Wyryte w sercu
Tara Johnson

Akcja rozgrywa się w latach 1861-1862 w Savannah, w Georgii.
Keziah Montgomery żyje pod ciężarem oczekiwań rodziny, zagorzałych.
Gdy do ich domu wkraczają napięcia związane z wojną secesyjną, dziewczyna jest przeciwna temu, aby uczestniczyć w balach i flirtach.
Keziah pomimo innych poglądów niż rodzina nie wyobraża sobie ucieczki. Wszystko zmienia się dzięki koledze ze szkolnych lat.
Doktor Micah Greyson zawsze postępuje zgodnie ze swoimi przekonaniami, nawet gdyby miało to być ryzykowne. Jednak W jego życiu pojawia się ktoś, kto zmienia punkt myślenia.
Mogłoby się wydawać, że to powieść jakich wiele. Nic bardziej mylnego to historia o walczącej z własnymi demonami dziewczynie, która chce walczyć o siebie, o miłość,o miejsce w tym okrutnym świecie. Jest odważna i nieprzejednana, krucha, ale i twarda jednocześnie.
Keziah nie da się nie lubić, a jej osoba sprawia, że mimowolnie stajemy się uczestnikiem i podglądaczem jej życia

Keziah by spełnić oczekiwania rodziny musi ukrywać to, że choruje na epilepsję, dlatego też jest jej na rękę, że z powodu wojny secesyjnej nie będzie musiała uczestniczyć w balach. Kobieta nie czuje się dobrze w swoim domu, jednak nie potrafi uciec, dopekkrk jej kolega ze szkolnych lat Micah pokazuje jej prawdę. Micah jest lekarzem i zawsze postępuje z poczuciem obowiązku, zmienia się to kiedy do jego życia wkracza Keziah. Jaki wpływ na życie bohaterów będzie miała panującą wojna? Jak potoczą się ich losy?

To moje pierwsze spotkanie z twórczością autorki i uznaje je za naprawdę udane. Bardzo lubię książki w których akcja rozgrywa się w odległych dla Nas czasach, tym razem to Stany Zjednoczone w latach 1861-62, więc okres trwania wojny secesyjnej i muszę przyznać, że autorka idealnie oddała klimat tamtych czasów, bardzo realnie opisywała wydarzenia tamtych lat. Fabuła książki została w ciekawy sposób nakreślona, a dzięki przyjemnemu stylowi autorki czytało mi się ją naprawdę dobrze i szybko. Bohaterowie powieści zostali dobrze wykreowani i już od pierwszych stron zaskarbili sobie moją sympatię i ogromnie im kibicowałam. Oboje mimo czyhających niebezpieczeństw postanowili ratować innych ludzi, autorka ukazała ich niesamowitą odwagę i determinację, przy okazji wplatając w to wątek romantyczny pomiędzy Keziah i Micah, który został tutaj w bardzo subtelny sposób pokazany, wszystko toczyło się swoim rytmem i nie było w ich relacji nic wymuszonego. "Wyryte w sercu" to niezwykle emocjonalna, poruszająca i wartościową historia, w które poruszane są ważne i ponadczasowe kwestie. Mi się naprawdę podobało! Moja ocena to 8/10.

„Doskonała miłość usuwa lęk”.

To co dla nas jest najważniejsze, to czym kierujemy się w swoim życiu i co stanowi o naszej wartości mamy wyryte w sercu. To nasze drogowskazy życiowe i zasady, którymi kierujemy się na co dzień. Niezależnie, jak inni nas postrzegają i oceniają w swoich oczach, bądźmy sobą, hołdujmy swoim cennym ideom i nie pozwólmy, aby inni nami kierowali i stanowili, jak mamy się zachowywać.

