Wstyd
Helen FitzGerald

Su jest nastolatką, koreanką. Jako niemowlę została adoptowana przez małżeństwo Ruth i Berniego. Adopcyjni rodzice stworzyli jej dobry, bezpieczny, kochający dom. Lea to biologiczna córka Ruth i Berniego. Przyrodnie siostry nie mają najlepszych stosunków. Lea jest bardzo rozrywkowa, wyluzowana, lubi się zabawić i nie stroni od używek i od mężczyzn. Z kolei Su jest tą grzeczniejszą siostrą, która dobrze się uczy, jest rozsądna, odpowiedzialna, nie baluje, nie upija się, nie romansuje z kim popadnie. To Su w pewnym sensie jest oczkiem w głowie rodziców, których nigdy nie zawiodła, co budzi zazdrość Lei. Lea marzy o tym aby wyjechać na wakacje z przyjaciółkami. Rodzice godzą się na to pod jednym warunkiem, że Su pojedzie z nimi. Obie dziewczyny nie są zachwycone tym pomysłem, ale ostatecznie wyjeżdzają razem na Majorkę. Na wakacjach Lea z koleżankami ostro imprezują, jest alkohol, narkotyki i przygodny seks. Su stara się opierać ich wpływowi. Jednak ostatniej nocy wszystkie lądują w barze, gdzie Su wypija drinka, do krórego dosypano jej narkotyków. Pod wpływem tej mieszanki traci nad sobą kontrolę i uprawia seks oralny z dwunastoma facetami. Robi to na oczach wszystkich ludzi w barze, w ty Lei, która również będąc pijana i naćpana jeszcze ją dopinguje zamiast próbować powstrzymać. Następnego dnia Su odkrywa, że ktoś sfilmował całe zdarzenie i wrzucił do internetu, a liczba wyświetleń filmiku rośnie w zastraszającym tempie. Dziewczyna jest zrozpaczona, postanawia uciec i poczekać w ukryciu aż sprawa ucichnie. Lea sama wraca do domu rodzinnego. Rodzice dziewczyn są przerażeni i wściekli gdy dowiadują sie co wydarzyło się na wakacjach. Ruth wysyła Leę z powrotem na wyspę aby szukała siostry, sama również zaczyna działać. Niebawem okazuje się, że policja nie będzie prowadzić poszukiwań bo Su daje znać, że nie chce aby jej szukano. Kolejną złą wiadomością jest to , że sprawcy zbiorowego gwałtu pozostaną bezkarni, ponieważ na filmiku widać jak dziewczyna wyraża na wszystko zgodę. Ruth, która jest sędzią zostaje wysłana na przymusowy urlop, a Su zostaje skreślona z listy studentów uniwersytetu medycznego. W jednej chwili świat całej rodziny się rozpada. Ruth postanawia odnaleźć oprawców córki i sama wymierzyć im karę. Próbuje również odnaleźć Su i sprowadzić ją do domu. Czy osiągnie swoje cele? Gdzie jest Su? Jak ułożą się relacje w tej rodzinie po tym wszystkim? Helen Fitzgerald w książce " Wstyd" porusza bardzo ważne i trudne tematy. Pokazuje jak niszczycielską siłę mają w sobie narkotyki i alkohol, a to co wydaje się nastolatkom świetną zabawą, w jednej chwili może wymknąć się spod kontroli i mieć tragiczne skutki. Historia jest też przykładem jak potężną moc ma