Wszystko
Atka Brożek

Nie do końca wiem, jak ocenić książkę, wnioskując z okładki, młodej i debiutującej pisarki. Bo na początku mnie mocno zirytowała. A w zasadzie zirytowała mnie główna i jedyna bohaterka tej opowieści - Anka, pięćdziesięciokilkuletnia kobieta, która ma rodzinę, męża, syna, ale rozpacza z powodu utraconej miłości. Kobiecej, dodajmy. I nie, nie chodzi tutaj o jakieś modne świntuszenie, ale jednak o silną relację emocjonalną z inną kobietą. Taką bardzo kobiecą. I przyznam, że ten wątek wydaje mi się być w tej książce najciekawszy, bo autorka z jednej strony pokazuje kobiecą psychikę, z drugiej dotyka w subtelny jednak sposób owej tajemnicy kobiecości i dwuznaczności naszej natury. Ta książka bywa momentami za wulgarna, ale moim zdaniem właśnie w kwestiach relacji głównej bohaterki z Magdą, która nota bene jest od niej dużo młodsza, potrafi być zaskakująco subtelna. I pewnie wolałbym aby autorka mniej koncentrowała się na piciu i narzekaniu głównej bohaterki (jak najbardziej zrozumiałym), a więcej na owych relacjach. Lektury nie ułatwia też forma książki. To jest zapis monologu głównej bohaterki, uzupełniany tylko drobnymi wstawkami. Być może dlatego chętnie bym zobaczyła adaptację książki na scenie. Ale polecam, bo mimo wszystko książka warta jest uwagi, właśnie ze względu na nienachalną i naturalną wiwisekcję kobiecości. W każdym wieku.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)