Podobna sytuacja dotknęła bohaterkę powieści, młodą kobietę, Keziah Montgomery. Chorująca na epilepsję, żyje w rodzinie, która wstydzi się jej choroby i skrzętnie ją ukrywa przed światem. Nie jest leczona, gdyż ojciec uważa, że dla niej nie ma już żadnego lekarstwa. Dziewczyna stroni od wszelkich imprez i spotkań w obawie przed kolejnymi atakami choroby. Sytuacja diametralnie się zmienia, gdy do życia dziewczyny wkracza przyjaciel ze szkoły, teraz doktor, Micah. Chcę ją wyleczyć, stara się wymóc na jej rodzinie obietnicę, że pozwolą, aby jej pomógł. Niestety, nie uzyskuje akceptacji ojca. Warto dodać, że cała akcja rozgrywa się w czasie, gdy toczy się wojna secesyjna między północą a południem. Wojna dobra ze złem, gdzie ofiarami w znacznej mierze się niewolnicy, czarnoskórzy niewolnicy. I właśnie dziewczyna, wbrew woli swojej rodziny, ale i ich początkowej niewiedzy, stoi po stronie słabszych i ciemiężonych. Jej przyjaciel Micah ma podobne przekonania, co bardziej ich do siebie zbliża. Keziah cały czas uważa go tylko za przyjaciela, ale on ma inne marzenia, dla niego Keziah jest kobietą życia. Ona oczywiście nie ma o tym pojęcia. Czy w końcu ujrzy w nim mężczyznę, który nie widzi świata poza nią? Czy da mu szansę, pomimo że znajdzie się on w sytuacji, która skomplikuje ich relacje? Warto dodać, że rodzina dziewczyny widzi u jej boku innego mężczyznę. Czy pokłady miłości, które drzemią w tym młodym zakochanym mężczyźnie wystarczą, aby pokonać wszelkie przeciwności losu na drodze miłości? Przekonajmy się sami ...

Wyryte w sercu to niesamowita historia, ale bardzo prawdopodobna. Ukazuje walkę o miłość, miłość trudną od samego początku, której droga jest usłana cierniami. To walka o związek, któremu wszyscy się przeciwstawiają, rodzina nie akceptuje ich relacji. Czy zwycięży zdrowy rozsądek czy jednak płomienne uczucie? Oczywiście, każdy zapewne chciałby, aby historia miała szczęśliwe zakończenie. Ale wiadomo, że w życiu nie zawsze jest łatwo i przyjemnie, nie zawsze spełniają się nasze marzenia. Ale jedno jest pewne, trzeba marzyć i dążyć do spełnienia swoich pragnień, ale należy pamiętać, aby w realizacji tego celu się nie zatracić i zachować godność. Nie wolno budować swojego szczęścia na nieszczęściu innych. Tak zbudowana przyszłość nie będzie satysfakcjonująca, wcześniej czy później głos sumienie się wydobędzie.

Młodzi bohaterowie postawili iść ku szczęściu drogą prawą i sprawiedliwą, byli wrażliwi na ludzką krzywdę i starali się dojrzeć drugiego człowieka. Stanowią godny do naśladowania przykład, że drugiemu człowiekowi należy pomóc, niezależnie po której stronie barykady jest, czy jest czarny czy biały, biedny czy bogaty. Liczy się człowiek, każdy jest wartościowy i ma prawo do życia. Dlaczego? Każdego stworzył Pan Najwyższy i to On nami się opiekuje i nas wspiera w każdej trudnej chwili. Należy pamiętać, aby się w życiu nie zatracić i nie stracić kontaktu z Bogiem. Życie z Panem w sercu gwarantuje nam wieczne szczęście i opiekę w każdym dniu. To są wartości bezcenne, bez których nasze życie traci na wartości.

„Czasem trzeba umrzeć, by żyć”.