internet. Pokazuje jak jeden głupi, upokarzający, ośmieszający filmik wrzucony do internetu zaczyna życ własnym życiem i może zrujnować życie całej rodziny. Książka jest smutnym obrazem czasów w jakich żyjemy. Jednak całość nieco mnie rozczarowała. Czegoś mi w niej zabrakło. Niby dobrze się to czytało, temat bardzo ciekawy, bolesny, trudny, a emocji jakby za mało? Może to wrażenie, że Su jakby zbyt szybko i łatwo się pozbierała po tym co ja spotkało? Niespodziewałam się również, że zasłużoną karą według Ruth będzie "sprawiedliwość naprawcza". Liczyłam raczej na więcej gniewu, wściekłości, szału. Myślałam, że pojawi się nieopanowana chęć zemsty, być może krwawej. A tymczasem Ruth i Su jakieś takie zbyt opanowane. Niemniej jednak myślę, że lektura byłaby świetna dla młodzieży, szczególnie tej lubiącej ryzykowne zabawy. Aby dać do myślenia, otworzyć oczy na to, że jest cienka granica, za którą zwykła zabawa zamienia sie w tragiczną historię mającą wpływ na resztę ich życia.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Ta książka bardzo mnie zmęczyła. Wszystko działo się szybko i chaotycznie. Nie wiem czy taki był zamysł autorki, ale u mnie się on nie sprawdził. 4 razy miałam ochotę odłożyć tę pozycję i już nigdy do niej nie wracać. Jakoś się jednak przemogłam, ale nie powiem, żeby było warto.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Autorka niniejszej książki jest autorem kilku bestsellerów, pracowała także jako kurator sądowy. Wychowała się w Australii, mieszka z mężem i dwójką dzieci w Glasgow. Osiemnastoletnia Su razem ze swoją młodszą siostrą wyjeżdżają na upragnione wakacje na Majorkę, aby świętować zdaną maturę. Dziewczyny imprezują do ostatniej nocy, na której Su popełnia swój największy błąd w życiu. Do domu wraca tylko Leah. Książka świetnie ukazuje problem jakim są mechanizmy wirtualne rządzące światem. Każdy może nagrać kompromitujący inną osobę film i opublikować go w internecie. Okazuje się, że prawo jest nieskuteczne i nie potrafi objąć ofiary ochroną. Poznamy jakie konsekwencje ma publikacja takiego filmu dla ofiary i jej najbliższej rodziny. Zobaczymy jak bardzo ludzie potrafią chełpić się brudami innych osób i ich osądzać. Książka Helen Fitzgerald nie porusza łatwych spraw, jednak mimo to bardzo szybko się ją czyta. Skierowana jest ona przede wszystkim do starszej młodzieży, gdyż zawiera dosadne opisy. Synonim zabawy rozumianej przez współczesną młodzież jest bardzo dziwny. Picie, narkotyki, przygodny seks jest pakietem standardowym. Czytanie o tym może naprawdę przyprawić o dreszcze. Znajdziemy tu także tematy odnośnie aborcji, przynależności rasowej. Wyraźnie jest także ukazana walka rodziców o swoje dzieci.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

