Paraliterackie wcielenie niekończących się pomysłów na nowe książki – jeden ze znanych zbiorów apokryfów autorstwa Lema po mistrzowsku wykorzystującego możliwości, jakie daje pisarzowi forma wstępu.
Jak napisać książkę, jednocześnie jej nie pisząc? Stanisław Lem znalazł odważne rozwiązanie, które co prawda nie u wszystkich krytyków znalazło zrozumienie, ale jemu dało możliwość wypowiedzi precyzyjnej i zdecydowanie szybszej w wykonaniu niż powieść. Jako że pisarz komentarzami zawodowych znawców literatury przejmował się mało, postanowił ograniczyć się do samych recenzji i wstępów fikcyjnych publikacji. W ten sposób powstały „Doskonała próżnia”, „Biblioteka XXI wieku”, „Prowokacja”, a także „Wielkość urojona” – projekty książek przyszłości pokazujące, w którym kierunku według pisarza idą pisarstwo naukowe, literatura czy sztuka w ogóle. Lemowskie apokryfy to oryginalne koncepcje świata i człowieka, pomysły wyjątkowe na tle światowej futurologii.
Wydawnictwo: Agora
Data wydania: 2012 (data przybliżona)
Kategoria: Publicystyka
ISBN:
Liczba stron: 84
Język oryginału: polski
Głos Pana to powieść science fiction ze zwartym filozoficznym przesłaniem. Opowiada ona o wysiłku naukowców nad rozkodowaniem, przetłumaczeniem i zrozumieniem...
Oryginalna i nowatorska próba stworzenia teorii gatunku literackiego, błyskotliwa autointerpretacja dzieł Lema i przegląd światowego dorobku science fiction....
Przeczytane:2018-12-08, Ocena: 5, Przeczytałem, 52 książki 2018,
Zbiór wstępów do książek nigdy nie napisanych. Ale takich wstępów, po których pisać książek już nie ma potrzeby. Są one bardziej kompletne niż niejedna książka. Taki zabieg stał się dla Lema pretekstem do prowadzenia rozważań o różnej treści, zwykle poważnej. Mamy więc wiele słów o celowości życia, są też utyskiwania na kulturę i sztukę. Ta książka nadal wykracza poza ramy czasu…