korzysta ze źródeł bibliograficznych. Myślę, że to ułatwi zrozumieć, co miał na myśli poprzez wstawienie, odpowiednich fragmentów wyjaśniających, co wydarzyło się w przeszłości na podstawie wykonanych wcześniejszych badań historycznych i odniesienia się do nich.

Jak najbardziej polecam przeczytać tę książkę.

"Zboczeńcy na tronie. Erotomani i seksoholicy u władzy" to książka, która przedstawia nam historie i postacie historyczne z zupełnie innej perspektywy. 

Poznamy pikantne szczegóły dotyczące życia seksualnego ale również przeczytamy o różnych zaburzeniach, dewiacjach czy po prostu chorobach psychicznych i chorych praktykach.

Bardzo podobało mi się, że autor przytaczał tutaj różne źródła historyczne. Z niektórych wprost można pozyskać informacje, z innych trzeba czytać między wierszami.

To również lektura o nadużyciu władzy, wykorzystywaniu jej do własnych zachcianek. Co często nie powodowało zbytniej popularności władcy, przynajmniej tej pozytywnej.

Przeczytamy tutaj m.in. o Aleksandrze III Wielkim, Kleopatrze, Kaliguli, Neronie, Mieszku I, Bolesławie Chrobrym, Kazimierzu Wielkim, Henryku VIII, Elżbiecie Batory, Karolu II Stuarcie czy Ludwiku XV.

To historia jakiej nie uczy się w szkołach, jednocześnie bardzo ciekawa bo znajdziemy tutaj wytłumaczenie czy powody różnych wydarzeń jak niewyzbycie się starych zwyczajów po przyjęciu nowej religii.

To nie tylko historia o różnego rodzaju dewiantach, erotomanach czy nimfomanach, ale również polityce czy utrzymaniu niezależności własnego kraju.

Jerzy Beskidzki jest historykiem i ta książka dotyczy historii. Jak wskazuje tytuł opisuje władców, którzy mieli problemy ze swoją wybujałą  seksualnością. Opisane sytuacje szokują, zwłaszcza te dotyczące cesarzy rzymskich. Tyberiusz był podejrzewany o gwałcenie  noworodków i niemowląt. Kaligula żył w oficjalnym konkubinacie z rodzonymi siostrami. ,,Neron już od wczesnych lat wykazywał skłonności do dewiacji seksualnych. Współżycie z własną matką, Agrypiną, można uznać za szczyt zboczenia." Lukrecja Borgia była prawdopodobnie córką, żoną i synową papieża.

Wiele postaci historycznych to często homoseksualiści, biseksualiści, bigamiści, seksoholicy. Wielu miało różne zboczenia. ,,Spintrie miały być zresztą autorskim wynalazkiem Tyberiusza - była to pozycja, w której brało udział przynajmniej trzech mężczyzn spółkujących z sobą równocześnie." Heliogabal ,,przebrany za kobietę pojawia się nocami w tawernach i domach publicznych, odgrywając rolę prostytutki." ,,Ponieważ jednak  włóczenie  się po mieście było niebezpieczne, urządzono dom publiczny w pałacu. Przed jednym z pokojów, zasłoniętym kotarą, cesarz stał nago, jak to czyniły prostytutki najniższej kategorii, zapraszając rzekomych przechodniów kuszącym głosem, aby wstąpili na chwilę rozkoszy." Elżbieta Batory ,,Zwabiała młode dziewczęta do wieży zamkowej, gdzie poddawane były  torturom. Jej ulubionym narzędziem stała się "żelazna dziewica" -  metalowa skrzynia w kształcie człowieka, naszpikowana wewnątrz metalowymi kolcami. Zamykane w nich dziewczęta powoli się wykrwawiały."

Książka napisana prostym przystępnym językiem, poszerza wiadomości historyczne nie tylko o ekscesy seksualne władców. Dowiadujemy się o bitwach w których brali udział władcy, przebytych chorobach czy przyczynie śmierci. Są też informacje mniej oczywiste. Jak choćby, że Kazimierz Wielki był bigamistą, a Henryk Walezy biseksualistą. Wszystko to oparte jest na źródłach historycznych. Autor zastrzega jednak w kilku miejscach, że niektóre opowieści mogą wynikać z plotek, jakie rozpowszechniały się w tamtych czasach. Na końcu książki zamieszczona została obszerna bibliografia z której korzystał autor. Ramy czasowe sięgają końca XVIII wieku. Pewnie wśród późniejszych postaci historycznych również znajdziemy osoby o różnych dewiacjach seksualnych. Być może autor przybliży je nam w następnej pozycji popularnonaukowej.