,,Co zrobisz, gdy Twoją największą wpadkę zobaczy cały świat?" Wiecie ja kto bywa z Internetem... Co raz do niego trafi, pozostanie w nim już na zawsze. Dobrym tego odzwierciedleniem jest również ironiczne stwierdzenie ,,Poza Internet nie wyjdzie". Skoro jest w Internecie, to jest w takim miejscu, do którego dostęp w dzisiejszych czasach ma praktycznie większość żyjących na świecie ludzi. Dopóki pozostajemy w strefie zabawnych filmów o kotach, to wszystko jest jeszcze w porządku. Gorzej, jeżeli do sieci trafi video, na którym widać coś, co nigdy nie powinno ujrzeć światła dziennego... Su zawsze była przykładną uczennicą, istną prymuską. Nigdy nie nosiła krótkich spódniczek i bluzek odsłaniających zbyt dużo ciała. Nigdy nie sprawiała problemów wychowawczych. Planowała iść na dobre studia na elitarną uczelnię, odkładała na nie pieniądze, dorabiała sobie po szkole i zawsze idealnie się uczyła. Miała doskonały kontakt z rodzicami, wstydziła się chłopaków i nigdy nie pozwoliła sobie na ,,chwilę zapomnienia" z żadnym z nich. Podczas wakacji, na które wybrała się ze swoją przyrodnią siostrą, przekroczyła wszelkie granice. A film z jej wyczynem bardzo szybko trafił do sieci. Widać na nim skąpo ubraną Su, która uprawia seks oralny z dwunastoma facetami. Dodatkowo osoba w tłumie, która zachęca ją do działania i podsyca atmosferę to właśnie jej siostra. Dziewczyna postanawia zniknąć, ale jej matka, zawodowa sędzina, robi wszystko, aby ją odnaleźć. Tylko co, jeżeli Su nie chce być odnaleziona? Bardzo ciężko jest mi zakwalifikować tę powieść do jakiegokolwiek gatunku. Jest naprawdę ciężka do jednoznacznej klasyfikacji. Jednak ma w sobie coś, co naprawdę potrafi przyciągnąć. Przedstawiona w niej historia jest jak najbardziej realistyczna, choć niektórym osobom może się wydać przesadzona. Ja jednak dostrzegam w niej złożoną problematykę i kilka ściśle połączonych ze sobą motywów. To nie jest historia tylko o tym, że młoda dziewczyna żałuje tego, co zrobiła. Ona nie tylko chce zapomnieć, chce to wydrzeć z siebie, bowiem to wydarzenie wżarło się głęboko w jej duszę i umysł. Chociaż stara się być silna i głęboko wierzy w to, że już niebawem wszyscy zapomną o jej wpadce, a film przepadnie w czeluściach Internetu, chociaż sprawia wrażenie częściowo obojętnej, to jestem przekonana, że w dużej mierze kierował nią strach i mnóstwo obaw. Książka ta w pewnym sensie prezentuje również potrzebę akceptacji i próbę dostosowania się do otaczającego nas świata. Skłania nawet do lekkich refleksji, bowiem z łatwością można się zacząć zastanawiać, czemu mądrzy ludzie tacy jak Su próbują zyskać poparcie u ludzi pokroju jej siostry? Lea jest dziewczyną, której w głowie siedzi tylko popularność, ciuchy, imprezy i spotykanie się z płcią przeciwną. Jest przeciwieństwem swojej adoptowanej siostry i mimo że kiedyś były niemal nierozłączne, okres dojrzewania diametralnie to zmienił. I dlaczego taka Su, dziewczyna naprawdę ambitna, uległa wpływom Lei? Dlaczego chciała, żeby siostra ją zaakceptowała? To właśnie był jeden z głównych powodów, które doprowadziły do takiego stanu rzeczy. To, oraz nieodpowiedzialność Lei. Ta historia to piękny obraz tego, do czego może doprowadzić chwila nieuwagi, ludzka głupota i brak zdrowego rozsądku. Bo wiecie, wszystko jest dla ludzi, ale trzeba znać umiar. Pojawia się tutaj również wątek relacji rodzic-dziecko, który w pewnym stopniu również ma wpływ na to, co się stało. Autorka w doskonały sposób przedstawiła związki przyczynowo-skutkowe, cofając się w czasie i przedstawiając historię rodziny Su i Lei. Tempo akcji jest raczej umiarkowane, fabuła wydaje się być logiczna i uważny czytelnik z pewnością szybko zrozumie, co wydarzyło się tego feralnego wieczoru, gdy Su popełniła największy błąd w swoim życiu. Natomiast dalszy rozwój wydarzeń potrafi być zaskakujący. Autorka wprowadza kilka dodatkowych elementów, nieco mąci czytelnikowi w głowie, ale to tylko podsyca atmosferę. Helen Fitzgerlad poradziła sobie również całkiem dobrze z kreacją bohaterów, ciekawą postacią jest również matka dziewczynek, zawzięta sędzina, która uruchamia wszelkie swoje kontakty, aby odnaleźć córkę. Idealnym dopełnieniem jest klimat powieści, bardzo dobrze oddający powagę zaistniałej sytuacji, myśli Su oraz jej wewnętrzne rozdarcie. Wstyd to naprawdę intrygująca powieść, o ciekawej i wciągającej fabule, która potrafi nas zająć na jakiś czas. Być może nie jest to historia, która pozostanie z nami na zawsze, być może nawet nie na długo, ale z pewnością ma w sobie kilka elementów wartych uwagi. Jest bardzo życiowa, realistyczna i zgodna z realiami dzisiejszego świata. Można w niej dostrzec sporo emocji, wyciągnąć z niej wnioski, wysnuć morał i życiową naukę. Helen Fitzgerald potrafi w poruszający sposób przelać swoje pomysły na papier, odpowiednio je zaprezentować i wytworzyć dopasowaną do nich atmosferę. Jeżeli tylko macie ochotę na oryginalną, klimatyczną, nieco sentymentalną i refleksyjną powieść, to z pewnością powinniście zapoznać się z historią Su, choć i tak nie jestem w stanie jednym słowem opisać kwintesencji tej książki. www.bookeaterreality.blogspot.com

