Wschodni grom
Jakub Pawelek

Od dobrego thrillera (politycznego) powinno się oczekiwać mnóstwa akcji, potyczek, gierek i kreciej roboty. We "Wschodnim gromie" można to wszystko odnaleźć. Jednak jeden aspekt ma największe znaczenie: ślimacze tempo powieści. We "Wschodnim gromie" jest tak wiele planów, że początkowo można mieć wrażenie natłoku. Jakub Pawełek lawiruje pomiędzy różnymi narodami, tę samą kwestię przedstawia z kilku stron. Nie sposób opowiedzieć się po żadnej stronie. Czytelnik długo pozostaje bezstronny. Na (licznych) stronach powieści początkowo czytelnik zmuszony jest przebrnąć przez wiele politycznych i dyplomatycznych rozmów. Głowy państw organizują kolejne posiedzenia, które mają rozwiązać największe aktualne problemy gospodarcze. Spojrzenie na tę samą sprawę z różnych stron może dać czytelnikowi większe rozeznanie, ale tak naprawdę można odnieść wrażenie przesytu. Nudy, panie, nudy! We "Wschodnim gromie" aż roi się od batalistycznych scen, które przykuwają większą uwagę niż nudne rozmowy dyplomatyczne. Myślę jednak, że gdyby skrócić książkę o połowę, czytelnik nie straciłby zbyt wiele. Prawdopodobnie znajdą się osoby, które lubują się w scenach walk i będzie im ich zawsze za mało. Jednak mnie przeszkadzała ich suchość. A strzela do B. B zrzuca bombę na A. W tym wszystkim brak szarego postronnego człowieka. Jest wojna, ale nie ma w tym wszystkich nikogo więcej poza agentami, żołnierzami i politykami.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

http://ksiazeczkidopoduszki.blogspot.com/2014/08/wschodni-grom-jakub-paweek.html

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Jakub Pawełek

Cykl: Przymierze

Tom I: Wschodni grom

 

Po wielu latach zależności od rosyjskiego gazu Polska ma szansę pójścia na ,,swoje". W tym celu rozpoczynają się przygotowania do eksploatacji własnych złóż gazu łupkowego, wliczając w to odpowiedni sprzęt i fachowców oraz sieć dystrybucji.

Nie trudno przewidzieć, że nie wszyscy są zadowoleni z takiego obrotu spraw. Dochodzi nawet do zamachu na powstającą właśnie podwodną część instalacji. Na czele listy podejrzanych jest kraj, który straci najwięcej czyli Rosja.

Jednak federacja nie przyznaje się do jakiejkolwiek interwencji, co nie zmienia faktu, że przerzuca sporą część wojsk do jednostek w okręgu kaliningradzkim. Strona polska robi podobnie, a zamachowiec cały czas pozostaje nieznany i nieuchwytny...

O dziwo i ku zaskoczeniu dosłownie wszystkich polski i rosyjski wywiad zaczynają współpracować nad tą sprawą. Jest to częściowo spowodowane faktem, że Rosja ma inne... hmm... problemy.

O ile można tak określić mocno przesadzone żądania Chińczyków, którzy domagają się pakietu większościowego Gazpromu. Kategoryczny sprzeciw Putina doprowadza do wojny chińsko-rosyjskiej.

Głównym celem agresorów jest przejęcie kontroli nad syberyjskimi złożami. Federacja robi co może, by do tego nie dopuścić...

Czy Chiny wygrają wojnę?

Co ustalą połączone służby Polski i Rosji?

Jak na to, co dzieje się w Rosji reaguje świat?

Odpowiedzi na te i inne pytania znajdziecie właśnie w tej książce.

 

Autor, którego twórczość miałam okazję już poznać, kolejny raz zafundował mi fantastyczną (w przenośni), dopracowaną w szczegółach przygodę.

No dobra... może to dopracowanie było nieco za szczegółowe (za to delikatny minus), nie każdy bowiem jest na bieżąco z wyposażeniem armii, ale co ja o tym wiem...

Wystarczy, że cały czas w głowie miałam to, co dzieje się na Ukrainie i, wiem, złośliwa jestem, satysfakcja, że tym razem to Rosja jest w roli ofiary, sprawiła mi sporo radochy.

Wisienką na torcie jest wplecenie w całą historię samego wydawnictwa WarBook, co sprawiło, że na mojej twarzy pojawił się banan. Brawa!

 

Chcecie przekonać się jak to jest gdy Rosja jest na straconej pozycji? To książka dla Was, a ja... w pierwszej wolnej chwili sięgam po drugi tom.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)