Ta powieść jest piękna sama w sobie. Hołduje cennym wartościom, jak czystej i nieskazitelnej miłości, wierności ideałom i wyznawanym zasadom, pomoc pokrzywdzonym i potrzebującym, walka ze złem w różnych jego postaciach, narażanie własnego życia dla ratowania innych. Tą książką czytelnik się delektuje od pierwszych chwil, smakuje ją powoli i delikatnie, i nie dopuszcza do siebie myśli, że ona może się skończyć. Nasza obecność wśród bohaterów to dla nas wielka lekcja pokory i skruchy, zmusza nas do przewartościowania własnego życia. Pokazuje nam, jakie wartości są cenne i należy je pielęgnować i stosować w codziennym życiu. Bo tak naprawdę po co nam cenne wartości materialne i bogactwa, jak nie mamy w sobie sympatii dla drugiej osoby, miłość jest nam obcym i nieznanym uczuciem, a drugi człowiek jest nam potrzebny wtedy, gdy od niego czegoś oczekujemy. Smutny, ale obraz bardzo częsty w dzisiejszym czasach ciągłej pogoni za „czymś” i niekończącego się konsumpcjonizmu.

„Dlaczego? Dlaczego kolor skóry powinien wyznaczać granicę między wolnością i zniewoleniem? Dlaczego majątek i pieniądze miałyby określać różnice między gnębicielem i ciemiężonym? Pan Bóg powiedział nam, że stworzył człowieka na swój obraz. Nie tylko białego, ale wszystkich ludzi”.

Opowiedziana przez Tarę Johnson historia płynie wartkim strumykiem, nieśpiesznie i taktownie, omija niebezpieczne miejsca, ale się o nie trąca, błądzi w ciemnych oparach wybuchów armatnich, ale znajduje bezpieczne wyjście. Emocje trudne do okiełznania, z jednej strony wzburzają i złoszczą, a z drugiej okraszają ciepłem nasze spragnione miłości serca.

Pamiętajcie, usiądźcie wygodnie i w samotności, ta lektura wymaga spokoju i oderwania się od codziennych obowiązków. Ona skłania do niesamowitych refleksji, oj uważajcie, na pewno nie będzie wam obojętna. Spadnie na was lawina pytań i sugestii. Warto się skupić i odpowiedzieć sobie szczerze na pytanie, co w życiu jest najważniejsze?

To książka, która podbije serce każdego, kto weźmie ją do ręki!

Dawno nie sięgałam po literaturę obyczajową, powrót do tego typu literatury pokazał mi że nadal uwielbiam takie historię, dowodem na to może być to że przeczytałam książkę na raz.

Keziah cierpi na padaczkę, rodzice chcą jak najszybciej wydać ją za mąż, tak żeby t wstydliwy sekret nie ujrzał światła dziennego. Gdy na balu dochodzi do skandalu z jej atakiem, matka boi się że córka jest towarzysko stracona. Na ich „szczęście” na równi z tym przychodzi wiadomość że rozpoczyna się wojna secesyjna.

Micah jest lekarzem. Chce zniesienia niewolnictwa i wie że w jego rodzinnym mieście Savannah będzie musiał stanąć po przeciwnej stronie barykady niż reszta mieszkańców. Kiedy na tym samym balu trafia na Keziah, pomaga uporać się jej z atakiem epilepsji, już wie że jego życie nie będzie takie samo, a o tej dziewczynie nie będzie potrafił zapomnieć.

Czy Ci dwoje zawalczą o swoje uczucie? W końcu mamy początek 1800 roku, w tych czasach to rodzice planują małżeństwa i bardziej od miłości liczy się status społeczny, a nie można też zapomnieć że Micah chciałby zniesienia niewolnictwa, czego nie popieraja rodzice Kezaih.

Historia pełna emocji, od tych pozytywnych po strach i gniew. Choroba córki z którą nie mogą pogodzić się rodzice, zamiast ją wspierać, wstydzą się, chwilami miałam wrażenie że ważniejsze jest co ludzie powiedzą niż własna córka. Odwaga Keziah i walka w słusznej sprawie, oburzenie i niesprawiedliwość że kolor skóry decydował kto jest panem, a kto niewolnikiem. Książka oddaje klimat tamtych czasów, oczarowuje od samego początku, poczynając oczywiście od okładki, ale też zmusza do myślenia, nad dyskryminacją. Jeśli szukacie czegoś więcej niż romansu to polecam.