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

"Jak dotąd, 23096 osób widziało, jak to robię. Wśród nich pewnie mój ojciec, moja matka, moja młodsza siostra, babcia, druga babcia, dziadek, szef, nauczyciel biologii z VI klasy i mój chłopak James. Po kilku godzinach liczba wyświetleń przekroczyła sto tysięcy, po kilku dniach - milion. Viral stał się hitem! Na filmie widać jak osiemnastoletnia Su uprawia seks oralny z dwunastoma facetami. Tak, to ta sama Su! Rozsądna dziewczyna z dobrego domu, prymuska, która właśnie dostała się na studia medyczne na elitarnej uczelni!" "Co zrobisz, gdy twoją największą wpadkę zobaczy cały świat?" Bohaterką powieści Wstyd jest Su Oliphant-Brotheridge, osiemnastolatka, ułożona, rozsądna, duma rodziców. Dziewczyna z ambicjami i planami na przyszłość. Bardzo poukładana. Aż się wierzyć nie chce, że ta Su i tamta Su z okropnego filmu, który obiega właśnie You-Tube'a i inne strony internetowe, to ta sama dziewczyna. Nikt jednak nie zdaje sobie sprawy, że Su była pijana i że ktoś dosypał jej jakiegoś świństwa do drinka. Bardzo łatwo ferować wyroki, gdy sprawa nie dotyczy bezpośrednio nas. A na Su większość znajomych już położyła krzyżyk. Najgorsze jednak jest to, że nieszczęsny filmik zamiast tracić na popularności, cały czas się nią cieszy i mnożą się strony, na których można go oglądać. Dosłownie jak wirus. "Świat jest miejscem niebezpiecznym nie tylko z powodu tych, którzy czynią zło, ale również tych, którzy na to patrzą i nic nie robią" - Albert Einstein Przerażające jest to, jak łatwo można dzisiaj komuś zniszczyć życie. Internet, tak pomocny w wielu ważnych sprawach, staje się niebezpieczną bronią w nieodpowiednich rękach. Może również doprowadzić do nadszarpnięcia, przez lata budowanej reputacji. Tak się staje w przypadku głównej bohaterki tej powieści. Do tego momentu nienagannie zachowująca się dziewczyna, nie mająca zatargów z prawem, nigdy nie wikłająca się w żadne głupie sytuacje, w jednym momencie traci wszystko na co zapracowała. Skompromitowana i załamana Su, nie mogąc sobie poradzić, zrywa kontakty ze światem i znika. Znika z sieci, pozbywa się telefonu. Po prostu jej nie ma. Rodzice są przerażeni, ale za wszelką cenę chcą odzyskać córkę. Ale czy zdołają ją odszukać i sprowadzić do domu? "Czy myślenie o samobójstwie jest już rozważaniem samobójstwa? Czy to pierwszy krok? Chyba nie. Myślę o tym tak samo, jak o skoku na spadochronie. Nigdy nie wyskoczyłabym z samolotu, chyba że na chwilę przed katastrofą." Helen FitzGerald zaczęła pisać pracując jako pracownik socjalny kryminalnego wydziału systemu sprawiedliwości oraz ze sprawcami seksualnymi w więzieniu w Glasgow. Trudna tematyka nie jest więc jej obca. A ta zawarta w książce do najłatwiejszych nie należy. Jednak autorka napisała powieść lekko i przyznaję, że czyta się ją bardzo szybko. I choć książkę oceniam dość wysoko, to niestety portrety bohaterów mogłyby być bardziej dopracowane i różnorodne. Wstyd zdecydowanie polecam jako lekturę ku przestrodze, tak dla dorosłych, jak i nastolatków, choć ta druga grupa wiekowa powinna sobie bardziej wziąć tę historię do serca. Powieść dla tych, którzy lubią książki młodzieżowe z tematyką odbiegającą od tego co miłe i przyjemne. W dobie Internetu, mediów społecznościowych i braku anonimowości przeczytanie tej książki wysuwa się na pierwsze miejsce. Zobaczcie ile czasu potrzeba, aby obrócić wniwecz dotychczasowe życie, nawet dotąd nienagannie przeżyte.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

