Zamieć
Ken Follett

Śmiało można powiedzieć, że Ken Follet to autor niezawodny, który doskonale sprawdza się w róznych gatunkach. Tym razem w okresie świąteczno-noworocznym sięgnęłam po kryminał "Zamieć", który dobrze wkomponował się w klimat świąt oraz aury panującej za oknem. Była to dobra lektura, na przyzwoitym pozimie, ale nie doskonała. Jednak od strony warsztatowej trudno autorowi cokolwiek zarzucić. Natomiast sam przebieg akcji był interesujący, ale nie powalał.

Wszystkie wydarzenia kręcą się wokół laboratorium Oxenford Medical (zwanego Kremlem),którego właścicielem jest Stanley Oxenford. Testuje tam antywirusowy lek, a badania nad nim są finansowane przez Departament Obrony Stanów Zjednoczonych. W budynku przechowuje się próbki niezwykle groźnych wirusów. Pracownik laboratorium - Michael Ross zostaje zainfekowany wirusem Madoba-dwa (mutacja Eboli) i umiera. Wszyscy zachodzą w głowę w jaki sposób mogło do tego dojść.

Jednak główną aferą kryminalną staje się napad na laboratorium, na którego czele stoi syn Stanleya - czarna owca rodziny - Kit, który roztrwonił mnóstwo pieniędzy na hazard i popadł w ogromne długi. Liczy na to, że na tym napadzie zarobi ogromną kasę, która pozwoli mu je spłacić. Opracował on plan napadu i zdradził jak obejść system zabezpieczeń. Grupa ludzi, która mu towarzyszy w kradzieży to ludzie bezwględni, pozbawieni skrupułów. Zamierzają wynieść z laboratorium próbki wirusa, który jeżeli się rozprzestrzeni, to będzie stanowić broń masowej zagłady. Napad został zorganizowany na wyraźne zlecenie kogoś, kto chce użyć tej broni do jakiegoś zamachu terrorystycznego. Jak się okaże, podczas napadu nie wszystko poszło zgodnie z planem, sytuacja wymknęła się spod kontroli a sprawy się mocno skomplikowały i po rabunku cała bandycka grupa trafia do domy Stanleya, gdzie akurat cała rodzina obchodzi Święta Bożego Narodzenia. Są tam również dwie córki właściciela laboratorium - Olga i Miranda, ich mężowie oraz dzieci. Sytuacja staje się niezwykle niebezpieczna, a życie świętujących tam członków rodziny Stanleya wisi na włosku.

Uwagę czytelnika przyciąga nie tylko wątek kryminalny ale również życie prywatne Stanleya i jego córek, a podczas uroczystości wigilijnej na jaw wychodzą różne sekrety związane z tą rodziną. Znaczącą rolę zarówno w śledztwie jak i w życiu osobistym Stanleya odegra szefowa ochrony w jego laboratorium - Toni Gallo.

Na pewno smaczku całej akcji dodawało tło jakim był okres świąteczny oraz zamieć śnieżna, która miała wpływa na przebieg akcji. Pogoda dobrze współgrała z aurą tajemniczości, niedopowiedzeń, zagrożenia. Czytając, obserwałam zamieć śnieżną u siebie za oknem i pomyślałam, że trafiłam z tą lekturą w idealny czas. Niewątpliwie książka jest intygująca, ale ponieważ wcześniej przeczytalam kilka innych, doskonałych powieści Kena Foletta, to na ich tle wypada, niestety dosyć słabo. Gdybym ją przeczytała przed nimi, to nota byłaby wyższa. Jednak czasu poświęconego tej lekturze nie uważam z stracony. A tak przy okazji, to analogie do niedawno panującego na świecie wirusa COVID nasuwają się same.

Interesująca, wciągająca historia. Szybko się czyta i pomimo pewnych niedociągnięć, a może bardziej naciąganych wątków, jest to całkiem dobra książka. Chociaż jedna ze słabszych Folletta.