"Świat jest miejscem niebezpiecznym nie tylko z powodu tych, którzy czynią zło, ale również tych, którzy na to patrzą i nic nie robią" Albert Einstein 

W lipcu zeszłego roku odbyła się premiera bardzo intrygującej i zarazem ciekawej ksiązki–mianowicie nakładem wydawnictwa Burda ukazała się powieść „Wstyd” Heleny Fitzgerald, która ma poruszać temat prywatności w internecie. Na pewno każdy z Was słyszał o jakiejś 'dramie', która błyskawicznie rozeszła się po Internecie. Czy to w temacie książkowym - afera o autorach, czy też np. najszybciej wpadający mi do głowy film, w którym dwie dziewczyny mówią o tym, co zrobiły po koncercie jakiegoś zespołu. W Sieci jest tego mnóstwo. Zazwyczaj nie zastanawiamy się, jaką moc ma nasze udostępnienie jakiegoś nagrania, zdjęcia, a dokładniej, nie zdajemy sobie sprawy z tego, jaki wpływ mamy na życie przedstawiających go ludzi.

No właśnie jak to jest z tą naszą prywatnością w sieci?

Opis Fabuły:
Co zrobisz, gdy twoją największą wpadkę zobaczy cały świat?
Jak dotąd w sieci widziało mnie 23 096 osób. Wśród nich moja mama, mój tata, moja młodsza siostra, babcia, druga babcia, dziadek, szef, mój nauczyciel biologii z szóstej klasy i chłopak James. 

Gdy Leah Oliphant-Brotheridge i jej przybrana siostra Su jadą na wspólne wakacje do Magaluf, żeby świętować zdaną maturę, do domu wraca tylko Leah. Jej siostra – przykładna, zdolna uczennica i chluba rodziny – zostaje za granicą, skompromitowana i przerażona. Do sieci trafił filmik, na którym Su po pijanemu dopuszcza się czynności seksualnych w nocnym klubie. I wszyscy go widzieli. Matka dziewczyn jest sędzią i wie, że w tym przypadku żadne prawo nie zostało złamane, szczególnie, że na nagraniu widać jak Su wyraża na to zgodę, choć ewidentnie jest pod wpływem narkotyków. Mimo to, kobieta nie zamierza odpuścić winowajcom i na własną rękę zaczyna prowadzić śledztwo. W tym czasie skompromitowana i wystraszona Su ucieka od bliskich i stara się odnaleźć w nowej, trudnej rzeczywistości. 

Su zawsze była przykładną uczennicą, istną prymuską. Nigdy nie nosiła krótkich spódniczek i bluzek odsłaniających zbyt dużo ciała. Nigdy nie sprawiała problemów wychowawczych. Planowała iść na dobre studia na elitarną uczelnię, odkładała na nie pieniądze, dorabiała sobie po szkole i zawsze idealnie się uczyła. Miała doskonały kontakt z rodzicami, wstydziła się chłopaków i nigdy nie pozwoliła sobie na „chwilę zapomnienia” z żadnym z nich. Podczas wakacji, na które wybrała się ze swoją przyrodnią siostrą, przekroczyła wszelkie granice. A film z jej wyczynem bardzo szybko trafił do sieci. Widać na nim skąpo ubraną Su, która uprawia seks oralny z dwunastoma facetami. Dodatkowo osoba w tłumie, która zachęca ją do działania i podsyca atmosferę to właśnie jej siostra. Dziewczyna postanawia zniknąć, ale jej matka, zawodowa sędzina, robi wszystko, aby ją odnaleźć. Tylko co, jeżeli Su nie chce być odnaleziona?
Kto nagrał ten film i dlaczego go udostępnił? Czy Su znajdzie w sobie siłę, by stawić czoła rzeczywistości, czy może odpuści? Czy matce Su uda się odnaleźć winowajcę i ukarać go nie łamiąc prawa? 

Co byś zrobiła/ł, gdyby twoją najgorszą wpadkę zobaczył cały świat? 

Tajemnicza okładka i niesamowicie tajemniczy i interesujący opis "Wstydu" totalnie mnie kupił. Bardzo lubię książki, które podejmują temat zagrożeń współczesnego świata, w którym Internet może i często faktycznie staje się narzędziem zbrodni. Niektóre powieści mogą być ciekawą lekcją dla czytelnika, tak jak na przykład "Wstać znowu o ludzkiej porze", o której niedawno pochlebnie pisałam. Przy okazji utworu pani Fitzgerald mogę jedynie dostrzec całe pokłady niewykorzystanego potencjału tej historii.

Zabrakło mi przede wszystkim motoru napędzającego akcję. Miało nim być śledztwo mamy Su, ale jej praktyki były bardzo chaotyczne i zupełnie niepasujące do jej wizerunku racjonalnej sędziny. Cała kreacja matki była jak dla mnie niekonsekwentna. Jej działania były krótkowzroczne, a wyczekiwany przez czytelnika punkt kulminacyjny nie został opisany z należytą starannością. We "Wstydzie" za wiele było niedopowiedzeń, które skutecznie irytowały odbiorcę. Poczynając od bardzo dziwacznych i nierzeczywistych bohaterów po błędy fabularne. Akcja składała się z kawałków z zupełnie różnych "bajek". Nie było widocznego ciągu przyczynowo skutkowego ani logiki. 
Bardzo ciężko jest mi zakwalifikować tę powieść do jakiegokolwiek gatunku. Jest naprawdę ciężka do jednoznacznej klasyfikacji. Jednak ma w sobie coś, co naprawdę potrafi przyciągnąć. Przedstawiona w niej historia jest jak najbardziej realistyczna, choć niektórym osobom może się wydać przesadzona. Ja jednak dostrzegam w niej złożoną problematykę i kilka ściśle połączonych ze sobą motywów. To nie jest historia tylko o tym, że młoda dziewczyna żałuje tego, co zrobiła. Ona nie tylko chce zapomnieć, chce to wydrzeć z siebie, bowiem to wydarzenie wżarło się głęboko w jej duszę i umysł. Chociaż stara się być silna i głęboko wierzy w to, że już niebawem wszyscy zapomną o jej wpadce, a film przepadnie w czeluściach Internetu, chociaż sprawia wrażenie częściowo obojętnej, to jestem przekonana, że w dużej mierze kierował nią strach i mnóstwo obaw.

Zapewne wiecie ja kto bywa z Internetem… Co raz do niego trafi, pozostanie w nim już na zawsze. Dobrym tego odzwierciedleniem jest również ironiczne stwierdzenie „Poza Internet nie wyjdzie”. Skoro jest w Internecie, to jest w takim miejscu, do którego dostęp w dzisiejszych czasach ma praktycznie większość żyjących na świecie ludzi. Dopóki pozostajemy w strefie zabawnych filmów o kotach, to wszystko jest jeszcze w porządku. Gorzej, jeżeli do sieci trafi video, na którym widać coś, co nigdy nie powinno ujrzeć światła dziennego… 

Książka ta w pewnym sensie prezentuje również potrzebę akceptacji i próbę dostosowania się do otaczającego nas świata. Skłania nawet do lekkich refleksji, bowiem z łatwością można się zacząć zastanawiać, czemu mądrzy ludzie tacy jak Su próbują zyskać poparcie u ludzi pokroju jej siostry? Lea jest dziewczyną, której w głowie siedzi tylko popularność, ciuchy, imprezy i spotykanie się z płcią przeciwną. Jest przeciwieństwem swojej adoptowanej siostry i mimo że kiedyś były niemal nierozłączne, okres dojrzewania diametralnie to zmienił. I dlaczego taka Su, dziewczyna naprawdę ambitna, uległa wpływom Lei? Dlaczego chciała, żeby siostra ją zaakceptowała? To właśnie był jeden z głównych powodów, które doprowadziły do takiego stanu rzeczy. To, oraz nieodpowiedzialność Lei. Ta historia to piękny obraz tego, do czego może doprowadzić chwila nieuwagi, ludzka głupota i brak zdrowego rozsądku. Bo wiecie, wszystko jest dla ludzi, ale trzeba znać umiar. Pojawia się tutaj również wątek relacji rodzic-dziecko, który w pewnym stopniu również ma wpływ na to, co się stało. Autorka w doskonały sposób przedstawiła związki przyczynowo-skutkowe, cofając się w czasie i przedstawiając historię rodziny Su i Lei.

Autorka jest australijską scenarzystką oraz bestsellerową pisarką, która debiutowała w 2007 roku. Od tamtej pory wydała dwanaście powieści, a Wstyd jest jej najnowszą książką. Edukowała się m.in. na Wyspach Brytyjskich, gdzie pracowała też dla szkockiej BBC, pisząc scenariusze dla serii edukacyjnych przeznaczonych dla najmłodszych widzów. Jej literatura określana jest jako domestic noir. 

Tempo akcji jest raczej umiarkowane, fabuła wydaje się być logiczna i uważny czytelnik z pewnością szybko zrozumie, co wydarzyło się tego feralnego wieczoru, gdy Su popełniła największy błąd w swoim życiu. Natomiast dalszy rozwój wydarzeń potrafi być zaskakujący. Autorka wprowadza kilka dodatkowych elementów, nieco mąci czytelnikowi w głowie, ale to tylko podsyca atmosferę. Helen Fitzgerlad poradziła sobie również całkiem dobrze z kreacją bohaterów, ciekawą postacią jest również matka dziewczynek, zawzięta sędzina, która uruchamia wszelkie swoje kontakty, aby odnaleźć córkę. Idealnym dopełnieniem jest klimat powieści, bardzo dobrze oddający powagę zaistniałej sytuacji, myśli Su oraz jej wewnętrzne rozdarcie. 

Wątek nowoczesnych technologii został potraktowany po macoszemu. Zabrakło dokładnego researchu, który pozwoliłby na dogłębne rozwinięcie historii. Virale to kopalnie złota, która została porzucona przed dotarciem do pierwszej grudki. 

Trzeba jednak oddać autorce, że potrafi ciekawie pisać nawet o najzwyklejszej rzeczy. Dzięki jej lekkiemu stylowi w ekspresowym tempie pochłonęłam "Wstyd". Ta lektura uświadomiła mi ,że naprawdę trzeba uważać na to jak się zachowujemy , bo ktoś postronny może nas w ukryciu filmować...a później nie mamy już na to wpływu. 

Wstyd to naprawdę intrygująca powieść, o ciekawej i wciągającej fabule, która potrafi nas zająć na jakiś czas. Być może nie jest to historia, która pozostanie z nami na zawsze, być może nawet nie na długo, ale z pewnością ma w sobie kilka elementów wartych uwagi. Jest bardzo życiowa, realistyczna i zgodna z realiami dzisiejszego świata. Można w niej dostrzec sporo emocji, wyciągnąć z niej wnioski, wysnuć morał i życiową naukę. Helen Fitzgerald potrafi w poruszający sposób przelać swoje pomysły na papier, odpowiednio je zaprezentować i wytworzyć dopasowaną do nich atmosferę. Jeżeli tylko macie ochotę na oryginalną, klimatyczną, nieco sentymentalną i refleksyjną powieść, to z pewnością powinniście zapoznać się z historią Su, choć i tak nie jestem w stanie jednym słowem opisać kwintesencji tej książki. 

„ The Internet is the first thing that humanity has built that humanity doesn’t understand, the largest experiment in anarchy that we have ever had”. 
Eric Schmidt 

Polecam :)

(Kliknij aby rozwinąć opinię)